8.3.2023 (မနက်ပိုင်း)
ဂျီမင်းတို့သုံးယောက် အဖေနဲ့အမေတို့ကိုနှုတ်ဆက်ပြီး ဘူဆန်မြို့မှ ထွက်လာခဲ့ကြသည်။ ။
သုံးယောက်လုံး၏ စိတ်ထဲတွင်လည်း
တစ်ယောက်တစ်မျိုးစီစိတ်ပူပင်နေကြသည်။
မွန်းတည့် ၁၂နာရီ လောက်တွင် လမ်းမှာ နေ့လည်စာစားရန် ခဏနားပြီး ဆိုးလ်သို့ ထပ်မောင်းလာခဲ့သည်။
ထိုသို့ ခရီးဆက်လာခဲ့ကြရာ နေ့လည် ၃နာရီလောက်တွင် ဆိုးလ်သို့ရောက်၏။
....
"ဟိုဆော့ဟျောင်း အဆင်ပြေရဲ့လား
ကျွန်တော့် အိမ်မှာ ခဏနားပြီးမှ ထယ်ယောင်းရဲ့အစ်ကိုဖြစ်သူအိမ်သွားရှာကြမလား"
ဂျီမင်းက ပြောသောအခါ ဂျောင်ကုက ထောက်ခံ၏။
"အဲ့လို လုပ်လိုက်ပါလား ဟိုဆော့ဟျောင်းရယ် ဟျောင်းကြည့်ရတာ ပင်ပန်းနေတဲ့ပုံ.."
"ရပါတယ် အခုတစ်ခါထဲဝင်လိုက်ပါ။
ဒီ့ထပ်ပိုပြီး မစောင့်နိုင်တော့လို့ ဟျောင်း ထယ်ယောင်းကိုစိတ်ပူလာလို့.."
"အင်းအင်း ဟုတ်ပြီ အဲ့ဒါဆို တစ်ခါထဲ ဝင်လိုက်ပါတော့ ဂျောင်ကု...။"
"ဟုတ်ပြီ။"
..…
မှိုင်းဟေကိုအိမ်သို့ရောက်သော်...။
"ဘဲလ်တီးကြည့်ပါလားဂျောင်ကု"
"ဘယ်သူမှမရှိဘူးထင်တယ်ရယ် ဒီမှာသော့ခတ်ထားတယ်။"
"တကယ်ပဲ အခုမှ သူကဘယ်သွားနေတာပါလိမ့်..."
မှိုင်းဟေကို အိမ်ရှေ့တွင် ဂျီမင်းတို့သုံးယောက် သောင်တင်နေစဉ်...။
"ဒီမှာ ဘယ်သူ့ကိုလာရှာတာလဲမသိဘူး"
"မှိုင်းဟေကို..."
"ဟုတ်ပါတယ် ဒီက လူကြီးမင်းတို့ဘာများ သိချင်ကြပါလို့လဲ အိမ်ထဲဝင်လှည့်ပါဦး"
"...…"
...။။ ။။
"ဒီက မှိုင်းဟေကိုက ကင်ထယ်ယောင်းနဲ့ညီအစ်ကိုတွေဆိုတာဟုတ်ပါသလား"
"ရဲစခန်းကနဲ့တူတယ်။ ဧည့်စာရင်းလာစစ်တာလားမသိ..အဟက်...!"
နောက်သလို ပြောင်သလိုနဲ့ ကပျက်ကချော်တုံ့ပြန်ခြင်းက တကယ့်ကို အမြင်ကတ်စရာ...။
YOU ARE READING
Relationship💌
Fanfiction"ယုံကြည်မှုပျက်သွားတဲ့အိမ်ထောင်ရေးကရေရှည်တည်တံ့မယ်လို့ထင်လား?"...... Start -15.1.2022
