Chapter-2

1.9K 157 30
                                    

You're my cause of my euphoria 🎵🎶

In phone 📱

"ဟယ်လို..."

"မောင့်အသည်းအသက်လေး။ ။
မောင်ရိုက်ကွင်းထဲရောက်ပြီနော်။ ။"

"ဟုတ်ပါပြီ‌ဗျာ။
အလုပ်လုပ်ရှုပ်နေဦးမယ်မောင်ရ။ ။
ကိုယ်ကဒီအတိုင်းနောက်လိုက်တဲ့ဟာကို..."

"ဒီအတိုင်းမောဂ်ကသဲငယ်ကိုလွမ်းလို့ပါ။
တစ်‌နာရီခြားတစ်ခါဖုန်းဆက်နေမှာနော်။ ။"

"ပြောတော့အလုပ်မအားလို့
အိမ်ပြန်နောက်ကျမယ်ဆိုပြီးတော့
အခုဖုန်းဆက်ဖို့အချိန်တောင်ရနေပါလား
ဂျွန်ဂျောင်ကုရှီ~~~"

"သဲငယ်အတွက်ဆိုမောင်ကအမြဲအားတယ်...
ဒါနဲ့သဲငယ် ထမင်းစားချိန် ထမင်းပဲစားနော်။"

"ကိုယ်ကထမင်းစားချိန်
ထမင်းမစားလို့ဘာစားရမှာလဲမောင်က..."

"မောင့်သဲငယ်အကြောင်းမောင်အသိဆုံးပါ။
သဲငယ်ကထမင်းမစားခင် အာလူးကြော်တို့၊
အအေးတို့အမြဲစားနေကြကို
မောင်မသိရင်ခက်မယ်"

"ဟီးဟီး မောင်ကလဲ..."

"ရီမနေနဲ့သဲငယ်။
အဲ့ဒါတွေကကျန်းမာရေးထိခိုက်တယ်
ပြီးတော့ကယ်လိုရီတွေတတ်ပြီး
ဝလာလိမ့်မယ်နော်။"

"မောင်ကကိုယ်ဝလာရင်
မချစ်တော့ဘူးလား?"

"အိုက်ဂူးးးစကားတွေကို
ဘယ်လိုတွေပြောနေတာလဲ
မောင့်အသဲအသက်လေးရယ်။
ဟော့ဒိ့ကမောင်ကအသဲသက်လေးကို
ဘယ်လောက်ချစ်လဲမသိလို့လား?..."

"တော်ပါ။"

"တကယ်ပြောတာပါ။
မယုံရင်ယံု‌ေအာင်အိမ်ပြန်ရောက်ရင်ပြောပြမယ်"

"ဂျွန်ဂျောင်ကုရှီနော်....ဟွန့်..."

"ရွှေစိတ်တော်မကောက်လိုက်ပါနဲ့
မောင့်သဲငယ်ရယ်...
ထမင်းစားချိန်တော့ထမင်းပဲစားနော်။
မောင်ပြန်လာမှ
သဲငယ်ကြိုက်တဲ့
ချောကလတ်ကိတ်လေးဝယ်လာခဲ့မယ်။"

"ဟုတ်ပါပြီဗျာ။
မောင်သာ အလုပ်ရှုပ်နေတယ်ဆိုပြီးထမင်းမစားဘဲမနေနဲ့။
ထမင်းစားချိန်ရောက်ရင်
မောင့်မန်နေဂျာကိုဖုန်းလှမ်းဆက်ပြီး
မောင်စားပြီးပြီလားလို့လှမ်းမေးမှာနော်။
မစားရသေးဘူးလို့ပြောလို့ကတော့ ပတ်ဂျီမင်းအကြောင်းသိသွားမယ်။ ။ဟွန့်..."

Relationship💌Where stories live. Discover now