happier than ever

21

"Konuştum annemle Hyunjin, kabul etti."

"Tamamdır, ben de anneme bu gece misafir geleceğini söyleyeyim. Tekrar teşekkür ederim Jeongin."

"Rica ederim, ne demek."

"Hoşça kal o zaman."

"Hoşça kal."

Hyunjin'in telefonu kapatmasının ardından Jeongin bakışlarını annesine yöneltti. "Teşekkür ederim anneciğim." uzanıp kollarını annesine sardığında annesi de karşılık vermişti. "Rica ederim oğlum. Arkadaşın arayınca haber vermeyi unutma, tamam mı?" dedi ve Jeongin'den ayrıldı, karşısındaki sevecen beden de başını olumlu anlamda sallayarak karşılık verdi.

Annesi yardım edeceği kişiyi ve ailesini görmek için böyle bir şey istemişti. Jeongin de bu isteğini olumlu karşıladığı için Hyunjin'in evine bir ziyaret planladılar.

Günün akşamında annesi ve Jeongin hazırlanıp Hyunjin'in attığı konuma doğru arabalarını sürdüler. Bu günün gecesinde ne ile karşılaşacaklarını bilmiyorlardı, ancak herkesin yapabileceği gibi rol yapacaklarından da eminlerdi.

Dakikalar ardından eve ulaşmışlar, arabadan inip zile basmış, kapının açılmasını beklemeye başlamışlardı. Kapıda Hyunjin ve Bayan Hwang karşıladı.

"Merhaba, hoş geldiniz."

"Hoş bulduk."

Karşılanmanın ardından salona geçmişlerdi, ortam gericiydi. Jeongin, Hyunjin'in yanına oturduğu koltukta rahatsızca kıpırdandı. Üvey kardeş Juyeon'un bakışları hiç samimi görünmüyordu. Aksine gözlerini dikerek Jeongin'in tenini yakmaya çalışır gibi bir hali vardı.

Tanışmışlar ve herkes birbirini sevmiş gibi davranmaya başlamıştı. Bayan Yang, iyi bir analizciydi. Kısacık zaman diliminde yeni tanıştığı yakışıklı gencin oğluna olan ilgisini fark etmişti. Annenin gergin davranışlarını ve bu gergin davranışların nedenini düşünmeye başlamıştı, ortamdaki herkesi okumaya çalışır gibi bir hali vardı.

Nihayet akşam yemeği için masaya geçtiklerinde yemeğe başlamalarının ardından öylesine sohbet etmeye başlamışlardı.

"Jeongin, baban neden bize katılmadı?" soru Bay Hwang'dan gelmişti.

"Babam şehir dışında çalışıyor, genelde burada olmaz." Jeongin gülümseyerek yanıtladı.

Juyeon ortaya bir şeyler atarak ortalığı karıştırmayı planlıyordu. Hyunjin, Changbin'i bile nadiren evine getirirdi. Tanımadığı bu gencin neden burada annesiyle birlikte olduğunu kavrayamamışa benziyordu.

"Hahah!" Masadaki bakışlar Juyeon'a döndüğünde Juyeon dikkatleri üzerine çektiği için memnundu. "Çok iyi değil mi? Hyungum da çok kez söyler babam keşke evde olmasaydı diye."

Jeongin ve annesi Juyeon'un nasıl bir insan olduğunu bildikleri için başlarını eğip yemeklerine devam ettiler. Juyeon ise ilgiyi üzerinde toplayamadığı için elindeki yemek çubuklarını kırmak üzereydi.

Jeongin'in annesi masanın karşısında oturan Hyunjin'in rahatsız olduğunu anlayabiliyordu. Utandığı çok açık belli olan genç için üzülmeden edememişti. Hyunjin ise, insanlara ailesini tanıtmaktan nefret eden bir genç olarak, yeni tanıdığı bu kadına verdiği izlenimden dolayı rahatsızlık duyuyordu.

Bayan Yang başını hızla Bayan Hwang'a çevirirken kadın üzerine saplanan bakışlarla ağzındaki lokmayı yutmuştu. Bakışlarını Bayan Yang'a çevirdi.

"Oğlunuz Juyeon ne kadar da saygılı, büyüklerin yanında ne konuşması gerektiğini biliyora benziyor." ima yaptığı belli olacak şekilde sırıttığında Juyeon sinirle masanın örtüsünü kavramıştı. En ufak şeyi büyüten bir yapısı olduğundan bu onu öfkelendirmeye yetiyordu. Bayan Hwang ise böyle bir söz karşısında mahcupça önüne dönmekten başka bir şey yapamadı.