Bir Yerden Başlamak

69 7 2
                                    


Sabahın erken saatlerinde uyanmıştı yine her zamanki gibi ama bu sefer annesiyle birlikte kuaförde çalışmak içindi. Genç kız yine ilk olarak mutfağa gitti, çayın altını yaktı ve lavaboya geçerek dişlerini fırçaladı, yüzünü yıkadı ve kahvaltıyı hazırlamaya başladı. Biraz sonra içeriye seslendi ama cevap gelmeyince daha sesini yükseltti!


-Anne! Anne! Uyan hadi saat geliyor! 


İçeriden ses gelmiyordu. Genç kız çayın altını kapatarak içeriye gitti annesini ve abilerini uyandırmak için. Bir keresinde çayın altını açık unutarak az daha evi yakıyordu. O yüzden defalarca kontrol ederdi. İçeri hızlı adımlarla gitti. Bir an önce evden dışarı çıkmak istiyordu. Dükkanda olacak da olsa en azından dışarı çıkacaktı. Hem söz vermişlerdi ya arkadaşları onu yalnız bırakmayacaklardı. Birden hatırladı ki Tülin'e haber vermeyi unutmuştu. Öyle ya onlar nereden bilecekti ki izin alıp almadığını. Tülin'i aramak için telefona yönelirken ya içeridekiler duyarsa diye ev telefonunu bırakıp cep telefonu ile balkona çıktı. Oradan duyamazlardı. Bir an önce haber vermek için sabırsızlanıyordu arkadaşına. 


-İzin aldım, bugün dükkana geliyorum. Artık sözünüzü tutarsınız diyorum. 

-Çok sevindim ama biraz yoğunuz bugün de. Bakalım, söz vermiyorum.

-Ne zaman yoğun değilsiniz ki zaten?

-Ne yapalım kızım? Aramıza başkasını almak istemiyoruz. Böyle de yetemiyoruz. Aslında sen de olsaydın iyi olurdu bizle beraber.

-Ben annemin yanında çalışmak için zor izin aldım. Sen diyorsun ki kafeye gel, çalış diye. Duysalar var ya kuaföre gelmeme bile izin vermezler.

-Tamam, tamam. Sana da bir şey söylenmiyor. 

-Balkonda mısın şimdi? Sesli konuştuğuna göre balkonda olmalısın.

-Doğru tahmin. Balkondayım, kahvaltıyı hazırladım, birazdan bizimkileri uyandıracağım.

-Bizimkiler dedin de aklıma geldi. Abin Tuna, bir şey demedi değil mi?

-Dedi ama annem, göz kulak olacağına ikna etti.

-Annene dedin mi bizim ara ara geleceğimizi yanına?

-Dedim.

-O ne dedi?

-Abime söylemeyeceğine söz verdi ama dükkandan dışarı çıkmamam şartıyla.

-Zaten senin annen de şartsız iş yapmıyor ya. Bir de kontrat imzalatsaydı.

-Aslında sorun annemde değil. Büyük abim Tuna'da. O biraz rahat bıraksa belki çıkıp gelirim bile sizin yanınıza.

-Aman! Aman! kalsın. Sonra abin gelip bizim kafeyi dağıtır. Geçen sefer içeride müşteriler varken bağırıp çağırmıştı ya.

-Çok mahçup oldum ya ondan dolayı sana. Halen inanamıyorum niye öyle bir şey yaptı? Oysa ki ne söyleyecekse evde bana söylerdi.

-Sen niye mahçup oluyorsun abinin yediği halttan dolayı? Neyse bırakalım şimdi abini. Bugün kaçta geleceksin kuaföre?

-Saat dedin de aklıma geldi. Bizimkiler halen uyuyor. Bak beni lafa tuttun.

-İyi yahu kapatıyorum, git de uyandır. 

-Bugün görüşürüz değil mi?

-Söz vermiyorum dedim ama gelmeye çalışacağım.

Kaçak Kız (+18)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin