Hayat Dersi -Reverse Falls- *Bitti*

22. Bölüm: İyilik Borcu

"Bana kabusumda sıradan, aptal, yeteneksiz, cesur bile değil demiyor muydun sen?" dedim öfkeyle. 

Kabusumda bana etmediği laf kalmamıştı şimdi de önemli olduğumu söylüyordu! Bu şeytan kadar kararsız hiçbir şey görmedim ben!

"Onlar seni kışkırtmak içindi." dedi Will sinsi bir gülüşle. "Ve işe yaradı."

"Bir dahakine dövülmek istiyorsan açıkça konuşabilirsin Will, memnuniyetle sana yardım ederim." dedim elimdeki bıçağı sıkarken. 

Bıçağı gözüne sokmamak için kendimi tutuyordum, muhtemelen kendimi tutmasam da başaramayacaktım. Will izin vermese ona dokunamayacağımı bana göstermiş olmuştu kabusumda.

"Bir daha böyle bir şey olmayacak." dedi Ford öfkeyle.

Anca sevgilini koru sen zaten Ford! Bu manyakta ne buluyor hala anlamış değilim.

"Will kaşınmadığı sürece ona bulaşmam." dedim öfkeli gözlerle şeytana bakmaya devam ederken. 

"Will, sen de Mikel' i kabuslarla rahatsız etmeyeceksin." dedi Ford Will' e dönerek.

"Bana ne yapacağımı söyleyemezsin Sixer." dedi Will yerden kalkarken, üstündeki zincirleri yok etmişti. Çocuk gibi azarlanmak gururuna dokunmuşa benziyordu.

"Konu Mikel ise söylerim Will, sen de uyarsın." dedi Ford tehditkar bir ifadeyle. "Beni anladın mı?" 

Will Ford' un ona kızgın bu halinden kesinlikle hoşlanmıyordu. O çok güçlüydü ve asıl olay ondaydı ama şimdi Ford onda daha üstündü, bundan nefret ediyor gibiydi. 

"Evet, neyse ne..." diye mırıldandı Will ve yanıma gelip beni omzumdan tutarak ışınladı.

Aniden ışınlanmanın etkisiyle sersemce etrafa bakarken sadece malikanenin biraz ilerisinde olduğumuzu anladım. Sorgular bir şekilde Will' e geri döndüm. Rahatsız, hatta tiskinen bir ifadesi vardı.

"Özür dilerim, saklanmış anılarını açmalıydım ve senin haberin varken bunu yapamazdım." dedi Will sıkıntılı bir sesle.

Özür dilemekten tiksiniyor gibiydi. Bunu da zaten amacı için yaptığını düşünüyorum, ona kıyameti yapmak için gerekliysem beni kaybetmek istemeyecektir.

"Sorun değil, sadece bir daha yapma. Bu korkunç bir şey." dedim hala üstümde olan rahatsızlıkla.

"Peki, zaten bir daha gerek kalmayacak." dedi Will sinsice sırıtırken.

"Ne geçiyor aklından şeytan?" dedim kaşlarımı çatıp şüpheyle. 

Bu sırıtama hiç hayra alamet değildi...

"Kıyameti başlatma zamanı geldi Mikel, yeterince bekledim, yüzyıllar boyunca bekledim ve artık beklemeyeceğim." dedi Will korkunç bir kararlılıkla. "İyilik borcunu ödeme vakti Şans. Git ve o yırtığı kır. Kıyameti başlat. Yırtık sen yaşadıkça yaşasın."

"Son cümleyi tekrar alayım." dedim şaşkınca.

Nasıl yırtık ben yaşadıkça yaşayacaktı? Ben sadece bir insandım, nasıl bu mümkün olurdu ki?

"Yırtığı kim kırarsa ona bağlanacak. Neden benim kırmadığımı sanıyorsun? Hem Ford' a ihanet etmiş gibi olmak istemiyorum hem de sonuçtan emin değilim. Sonuçta sen Şans' sın, sonuçlar sayende mükemmel olabilir." dedi Will.

Açıkça beni kullandığını dile getiriyordu! Amacı için birini kullanmak onun için çok basit olmalı.

"Beni kullanacağına izin vereceğimi nereden çıkarttın." dedim gülerek. "Senin köpeğin değilim Cipher, ne halt edeceksen kendin yap."