Gepest.. Flikken Maastricht.

~8

Eva pov.

'Eef, laat me nou binnen.' hoorde ik Floris vanaf de andere kant van de deur roepen. 'Waarom zou ik, je haat me toch.' snikte ik. 'Eef, ik haat je niet.' waren de woorden die me toch de deur open lieten maken. 'Waarom doe je dan zo.' sloeg ik de deur dicht, waarna ik me snikkend in zijn armen liet vallen. 'Ik vind het ook moeilijk.' mompelde hij, waarna we samen op mijn bed gingen zitten. 'Hoe weet je dat ik hier woon.' vroeg ik een beetje onzeker, straks had hij het Jens of Katja verteld. 'Van de conciërge.' zei hij, waarna ik opgelucht adem haalde. Niemand van school, behalve Floris wist dus dat ik hier woonde. Ze waren me gelukkig nooit gevolgd. 'Eva, ik moet nu echt gaan, maar kan je zaterdag?' keek hij me lachend aan. 'Wat zaterdag?' veegde ik de laatste tranen weg. 'Efteling.' waren zijn laatste woorden, waarna hij zijn mobiel omhoog hield als teken dat ik moest appen en vertrok. Het was vandaag woensdag, dus nog een paar daagjes wachten. Ik vroeg me af hoe hij morgen zou doen, als we weer op school waren.

Met lood in mijn schoenen, stapte ik het lokaal binnen. Ik had me verslapen en moest nu dus het al volle klas lokaal binnen lopen. 'Wentelteefje, hoe gaat het met je broertje!' kwamen de eerste reacties al. 'Floris wou het adres van wentelteefje, ze heeft een lelijk huis joh en haar kamer is k3 behang.' begon Katja ook, waarna ik Floris een dodelijke blik zond, de Efteling kon hij wel vergeten, hoe had ik me weer zo kunnen laten gebruiken. 'Hou even op allemaal, zo is het mooi geweest.' klonk zijn stem door de klas, waardoor ik me verbaasd omdraaide. Floris nam het voor me op, hij was niet voor niets gekomen gister.
De hele les werd er niks meer gezegd, al zag ik Jens en Floris wel de hele tijd naar me kijken. Ze waren vast bezig met nieuwe kut opmerkingen te verzinnen, maar mijn dag kon niet meer stuk, Floris had het voor me op genomen en hij ging met me mee naar de Efteling.

'Eva!' kwam Floris naast me lopen, nadat Jens en Katja het schoolplein verlaten hadden. 'Ga je mee naar de Maas?' keek hij me bijna smekend aan, waarna ik lachte. 'Omdat jij het bent.' liep ik met hem mee richting de Maas. 'Gaat het weer?' sloeg hij zijn arm even om me heen, waarna ik knikte. 'Lief dat je het voor me opnam.' drukte ik een kus op zijn wang. 'Zo zo, wat krijgen we nou?' stonden Jens en Katja opeens voor ons, waarna ik achter Floris ging staan, die wat in het oor van Jens fluisterde, waarna ze weer weggingen. Niet veel later kreeg ik een smsje. 'Je bent echt dom en dik, heb je niet door dat Floris een grapje maakt. Niemand moet je, je bent een dik varken, het zou beter zijn als je verdween.' kreeg ik tranen in mijn ogen door de tekst. 'Eva, wat is er?' keek Floris me doordringend aan. 'Klootzak, wat ben jij een lul.' sloeg ik hem keihard in zijn gezicht. Dit was dus wat hij Jens influisterde. Huilend liet ik me een paar honderd meter verderop op een bankje vallen. 'Hey wentelteefje.' stonden Jens, Katja en tot mijn grote schrok Floris om me heen. 'Doe je kleren uit Eefje.' keek Katja me lachend aan, terwijl mijn ogen de bange ogen van Floris ontmoetten.

Deeltje gemaakt door flevafan lees ook haar boeken ze zijn geweldig 💕