Gepest.. Flikken Maastricht.

~13

Wolfs pov.

'Het was leuk Eef, vandaag, met jou.' zuchtte ik verliefd, waarna ik haar nog even dicht tegen me aantrok. Haar adem vermengde zich met de mijne. 'Ik vond het ook leuk Floris.' fluisterde ze zachtjes tegen mijn lippen aan. Nog een keer drukte ik mijn lippen op die van haar. Vol overgave kuste ze me terug. 'Zie ik je morgen?' smeekte ik haar bijna, omdat ik wist dat ik niet nog een dag zonder haar kon. 'Half twee, Sint Pieters berg?' glimlachte ze lieg waarna ik knikte en voor de laatste keer van vandaag haar lippen op die van mij voelde.

Zodra ik thuiskwam was mijn goede humeur meteen verpest, Jens zat op de bank te praten met mijn vader. 'Zo Floris, met je liefje naar de Efteling geweest.' maakte hij kus geluidjes, waarna ik hem een dodelijke blik zond. 'Zeg nou wie het is.' smeekte hij me bijna, waarna ik mijn hoofd schudde. 'Je kent haar toch niet, ze komt niet uit Maastricht.' wuifde ik het weg, mezelf diep schamend dat ik niet eerlijk durfde te zeggen dat het Eva was, mijn Eva ook al hadden we niks.

Eva pov.

'Pap, ben thuis.' riep ik vrolijk, terwijl ik de kamer binnen kwam. 'S-sorry.' stamelde ik toen ik papa en tante Lieke beide huilend op de grond zag zitten. 'Het geeft niks Eef, zo te zien heb jij wel een leuke dag gehad.' stonden ze beide snel op, waarna mijn tante richting de keuken liep om chocomel te maken en papa mij omhelsde. De foto's van mijn moeder lagen door de hele kamer bezaaid. 'Ik mis haar zo.' begon ik plotseling te snikken. 'Eefje, stil maar. Ik wilde je mooie dag niet verpesten.' voelde mijn vader zich blijkbaar schuldig. 'Dat doe je niet pap, ik hou van je.' knuffelde ik hem nog een keer, waarna ik de foto's weer opruimde.

'Mooi dat je de kaartjes nuttig gebruikt hebt Eef.' kwam mijn tante de kamer inlopen met drie bekers warme chocomel. 'Waar is Maurice?' had ik mijn kleine broertje nog niet gezien. 'Naar de zorgboerderij.' glimlachte mijn tante, waarna ik honderduit begon te vertellen over de Efteling en Floris. De zoen liet ik maar even achterwege.

Wolfs pov.

Jens heeft me de hele avond nog lopen stalken, maar io heb hem niks verteld. Fris en fruitig stapte ik op mijn fiets, ik had zin in mijn afspraakje met Eva. Toen ik aankwam fietsen zat ze er al. Haar haren losjes over haar schouders en haar benen opgetrokken. Voorzichtig nam ik plaats naast haar op het bankje. 'Hé, ik heb je gemist.' gaf ik haar een kus, die ze maar al te graag lachend beantwoordde. Op het moment dat ik terugtrok hoorde ik het bekende gelach al. Eva keek me ook angstig aan, maar wegrennen had geen zin meer. Katja kwam al op ons aflopen en naast haar stond niemand minder dan Jens. 'Floris, wil je ons even met z'n drieën laten.' trokken ze me omhoog. 'Zo wentelteef, heb je nu nog niet in de gaten dat iedereen je haat.' begonnen ze aan haar haren te trekken, terwijl ze me angstig aankeek. 'Stop, ik haat haar niet. Stop alsjeblieft.' keek ik smekend naar Katja en Jens die stopten en even met elkaar fluisterden. Ik hoopte zo dat er niks zou gebeuren.

Weer deeltje gemaakt door flevafan kijk ook gelijk even al haar boeken. alvast sterkte voor volgend deeltje 😘