~6

595 47 0
                                    

Eva pov.

'Floris, je bent te laat. Ga maar naast Eva zitten.' stuurde de lerares hem richting mij. 'Eva.' siste hij, waarna ik opzij keek. 'Per ongeluk verslapen, zodat ik naast jou kon zitten. Waarom reageer je niet op mijn smsje?' legde hij zijn boeken op tafel. 'Floris, Eva.' keek de lerares ons vragend aan, waardoor iedereen begon te lachen. 'Floris moest even weten hoe hij wentelteefjes moet bakken, kunnen we Eva daar op trakteren mevrouw, snap dat dan.' liet Jens iedereen lachen, waarna ik ijverig met mijn huiswerk begon om me te kunnen afzonderen van de klas. 'Weet je al hoe je wentelteefjes moet maken Floris?' stond Katja opeens voor ons, waarna hij knikte en haar een high five gaf. Zuchtend keek ik strak voor me, wat deed hij toch met me.

'Ik wil eind deze week van jullie allemaal 50 euro hebben, voor de overnachting in Den Haag.' deelde mijn mentor de briefjes uit, voor het tweedaagse school uitje. Gezellig met zijn allen naar Den Haag, maar je mocht niet alleen door de stad lopen. Natuurlijk wilde er niemand met mij winkelen, dus ik zag er nu al tegen op. Volgende week donderdag was het zo ver, dan gingen we al weg en mijn vader was dan ook nog eens jarig.

'Eva, je moet nu in het ziekenhuis komen, Maurice heeft een ongeluk gehad. Liefs, pap.' stond er in het smsje geschreven. Ik snelde naar de fiets van mijn vader, die ik nog steeds mee had en racete als een gek naar het AZM. 'Kan ik u helpen?' vroeg de vrouw met een vriendelijke stem. 'Maurice van Dongen, is hier net binnen gebracht.' stamelde ik, terwijl de vrouw in haar computer zocht. 'Ik kan het niet vinden, misschien is het nog niet doorgegeven.' wees ze naar de stoelen waar ik plaats kon nemen. Na een kwartier gewacht te hebben werd het me te veel en ik besloot mijn vader te bellen. 'Pap, pap.' snikte ik. 'Wat is er liefje?' sprak hij met geruststellende stem. 'Maurice, Maurice. Waar ben je?' stotterde ik. 'Thuis, Maus is met tante Lieke mee.' zei hij verbaasd, waarna ik het gesprek wegdrukte en weer een nieuw smsje binnenkreeg. 'Gefopt. X pap.' stond er in, waarna ik wit wegtrok. Het was een grap geweest, gewoon een grap en ik met mijn stomme kop had de afzender niet eens bekeken.

'Eefje.' rende ik huilend in de armen van mijn vader. 'Wat is er toch met je liefje.' nam hij me mee naar de bank, waar al een kop chocomel op me stond te wachten. 'Ik mis mama zo.' begon ik nog harder te huilen. 'Meisje toch.' aaide mijn vader me door mijn haren. 'Waarom maakte je je zo'n zorgen om Maurice.' vroeg hij. 'Hij was niet in de speeltuin en hij vertelde me dat hij daar zou zijn.' snikte ik, trots op mezelf dat ik zo'n goede smoes had bedacht. 'Eefje, we gaan chinees eten samen. Maus eet bij Lieke dus dat is een mooie gelegenheid.' stond hij op om de chinees te bellen. 'Pap, wil je me geen Eefje meer noemen?' smeekte ik hem, waarna hij knikte en me een kushandje toe wierp.

Deeltje gemaakt door flevafan

Gepest.. Flikken Maastricht.Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu