Gepest.. Flikken Maastricht.

~33

Omdat ik morgen niet kan updaten :D

Floris p.o.v

'Eef?' Vroeg ik na een lange maar vooral ongemakkelijke stilte. 'Hmm?' Hoorde ik Eva mompelen en ik aanvaarde het als een ja. 'Ik denk dat we aangifte moeten doen dit is niet normaal wat ze gedaan hebben, we moeten gewoon morgen weer naar school en straks komen ze jou of mij alleen tegen..' Ik wou mijn zin vervolgen maar de woorden kwamen mijn strot niet veder uit, of het nou van angst was dat ze ons tegen kwamen of alleen de gedachte al wou ik niet over nadenken, het maakte me onzeker, onzeker over het feit dat ze mij al die tijd gebruikt hadden. 'Flo als jij je niet veilig voelt gaan wij aangifte doen.' Probeerde ze de woorden uit mijn mond te vissen, al had ik natuurlijk heel iets anders in mijn gedachten. Wie wil er nou niet 'Veilig' genoemd worden door je vriendin, met andere woorden zegt ze nou dat je jezelf niet kan verdedigen, oké ze bedoeld het niet zo maar ik grote lijnen is dit wat ze bedoeld . 'Uhum.' kwam er met moeite uit omdat ik wist dat ze gelijk had. We hadden de aangifte online opgestuurd en hadden nog geen halfuur later een bericht gekregen dat ze het zouden afhandelen, sinds dat het online systeem ging heersen heerste er ook gelijk veel vragen door mijn hoofd die een online systeem mij geen antwoord op zou kunnen geven bijvoorbeeld over wat er veder gebeurt of hoe lang het zou duren voordat er iets zou gaan gebeuren, vragen die simpel beantwoord konden worden maar die iemand gelijk een stuk veiliger laat voelen. 'Floris wees is rustig.' Begon Eva zachtjes in mijn schouders te knijpen. 'Je bent zo opgefokt de laatste tijd, ik mis jou oude vrolijke zelf.' En ze draaide mijn bureau stoel om en ging op een been zitten terwijl ze zachtjes met haar hand door mijn haar streelde en hier en daar soms over mijn wang heen ging. 'Ik weet het niet.' Zei ik zo zacht dat ik zwaar betwijfelde of ze het wel kon horen, het was ook zo'n rare tijd nu. 'Flo.. ' Vroeg Eva voorzichtig terwijl ik haar aankeek op een bemoedigende manier dat ze het zou durven vertellen. 'Ik hou super veel van je, Je betekent veel voor me.' En haastig drukte zij een kus om mijn mond, maar snel haalde ze de heerlijkheid al weer weg en keek ze mij beschamend aan. Ik kon me slecht beheersen en drukte zo snel als mogelijk was mijn lippen op die prachtige net Labello opgedaan de lippen, ze zijn zo heerlijk. Eva is zo heerlijk, heerlijk in de vorm van wow meer woorden had ik er niet voor