Eva p.o.v
Depressief zat ik voor me uit te staren, het was inmiddels al tegen de avond aan en nog steeds had ik geen enkel teken van Floris gehad. 'Pak kun je mijn mobiel even geven?' Als reactie kreeg ik een hoop gekreun en gemompel te horen, blijkbaar was het al zo laat of was hij duidelijk niet in de stemming. 'Weet je wel hoe laat het is Eva?' Gelijk werd mijn gedachten beantwoord, En nee ik wist niet hoe laat het was maar daar zou ik nu vast vanzelf achter komen. Ik keek op mijn mobiel die in net naar me hoofd toegesmeten kreeg en zag dat het zeven over half een was. ik toetste mijn code in en zag al snel dat ik een voicemail had, zou ik hem nu openen of tot morgen wachten.
'Goedemorgen Eefje.' schreeuwde hij in mijn oor, een voordeel hij was al een stuk vrolijker dan gisteravond. Shit! Gisteravond ik had de voicemail nog niet geopend. 'Hoi, hoe laat is het?' Vroeg ik omdat ik te lui van mijn mobiel van de grond te rapen. 'half elf je hebt goed uitgeslapen vandaag Eef!' Hij liep naar me toe en al snel zaten we in een diepe knuffel. 'Ik ben zo trots op je.' Snikte mijn vader. 'Pap alsjeblieft ga nu niet zitten huilen, mam had dat ook niet gewild.' Zei ik best geïrriteerd niet omdat mijn vader huilde maar dat Floris nog niks van zich had laten horen. Mijn vader was koffie halen zei die en besloot maar even snel de voicemail te luisteren. 'Hey Eef, met mij. Ik weet ook wel dat dit niet goed te praten valt, ik ben te ver gegaan. Je wilt niet weten hoeveel ik van je hou, ik was, of beter gezegd ik ben verliefd op je. Jou lippen smaken te perfect, te perfect voor mij, ik ben de gelukkigste jongen op de wereld, dat ik je zo dicht bij me mocht hebben. Als je wakker wordt, wat ik hoop, anders vergeef ik mezelf nooit, ben ik weg. Ik ben weg voor goed Eva en vergeet niet dat ik altijd van je zal houden. Amsterdam, daar ga ik heen, zoek me niet. Doei Eef, ik hou van je, ik heb nooit anders gedaan.' Ik pinkte mijn tranen weg en een ding wat ik snel in mijn hoofd geprint was, Hij komt hier niet mee weg wat er ook gebeurt ik zal hem krijgen al word het mijn dood. Maar voor nu kon ik niet anders dan afwachten, afwachten tot mijn arm geneest en ik ontslagen word uit dit klote ziekenhuis.
Sorry voor late update :( komt nog een deeltje vandaag om het goed te maken :D wat denken jullie dat er gebeurd? Ik weet het lekker! een tip: tatutatu sorry dit doe ik normaal nooit maar voor haar maak ik uitzondering <3 indy_love123 kijk haar boek even, zou je haar enorm plezier mee doen. :D
JE LEEST
Gepest.. Flikken Maastricht.
FanfictionEva wordt gepest en heeft weinig vrienden. Soms lijkt Floris er voor haar te zijn, maar ze weet niet zo goed wat ze met hem aan moet. Zouden ze ooit vrienden worden, of blijft hij meelopen.