I Fell In love With A Romualdez (Unedited)

Chapter 20: Maria Josefa Imelda na may Pakpak

Andito po kami ngayon sa Mandaluyong at naghihintay na makalabas ang anak naming. No one knew about the gender except the doctor. Di na naming inalam since gusto naming surprise, pero kung lalaki, swerte ko naman, unang anak ko lalaki. Pero pag babae, dalawa na sila magmamahal at mag aalaga sa akin.

"Ferdinand!" sigaw ni Imelda sa kwarto. Dali dali naman ako pumasok.

"Bakit mahal, ano kailangan mo?" tanong ko sa kanya.

"Palit tayo mahal, ikaw na muna manganak." Sabi nito habang namimilipit sa sakit. Gusto ko sanang tumawa pero mas naawa ako sa kalagayan ni Imelda.

"Mahal, di naman pwede yun." Habang hawa ko siya siya sa kamay.

"Sabihin mo sa doctor natin, sub muna! Ang sakit na mahal!" sabi ni Imelda.

"Mahal naman, kung pwede lang sana, hindi ko rin yun gagawin, di naman pwede sap wet ko ilabas yung bata." Sabi ko.

"AAAAAAAAAGGGGGGHHHHHH!" sigaw nito sa sakit sabay hawak sa mga kamay ko ng napakahigpit at ako ngayon ang namilipit sa sakit.

"aray-aray-aray, mahal ko yung kamay ko, aray ko." Reklamo ko

"TIISIN MO YAAAAAAAN, MAS MASAKIT TONG AKIIIIN!" reklamo naman nya. Pumasok naman yung doctor at chineck ilang centimeters naba.

"Doc, please palabasin nyo na itong bata sa tiyan ko, ang sakit na talaga..."

"Maam, onti nalang po at lalabas ulo ni baby." Sabi ng doctor.

"Okay kalang ba sir?" tanong sa kin, Nakita niya kasi mukha ko na parang naiiyak na sa sakit ng pagkahawak ni Imelda.

"O-oookay lang ako dok." Sabi ko sabay smile onti. Lumabas naman muna yung doctor.

"Anaaaak, maawa ka sa amin ng mommy mo, labas kana, kundi mawawalan ako ng daliri dito." Sabi ko sa kanya. 

Nahampas naman ako ni Imelda dahil sa sinabi ko. Pumasok na ulit yung doctor at pinalabas na ako ng kwarto, nag start na ng labor si Imelda. Pumunta naman ako sa may chapel para magpray para sa anak ko at kay Imelda. Doon lang ako hanggang sa tinawag ako ng nurse para ipapasok ulit.

"Okay lang po ba misis ko?" tanong ko.

"Yes sir, she's fine and the baby, they are both healthy." 

Pumasok na ako at andun pa rin yung doctor. Umiiyak pa rin yung baby naming habang karga ni Imelda. I just stood up at the door looking at my amazing wife and our beautiful baby. Imelda saw me standing in there and gestures for me to come and look at our baby. I slowly towards them smiling and almost tearing up.

"Mahal, babae anak mo." Sabi ni Imelda. I held the baby gently in to my arms, she's so small and fragile but so cute and squishy.

"Mahal, pinaputol mob a pakpak ng anak natin?" tanong ko sa kanya. She just looked straight at me making a poker face kasi di pa siya pwede tumawa dahil kakatahi lang ng ano nya.

"Alam mo ba, malapit na siya lumipad palabas ng ano ko kanina mahal?" sinagot naman ako ng biro ni Imelda.

"Hahaha, I love you My Beautiful Imelda." I told her sabay kiss sa kanya. Inihele ko naman si baby bago siya kunin ng nurse for further check-up. Pinaalis naman muna ako ng doctor para matapos na malinis si Imelda at malipat sa ibang room.

"Mahal, ano papangalan mo sa anak natin?" tanong ni Imelda sa akin.

"Maria Josefa..."