Mind Set

Chapter 1

PERSPECTIEF NOOR

"Goedendag ik wou persoonlijk mijn cv afgeven aan u" zeg ik en kijk de leiding gevende lief aan.

Zij neemt mijn blad aan en bekijkt hem aandachtig.

"hmm nog geen ervaringen?" zegt ze en laat een zucht achter.

"Ik moet ooit wel ergens mijn ervaringen opdoen" zeg ik.

"Ja uhm ik zal dit wel eens bekijken en bel u als we vervanger zoeken"

"En kan ik verder niet als student op een zaterdag of woensdag werken?"

"We zitten al vol met studenten dus nogmaals we bellen u als we vervanger zoeken" zegt ze met een toon hoger.

Ik knik maar wat en gun haar een zwakke glimlach. Ik draai me om en verlaat de winkel.

Pff dat is al de 4de winkel vandaag dat me niet wilt aannemen.

Een job vinden is best moeilijk!

Ik wacht in mijn halte op de bus.

Ow ik zal me even snel voorstellen!

Ik ben Noor, ik ben 17 jaar en ben van marokkaans afkomst. Ik heb geen zussen of broers. Mijn moeder kon na mij geen kinderen meer krijgen. Maar ben alsnog gelukkig! Ik woon met mijn beide ouders Alhamdoulilah.

Ik heb lichtbruine/ groene ogen
Donkerbruin golvend haar
Verder weet ik niet wat ik nog meer
moet zeggen over mezelf
Je zal me wel leren kennen naarmate je dit boek leest!

Ik word onderbroken door een jongen die geïrriteerd door de halte schopt.

"Luister a sahbi ik wil nuu dat je met een paar mensen van de pand naar die vijand gaat. Hij moet dood klaar."

Met grote ogen staar ik naar de grond.

Waarom belt hij zo luid, ik moet niet naar zijn gesprek luisteren. Ik kijk hem even aan en zie dat hij best knap is.

Hij is best lang.

Dat is de eerste ding dat ik opmerk bij jongens JAJAHHAHA

Hij heeft zijn haar in een perfect kapsel.

"Is er iets?" vraagt hij opeens als ik te lang naar hem staar.

Ik schud mijn gezicht snel en kijk of de bus er al is. Voordat hij zijn pand op mij afstuur om mij te vermoorden.

-

Als ik thuis aankom groet ik mijn ouders door hen een kus op hun voorhoofd te geven.

"en benti werk gevonden?" vraagt mijn vader enthousiast.

Ik schud mijn hoofd.

"Dat word dan een hele week niets doen en thuis blijven volgende week" zeg ik en ga naar boven.

Ik lig op mijn bed en haal mijn gsm erbij.

Ik moet opeens denken aan die drugsdealer. Waarom zou je in de onderwereld willen leven, zoveel stress!

Na wat denken val ik in slaap onderweg naar de volgende dag.