Mind Set

Chapter 41

Ik word gebeld door een onbekend nummer. Ik neem op en begin het gesprek met "Hallo?".

"Ja goedendag, met de huisarts! Ik wou het hebben over uw bloedresultaten"

"Ja?" antwoord ik en luister aandachtig naar haar antwoord.

"Met dit telefoon wou ik u feliciteren! U bent 3 weken zwanger" zegt ze. Met grote ogen kijk ik voor me uit. Ik rust mijn hand op mijn lippen en moet dit even verwerken.

"Halloo?"

"Uhm jaa hahaa oh dit is iets speciaals" Ik kom niet uit mijn woorden.

"Vandaar de symptomen, ik zou een afspraak maken bij de gynaecoloog zodat je je kleintje kan ontmoeten via de echo" zegt zij.

"Dankuwel" zeg ik en voel de tranen over mijn wangen glijden.

Ik hang af en kijk voor me uit.

"Ik word mama" zeg ik zacht. Mijn liphoeken krullen zich naar boven. Ik veeg mijn tranen weg en maak een uitgebreid ontbijt.

Hoe zou ik dit aan Amir vertellen?

Ik smeer een boterham met Nutella en denk aan allerlei ideeën. Amir schuift aan tafel en komt over me zitten. Ik kijk hem aan en wil het liefst nu aan hem vertellen dat hij vader word.

"Heb je gehuild?" vraagt hij bezorgd en duwt mijn kin naar boven met zijn 2 vingers.

Hij kijkt aandachtig naar mijn ogen die rood zijn geworden door het huilen van daarjuist AHHAHA

"Ben beetje ziek" antwoord ik snel.

"Ik heb net je vader gebeld, ik heb hem verteld dat ik niet kan komen. Hij begreep me" zegt hij en neemt een hap van zijn broodje.

Ik knik maar wat.

"Ik ga zien voor verlof binnenkort en dan kunnen we paar weken je ouders bezoeken"

"Ik vertrek morgen.." zeg ik vastberaden.

Hij kijkt me verbaasd aan. "Skip morgen en kom samen een ander keer"

"Ik wil mijn ouders zien Amir.." zeg ik nog laatst voordat ik afruim. Vervolgens ga ik naar mijn kamer.

Ik stuur Amira om te vragen of zij mee naar stad wilt gaan. Ik gooi mijn gsm op bed en doe de kledingkast open.

Hmmm wat zal ik aandoen?

Ik neem een zwart tweedelige set. Ik doe er wit-beige slippers aan en neem een bijpassende tasje waar ik m'n gerief in steek.

Ik kijk even naar mijn buik en glimlach. Wetend dat mijn eerste kind hierin groeit. "Naar waar ga je?" hoor ik Amir vragen.

"Ik ga even naar stad" zeg ik.

"Je ziet er goed uit!" zegt hij en kijkt me van top tot teen. Hij neemt mijn hand en laat me een rondje draaien.

"Ben je nog boos" vraagt hij en kijkt me schuldig aan. Ik schud mijn hoofd en glimlach. Vandaag is een goede dag. Ik hoor melding van mijn gsm.

Ik kijk op en zie Amira.

Ik kan vandaag niet soory x

Ik antwoord erop dat het niets uitmaakt.

Dan ga ik wel in mijn eentje, dat kan ook gezellig zijn.

"Hier heb je 100 euro" Amir opent mijn tasje en steekt een biljet erin. "Neee ik heb zelf geld" antwoord ik. "Zoek een leuk cadeau uit voor je ouders en betaal met dat geld" antwoord hij.

Ik geef hem nog een kus voordat ik de deur verlaat.

Na wat veel leuke kleren te hebben gescoord en wat cadeaus voor Fam in Marokko heb ik honger gekregen. Ik besloot om naar de Mac te gaan. Ik bestel een veggie menu en neem plaats. Met grote ogen kijk ik hoe Amira voor me zit met ....

Ik draai me snel om en probeer hun te ontwijken. Ik uit even een zucht en neem plaats ergens ver van hun. Ik doe mijn oortjes uit en leg mijn gsm neer op tafel.

Pff vind dit wel een beetje erg.

Ik schud de gedachtes weg. Misschien hadden ze dit van te voren al gepland. Mohim ik geniet van mijn burger en bel mijn moeder. Ik klets wat bij en voel me weer op mijn gemak.

Na een lange dag kom ik eindelijk thuis aan. Ik gooi de zakken met nieuwe kleren, schoenen op mijn bed. Ik plof me neer op bed en bereid mijn bagages voor.

Na dat gedaan te hebben neem ik de geschenkdoos uit de zak en doe hem open. Ik steek daar mini nike airs in. Op de juiste moment zal ik dit aan hem geven. Ik sluit de doos en ik hoor de deur opengaan.

"Ewaa hoe was shoppen?" vraagt hij en springt op het bed.

"Goedd ik heb veel leuke dinges gekocht." antwoord ik.

-

Amir trekt me tegen zich aan en kijkt diep in m'n ogen. "Ik ga je missen" zegt hij en duwt zijn lippen op de mijne. Ik geniet van dit moment.

Ik zwaai nog voor het laatst naar Amir. Ik voel een brok in mijn keel. Hij moest echt gewoon meekomen.

Ik stap in de vliegtuig en zo gingen we richting Marokko. Na een twee- tal uren komen we aan. Ik kijk hoe laat het is.

Vol zenuwel rol ik mijn bagage met me mee. Ik zie vanuit de verte mijn ouders wachten. Ik versnel me naar hun en geef ze beide een knuffel.

"Hier is Noortje van mee" zeggen ze blij en omhelsen me stevig.

Zo word ik verwelkomd door beide ouders.