Mind Set

Chapter 18

Ik klop aan de deur en doe hem open. Ik zie Amir nieuwsgierig kijken. Er tovert een glimlach van zodra hij mij ziet.

Hij spreid zijn armen om mij een knuffel te geven. Ik stem toe en knuffel hem voelt zo raar maar tegelijk ook vertrouwelijk. Ik sluit mijn ogen en laat al mijn zorgen verdwijnen.

Ik maak me los.

Ik ben nog even naar de snack gegaan en heb 2 kapsalons besteld en 2 brikjes cola. Ik geef de zak aan hem.

"wajoww hier had ik heel de dag zin in" hoor ik hem zeggen en hij kijkt verliefd naar de kapsalon. Ik lach even. "Ik heb andalouse gepakt voor ons beide"

"Dankuuu, is echt lief" zegt hij en kijkt me diep aan in mijn ogen. We eten gezellig en praten over ditjes en datjes.

"hoe was je dag?" vraagt hij en kijkt aandachtig naar mij. Hij kijkt me met een blik dat me kriebels geeft in mijn buik. HAHAAHAhA

"Uhm goed, gewoon school dagje en nu zit ik hier" antwoord ik.

"Gevecht op school of niets"

Ik schud mijn hoofd.

"Saaie school, toen ik op school zat, was er elke week gevecht met mijn vrienden en andere boys" zegt hij lachend.

"Tijdjes man" zegt hij ernog bij.

"Waarom studeer je eigenlijk niet verder?" vraag ik.

Hij kijkt me even aan.

"Sinds ik een ander manier heb gevonden om geld te verdienen, was school in mijn ogen nutteloos" zegt hij emotieloos.

Ik slik even.

"Amir, je moet ooit wel weg zien te komen van daar" zeg ik. Ik zie dat hij me serieus aankijkt.

"Gaat niet zo gemakkelijk dan je denkt" zegt hij.

"Probeer in stapjes te verdwijnen 'daar'" zeg ik met de nadruk op 'daar'. Hij uit een zucht. "Maar dat is de enige manier om geld te verdienen" zegt hij.

Ik schud mijn hoofd.

"Waar ben je goed in?"

Ik zie Amir even nadenken. " ik ben goed in voetbal"

Ik kijk hem verbaasd aan.
"Ga de sportwereld in" zeg ik.

"Als kind was het mijn droom maar ik heb mijn droom niet waar kunnen maken omdat het me niet lukt"

"Probeer niet op te geven en ga achter je talent aan" zeg ik.

"Je zal nog steeds gelukkig zijn met het loon die je zal verdienen, let op mijn woorden"

Hij blijft stil en kijkt voor zicht uit. Hij moet er maar eens over nadenken. Ik moet ervoor zorgen dat hij die motivatie krijgt door hem op het juiste pad te leiden. Zoals mijn schoonmoeder zei!

2 weken verder

Uitgeput lig ik op de bank. Ik heb hier flink zitten schoonmaken terwijl Amir daar op de bank ligt. hahhaha ik neem het hem niet kwalijk, hij moet natuurlijk rusten. Pas daarna zal de rollen omdraaien ;)

"Geef mij is jouw gsm" zegt hij. Ik kijk hem vragend aan maar geef het hem toch. Hij rent naar boven met mijn gsm. "kom hem maar halen!" zegt hij.

"Amir je moet rusten!!!" roep ik.

"Jij moet aan je conditie werken, yallah kom naar boven"

Mijn mond gaat open. Deze pik ik niet HAHAHAHHA

Ik ren op de trappen naar boven. Hij ligt op bed met zijn handen achter zijn rug. Ik rol met mijn ogen en moet lachen.

"Heel grappig dit allemaal, geef mijn gsm terug"

"je was wel traag he" zegt hij en tikt op mijn buik. Hij doet zijn ander hand naar voor en ik zie een Iphone doosje. Verbaasd kijk ik hem aan. Hij knikt en gunt mij een glimlach.

"hier! Omdat jij het verdient en ik heb je oude laten barsten" zegt hij. Ik kijk hem met glazige ogen aan en neem het aan. Ik geef hem een knuffel en knipper snel mijn tranen weg.

Ik waardeer het wanneer ik zoiets groots krijg van iemand.

Hij schuift op en geeft me een teken om naast hem te zitten. We instaleren mijn gsm en hij voegt gelijk zijn nummer toe.

"Bel me" zegt hij als grap met een knipoog. Ik lach even en duw zijn hoofd naar achter.

"Dankjewel!" zeg ik en kijk hem lief aan.

"Geen probleem" zegt hij met een glimlach.

-

"En zo bereken je dit getal..."

Aandachtig let ik op en schrijf de cijfers op in mijn werkboek. Ik hoor Layla en Salma achter mij giechelen.

"Ja dames nu is het wel genoeg" zegt de leerkracht.

Als de bel gaat neem ik mijn tas en verlaat de klaslokaal. Ik ga op een bank buiten zitten. Ik ga op mijn nieuwe gsm.

Ik ga nog wat op mijn gsm totdat ik 2 schaduwen voor mij zie. Ik kijk op en zie Salma en Layla.

"Nieuwe gsm ofwa?" vraagt ze en kijkt me vies aan. Ik knik maar wat. "Hoezo doe je zo afstandelijk" vraagt Layla.

"Jullie sluiten mij buiten, dan ga ik toch automatisch weg" zeg ik.

"Nee wtf zeg je hahahaha hoezo buitensluiten"

"Mensen voelen zich high class" hoor ik ze nog zeggen voordat ze zich omdraaien.

Ik rol wat met mijn ogen. Opeens zie ik iemand op de speelplaats die ik nooit hier zou verwachten.