Chapter 7

480 12 0
                                    

PERSPECTIEF NOOR

Ik doe mijn ogen zachtjes open en zie dat ik in de slaapkamer ben. Ik sta verbaasd op en kijk naast me.

Ik word opgelucht als ik geen Amir zie naast mij. Ik wil niet naast hem slapen, gewoon in algemeen niet met boys.

Ik kijk naar de wekker en zie dat het 10u29.

Ik pak mijn gsm die op de nachtkast ligt.

Heeft Amir me naar deze slaapkamer gebracht?

waarom?

Na wat gescrold te hebben doe ik mijn ochtend routine. Ik ga naar de woonkamer en tref Amir slapend op de bank.

Ik laat hem daar gewoon.

Ik hoor opeens een melding via mijn gsm.

Wie zou mij nu een bericht sturen.

Ik zie dat ze via klasgroep sturen over een taak tegen morgen. Ugh laat me nog genieten van deze laatste dag vakantie.

Ik pak cornflakes en eet hem zo op aangezien er geen melk is. Amir moet echt is boodschappen gaan doen.

Wanneer ik weer de woonkamer binnen kom doe ik de tv aan.

Amir staat geirriteerd op. Wanneer hij opstaat grijpt hij naar zijn buik die vol met blauwe plekken zit.

"Putain mijn vader heeft echt gehayekt" zegt hij.

Moest je maar geen chicks uitnodigen

"Hou je bek voordat ik jou blauwe plekken ga geven" zegt hij voordat hij de woonkamer verlaat.

Oei zei ik dat hardop? HAJAHAHA

-

Mijn ouders zijn op bezoek.

"Heb je geen koekjes of atay dat je je bezoekers gaat verwelkomen" hoor ik mijn vader zeggen.

Het liefst zou ik daarop willen antwoorden met 'nee Amir is veels te lui om boodschappen te doen'

Maar dan kom ik weer in problemen.

"Uhm tuurlijk" zeg ik snel. Ik versnel me naar de keuken waar ik Amir tref.

"Amir hebben we geen koekjes?" vraag ik.

Hij doet een keukenkast open en ik zie een bakje baklavas.

"en na3na3?"

"zie ik eruit alsof ik dat ga halen?"

Ik kijk hem raar aan.

"kan toch?" zeg ik nog laatst voordat ik de keuken verlaat met een bord baklavas en fruitsap met 2 glazen.

We hebben nog gezellig gepraat. Alleen doet m'n vader raar maar ja boeit me niet echt.

"benti vergeet niet dat je morgen school hebt" zegt mijn moeder. Ik knik maar wat.

"Amir kan je ophalen en naar school brengen" grinnikt mijn vader.

Ik kijk naar Amir en moet opeens lachen.

Hij die mij gaat ophalen met zijn mercedes voor de schoolpoort. 🤣

Mijn ouders en Amir kijken me vragend aan waardoor ik nog harder moet lachen.

Mijn humor is next level!

-

Het is al avond. We hebben niet zoveel gedaan vandaag. Mijn ouders zijn terug naar huis gegaan.

Mind SetWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu