Chapter 29

437 8 2
                                    




"Saff weet je ik stuur hem wel om te zeggen dat hij moet ko..."

We worden onderbroken door het horen van de voordeur.

Amira kijkt me raar aan.

"Wie is daar?" vraagt ze hard.

"ikke" hoor ik een lage stem antwoorden. Dat was Amir.

Mijn hart ging te keren bij het horen van zijn stem. Hij komt de woonkamer binnen en zijn wenkbrauw gaan naar boven als hij mij ziet.

"Noor?" vraagt hij verbaasd.

Ik zie aan hem dat hij wallen heeft. Hij ziet er niet gelukkig uit.

Ik glimlach zwak naar hem. "Noor was van plan om naar huis te gaan, zou jij d'r kunnen brengen." vraagt Amira doordringend.

"Uhm ja isgoed" antwoord hij.

Ik kijk Amira aan en ik zie dat ze me met gebarentaal wil succes wensen. Ik glimlach en doe mijn slippers aan.

De voordeur gaat dicht en nu sta ik buiten met Amir naast me.

"Dus hoe gaat het?" vraagt hij om de stilte te doven.

Ik kan aan zijn stem horen dat hij zich niet goed voelt.

"Kunnen we even praten" vraag ik.

"saff"

We gingen richting een parkje en zitten op een bank.

"Dus je wilt waarschijnlijk praten over die meid die me opeens kwam zoenen" zegt hij emotieloos.

Ik knik.

"Weet je het was niet mijn bedoeling, nogmaals zij kwam naar mij aangelopen en drukte mij tegen haar.."

"Ik weet het en wou sorry zeggen dat ik je niet geloofde" zeg ik en kijk hem schuldig aan.

Hij kijkt me met grote ogen aan. Ookal is het donker, door de lichtstraal van een lantaarnpaal kan ik zijn schattige glimlach zien.

"Wil je terug bij mij blijven?" vraagt hij.

Ik knik maar moet weer aan mijn ouders denken. Zij gaan binnen paar dagen weg.

"Uhm ja maar voor nu kan ik niet terug naar die huis" zeg ik en staar wat naar de grond.

"Is er iets?" vraagt hij.

"Mijn ouders worden eind dees week terug gestuurd.."

".. naar Marokko" antwoord ik met een brok in mijn keel.

Zijn ogen worden groot.

"Ze zijn arm en kunnen belastingen net niet betalen, ze hadden een schuld dat ze nog moesten afbetalen maar die bedrag was te groot." zeg ik.

"Wow dat wist ik niet" zegt hij zacht.

"Niets om je zorgen te maken ofs, in sha Allah vinden ze wel een oplossing" antwoord ik.

"Nee man, ik ga die schuld wel afbetalen al kost het mijn laatste cent" zegt hij.

Ik schud mijn hoofd. "Het is te laat, ze moeten vertrekken" zeg ik en voel de tranen opkomen. Ik uit een zucht.

"Jij hoeft je hier geen zorgen over te maken"

"Jawel"

Ik kijk hem aan.

"Weet je Noor, jouw afwezigheid heeft me laten beseffen dat jij degene bent waar ik mijn leven wil delen"

Verbaasd kijk ik hem aan en begin me warm te voelen.

"Sinds dat jij weg bent, voel ik me zo leeg en dan voel ik nog druk door alle problemen rond me terwijl jij het licht puntje was"

Ik zie zijn ogen waterig worden.

"Mijn moeder gaat het waarschijnlijk niet redden" zegt hij. Ik voel nu een brok in mijn keel. Ik omhels hem en hij rust zijn hoofd op mijn schouders.

"Ghair in sha Allah" zeg ik en voel een traan langs mijn wang glijden.

"Het spijt me dat ik je alleen in deze moeilijke tijd liet staan" zeg ik zacht.

Hij gaat weer rechtop zitten en kijkt me aan.

Ik kijk hem vragend aan.

"Ik wil je hand komen vragen" zegt hij en zijn liphoeken krullen zich naar boven.

Mijn ogen worden groot.

"Dit keer zonder dat mijn ouders me forceert" zegt hij lachend.

"Ik voel dat jij de ware bent" zegt hij en kijkt me diep in mijn ogen aan.

Hij word stil en wacht op antwoord.

Mijn liphoeken krullen zich naar boven en ik knik. Zonder nog iets te zeggen knuffelt hij mij en lacht hij.

Ik rust mijn hoofd op zijn schouder en ik voel mezelf moe worden.

Hij maakt zich los van de knuffel.

"Het begint best laat te worden, ik breng je naar huis" zegt hij. Ik sta op en hij staat ook op.

Ik hou zijn hand vast en rust mijn hoofd op zijn arm. Zo gingen we gezellig samen naar huis. Ik bel aan en mijn vader doet open.

"salamailaikoum" zegt Amir.

Mijn vader antwoord terug en glimlacht. Ze hebben nog wat bijgekletst en ik ga al naar binnen. Ik zwaai nog even naar Amir en hij krult zijn liphoeken naar boven.

Ik ga naar boven en trek een witte joggingpak aan. Ik zie mijn moeder slapen, ik ren naar d'r toe en ga naast haar liggen. Ik omhels haar en zo val ik in een diepe slaap.


-

Ik word wakker door dat ik een melding hoor op mijn gsm. Ik kijk op en zie dat het 6u 's ochtends is. Amir stuurde me een snap. Met mijn ogen halfdicht open ik de snap en zie zijn hoofd.

'Nog wakker?'

Ik glimlach even.

Ik antwoord met 'nee' en stuur hem een snap van mijn gezicht waarna ik achteraf spijt heb. Ik zie er niet uit HAHHAAHA

Gelijk antwoorde hij terug.

"Cutie van me <3'

Ik stuur hem nog een hartje en ga naar beneden.

Ik zie mijn vader op de bank slapen met de tv nog aan. Ik doe hem uit en ga naar de keuken. Ik drink een glas water en ga naar de badkamer.

Ik doe mijn wassing om dan vervolgens fajr in te halen. Na het gebed ga ik weer naast mijn moeder liggen en scrol ik wat op mijn gsm.

Ik check de foto's van Amir. Ik glimlach bij elke foto.

OMG HAHAHHA ik ben verliefd?

Na wat staren sluit ik mijn ogen en val weer in slaap.

Mind SetWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu