Mind Set

Chapter 34

Ik word wakker. Ik voel de hand van Amir om mijn middel. Ik draai me om en zie hem diep slapen. Ik glimlach even.

Ik sta voorzichtig op en ga naar de badkamer. Ik neem een lange douche en wikkel mezelf in een badjas. Ik smeer wat ochtend crème en was mijn tanden. Zo ga ik weer naar de slaapkamer en lig op bed. Ik scrol wat op mijn gsm.

Opeens krijg ik een melding van mijn schoonvader.

'Jullie dachten zeker weg te komen van mij, fijne reis in Spanje!'

Ik lees het bericht wel 3 keer. Ik sta op en voel mezelf lichtjes worden.

Hoe?

Ik aarzel niet en bel hem gelijk op. Ik loop naar de gang en sluit de deur voorzichtig zodat Amir me niet hoort.

Ik kijk nog even om me heen en zie dat de gang leeg is.

"alloo salamailaikoum" zegt hij lachend.

Ik uit een zucht en voel wat angst naar boven komen.

"Laat ons met rust gherie" zeg ik en voel mijn handen trillen.

"Jou laat ik met rust benti, Amir moet zijn straf voelen"

"Hij heeft niets verkeerds gedaan toch?" vraag ik.

"Door hem is mijn pand naar de klote?"

"JIJ BENT ZIJN VADER" roep ik zonder het te beseffen.

Ik hoor hem even slikken.

"Hij heeft me als zoon erg teleurgesteld" zegt hij en haakt af.

Ik val op de grond en de tranen stromen naar beneden. Ik hoor de deur open gaan.

"Noor?" aan zijn stem te horen is hij net wakker.

Ik veeg snel mijn tranen weg en staar wat naar de grond. Hij helpt me op te staan en kijkt verbaasd naar mijn gezicht.

"Wat is er?" vraagt hij en fronst zijn wenkbrauwen.

Ik kijk hem aan in zijn ogen en probeer te glimlachen.

"Ik mis gewoon mijn ouders" zeg ik snel. "hoezo bel jij in de gang?"

"Ik wou jou niet wakker maken" Opeens word ik naar Amir getrokken, ik voel hoe hij mij omhelst. Ik sluit mijn ogen en voel me weer schuldig om het feit dat ik hem niet de waarheid kan zeggen.

Anders komen er alleen maar problemen.

Even denk ik na, ik neem mijn gsm en kijk of mijn locatie uit staan in elke app's.

Ik schakel ze uit.

"wesh blijf je in de gang staan?" vraagt Amir.

Ik zie hoe een meisje naar zijn sixpack zit te staren vanuit de gang. Ik kijk haar dodelijk aan en duw Amir naar binnen. Ik sluit de deur en spring op de bed om vervolgens de gsm van Amir te nemen.

"Aarde op Noor? Je doet echt raar sbah lillah" hoor ik Amir zeggen.

"Nee is gewoon iets belangrijks" zeg ik snel terug en ontgrendel zijn gsm.

Ik voel Amir naast mij liggen en kijken wat ik op zijn gsm doe. Ik ga naar instelling en doe mijn ding. Bij hem stond zijn locatie aan. Ik schakel hem uit.

"Waarom doe je dit?" vraagt hij.

"Gewoon voor de lol" antwoord ik.

"Antwoord normaal" zegt hij serieus.

Ik kijk hem aan.

"We moeten nu weg van deze hotel" zeg ik.

"Waarom?"

"Laten we gewoon weg gaan van hier aub" zeg ik doordringend.

"Noor, zeg wat er aan de hand is?" vraagt hij met spitse ogen.

"Het is je vader" zeg ik. Hij kijkt me met grote ogen aan.

"Hij weet dat we hier zijn, hij kon ons traceren aan de hand van je locatie" zeg ik.

Ik hoor hem grinniken.

"zo slim is hij is hij ookal weer nie..."

Ik haal mijn gsm erbij en bewijs het aan de hand van de bericht die zijn vader mij stuurde. Hij kijkt me met grote ogen aan.

Ik voel zijn kaken opspannen. "Hij wilt echt ruzie he" zegt hij teleurgesteld. "laten we weggaan van hier" zeg ik.

"Nee? Gaan we heel de tijd wegvluchten als bangerikken?" zegt hij en kijkt me serieus aan. "Amir ik.."

"Deze keer doen wij het op mijn manier, ik zorg dat jij veilig bent en onderhandel dit" zegt hij en haalt zijn wapen erbij die onder zijn kussen lag.

"Amir" zeg ik en kijk geshockt naar die wapen.

"Pak je spullen in"

Ik kijk hem vragend aan. Hij ziet er echt serieus uit.

Ik zie dat hij de badkamer binnen loopt. Ik schrik wanneer ik de deur hard hoor dicht gaan.

Pff

Ik uit een zucht en pak mijn spullen in. Ik zie dat het weer vandaag wat grauw is. Ik neem mijn gsm erbij en zie dat er hevige regen opkomst is.

Hmm ik staar wat naar mijn kleren maar vind niets wat erbij past voor dit weer. Aangezien ik alleen tshirts enz meenam.

Ik kijk in de rugzak van Amir en zie een grijze nike tech set aan. Ik glimlach even en doe hem aan. Ik ruik ernaar en geniet ervan.

Het ruikt lekker naar Amir HAHHA

Na een half uurtje ga ik weer op bed liggen en zie ik de badkamer deur opengaan. Ik zie hem met rode ogen naar mij staren.

Hij neemt zijn rugzak en mijn spullen.

"Kom" zegt hij emotieloos. Ik sta op en volg hem van achter.

Zo hebben we ons uitgechecked en stappen we in de auto.

"Wacht hier ik ga ff bellen" zegt hij en stapt uit. Ik zie dat hij zit te discussiëren. Ik uit een zucht en leun mijn hoofd op de raam.

Ik zie hoe een kindje van ver probeert te stappen naar zijn moeder. Ik zie het kindje lachen en kijk schattig naar zijn eerste stapjes. Zijn vader kan hem nog snel redden wanneer hij op de grond valt. zo tilt hij hem op en lacht.

'Ma sha Allah' fluister ik.

De deur begint open te gaan en ik zie hoe agressief Amir de auto instapt.

Dit geeft mij ook een negatieve bui.

Ik zie hoe de eerste druppels regen op de voorruit van de auto valt.

Amir start de auto en we gingen weg.

"Amir je hoeft dit niet te doen?"

"Jawel Noor ik moet dit oplossen, dat hij jou hierbij betrekt maakt me al boos" zegt hij en concentreert zich op de weg.

"Wat wil je dan doen, mensen neerschieten?" vraag ik zacht en kijk hem verbaasd aan.

"Als het moet wel! Mijn oude pand heeft me de rug toegekeerd dus sta er alleen voor"

"Nee je staat er niet alleen voor, dan kom ik mee!" besloot ik.

Hij grinnikt even.

"Zo schattig wanneer je mee wilt doen, maar je weet niet hoe mijn vader is" zegt hij.

"Dan leer ik hem toch beter kennen" zeg ik en kijk hem serieus aan.

"Nee het blijft een vader-zoon gesprek!"

"Zeker een gezellige gesprek met je wapen" zeg ik een toon bozer.