Kayıp Kanatlar Serisi

15. "YOLCULUK"

Feris'in ağzından;

Vita, koşarak diğer ikisine yetişti. Onları evlerin arasında kaybolana kadar izlemeyi bırakmadım. "Merak etme," dedi Forex. "İyi olacaklar."

"Başarırlar değil mi?" diye sordum, kendimi çok güçsüz hissediyordum ve sanki ağlayacak gibiydim ama sorun şu ki, ben ağlamazdım.

"Umarım," dedi Forex. "Umarım başarırlar."

Güvertede daha fazla soğuğa maruz kalmak istemediğimden içeri girdim. Felix, artık tamamen kendine gelmişti, yine de Uzakdiyar'a gitmek için çok acele ettiğimizi düşünüyordum. Hem o üçünün bir şeyler yapabileceğinden de kuşkuluydum. Bu yüzden aklımda bacağım düzelir düzelmez onlara yetişebilmek vardı.

"Clara nerede?" diye sordum, aslında onu çok merak ettiğimden değildi. Sadece kendine bir şey yapma ihtimaline karşı onu yalnız bırakmak istemiyordum.

Felix'in soluk yüzü endişeyle kırıştı. "Geldiğimiz andan beri orada," dedi kamarayı işaret ederek. "Sence yanına gitmeli miyim?"

Bu konuda ben de kararsız kalmıştım, Clara'nın yanına gitmek yerine Felix'in yanına oturdum. Oturduğum yerden açık denizi ve üstünde balık avlamaya çalışan kuşları görebiliyordum.

Forex de iç güverteye gelip dar koltuğa kendini bıraktığında çok halsiz görünüyordu, birkaç gündür rahat bir uyku çekmemişti.

"Onlarla gitmeliydik," dedim sessizliği bozarak. "İyileşmemizi beklemeliydiler."

"Birilerinin de Uzakdiyar'a gitmesi lazımdı." dedi Forex ve genişçe esnedi.

"Clara'nın dediğine göre oraya boşuna gidiyormuşuz." Clara kendi umutsuzluğunu bize de bulaştırmaya kararlıydı, işe yaramıştı da. Eskisi kadar inançlı değildim artık. "Sizce doğru olanı mı yapıyoruz?"

"Doğru mu değil mi bilmem," dedi Forex aksi sesiyle. "Gidiyoruz işte, ne olacağını göreceğiz."

Emıco sesleri duyduğundan kamarasından asık bir suratla gelip sessizce yanımıza oturdu. Nix'lerle gitmek istiyordu, ben de istiyordum ama onun gibi durup surat da asmıyordum.

"Bence de boşuna gidiyoruz," dedi Emıco. "En azından ben onlarla gidebilirdim."

"Senden önce ben giderdim," dedim ona tersçe. "Sen ne işlerine yarardın ki?"

"Vita ne işlerine yarar asıl? Onun yerine yanına beni almalıydı." diye sitem etti Emıco.

"Seni mi?" diye alayla konuştu Felix. "Sen hiç dönüp aynaya bakıyor musun?"

Forex kollarıyla gözlerini kapatıp ofladı. Sessiz bir yerde olmak istediği belliydi.

"Sen git kendine bak," dedi Emıco. "Kafanın bir tarafı içe göçmüş resmen."

Felix, Emıco'nun ona söylediği şeye güldü. "Olsun," dedi. "Yine da hala Forex'den daha yakışıklıyım." Forex kollarını kaldırıp göz devirerek bize sırtını döndü.

Emıco ise söylediği ağır sözün Felix'e etki etmediğini görünce kıpkırmızı oldu. Ona kötü bakışlar atıp söyleyecek sözler ararken araya girdim. "Ciddileşelim millet, Uzakdiyar'da ne yapacağımızı konuşmamız lazım."

"Roman bizi direk içeri almayacaklarını söylemişti," dedi Felix. "Clara..."

Clara bizim içeri girmemize yardımcı olabilirdi, diye kendi içimden tamamladım. Felix, ondan gerçekten hoşlanıyor olmalıydı. Yeşil gözleri sürekli kaldığı kamaraya takılıyordu. Başındaki sargıdan saçları dağınık bir şekilde dışarı fırlamıştı, yüzündeki çürüklerin rengiyse sarıya dönmüştü.