Being Maid of a Lazy Vampire Prince (Completed)

Chapter 13

Nanginginig ako sa takot habang pilit na tinatapik ang kamay upang taggalin nya ang kamay sa aking leeg.

"N-Nine, d-don't please.....!" pakiusap ko sa kanya.

      Hindi ko na napigilan ang aking luhang lumandas pababa sa'king pisngi. Bakit ba sya nagkakaganito?Hindi, Hindi sya ito. Hindi sya halimaw.

   He's not a vampire, no!

"N-Nine!!" nahihirapang saad ko.

    Hindi ko na kaya, ano mang oras ay malalagutan na ako ng hininga tuloy tuloy lang ang pag agos ng luha ko.

   Ngumisi lamang sya mas nanaig ang labis na takot sakin nang makita ko ang  kanyang matulis na ngipin. Ramdam ko din ang unti unting pagbaon ng kanyang mga kuko sa aking leeg, may mainit na likido ang lumabas mula sa'king leeg. Nanginging ang buong katawan ko.
     Umangat ang sulok ng labi nya habang nakatingin sa dugong dumadaloy saking balat kumislap ang dalawang matatalas nyang pangil, habang unti unting lumalapit ang mukha sa'king leeg.

"H-Hindi ikaw ito N-Nine." mahina ngunit alam kong madidinig nya. Parang nanlalabo na rin ang aking paningin.

  Patuloy ako sa paghikbi at pagmamakaawa habang nilalabanan ang malabaga nyang mga mata.

    Hanggang sa maramdaman ko na lang ang unti unting pagluwag ng pagkakasakal nya saking leeg at tuluyan na nya akong bitiwan. Bumagsak ang katawan ko sa sahig. Napaubo ako habang hinihimas ang leeg ko. Ang sakit.

  "N-No Nine!" pilit akong tumayo at hinabol sya upang pigilan pero nakatalon na sya pababa nasira ang bintana ng dumaan sya. Nasa pinakadulong palapag ng mansion ang kwarto nya at baliw lang ang mag-iisip na tumalon mula dito dahil siguradong hindi ka mabubuhay kapag ginawa mo iyon.

   Pero wala ni isang anino ni Nine akong nakita sa ibaba ng sumilip ako mula sa bintana, asan na sya?

***
 

Naiwan akong umiiyak dito sa library habang pilit na pinoproseso ng aking utak ang nangyari kanina.

"Maybe it's just a nightmare, a bad nightmare. Maybe when I pinch myself magigising na ako. Tama Nami, tsaka wala namang bampira hindi sila totoo." pangungumbinsi ko sa sarili ko.

   Kinurot ko pa ang sarili ko at napadaing ng masaktan ako.

   No. he's not really a vampire. His not!Baka namalikmata lang ako. Napangiwi ako  sa leeg ko ng makaramdam ng kirot dahil sa leeg ko.

"I-Its not a nightmare. I'm not dreaming. H-He's  really a vampire and he almost k-kill me!

        

***

    Wala sa sarili akong bumalik sa kwarto ko nang tumawag si Yumi.

"H-Hello? Y-Yumi?" *sniff*

"Hi bes, good evening wait! Umiiyak ka ba? Bakit?"

"H-Hindi! Sinisipon lang ako."

"Hayst! Ikaw talagang babae ka. Alam mo namang malamig ngayon. Dapat nagsusuot ka lagi ng jacket."

"N-Nakalimutan ko eh."

"Uminom ka kaagad ng gamot."

"Oo teka, asan ka ba?"

"Pauwi na ako."

"Saan ka naman nanggaling?"

"Namili lang, malapit na akong maubusan ng stock sa reef eh."

"Nang ganitong oras?"

"Hayst, don't worry malapit naman na ako sa apartment, ilang steps na lang----aaaahhhhhh!!!'

    *Blag*

"Y-Yumi?! Yumi anong nangyari?!Y-Yumiiii?"

    Wala ng sumagot, mas lalo akong kinabahan ng makarinig ng kaluskos sa  kabilang linya at namatay na ang line nya.

"H-Hello? Yumi andyan ka pa ba?Y-Yumi, shit!"

    Sinubukan kong tawagan ulit sya pero hindi na nagriring ang cellphone nya.

"H-Hindi pwede ito!"

    Mabilis akong kumuha ng coat at patakbong lumabas ng mansion, pinara ko agad ang taxi na paparating at sumakay.

"M-Manong pwede po bang pakibilisan?"

"Pakibilisan nyo po please!!"

 

***

"Yumi!! *knock,knock* bes, andyan ka ba?"

     Pumasok na ako sa loob ng apartment nya at hinanap sya pero di ko sya natagpuan kaya lumabas ako at hinanap ko sya sa labas.

  
"Yumi! Yumi Asan ka ba?!" sigaw ko habang patingin tingin sa paligid.

   Nasa gitna ako ng kalye, mabuti na lang at wala ng mga sasakyang dumdaan.

"Yumi!"

    Napahinto ako nang may mapansing nakahandusay sa gilid ng kalye malapit sa basurahan, nakasubsob ito sa malamig na semento kaya hindi ko makilala, kaya naman nilapitan ko ito. Habang papalapit ako lalong lumakas ang tibok ng aking puso.

        Dahan dahan kong iniharap ang bangkay sakin. Napasinghap at napatakip na lang ako ng bibig kasabay ng panlalambot ng aking tuhod, napasalampak ako sa semento.

"H-Hindi!" nanlulumo akong nakatingin sa walang buhay na katawan ni yumi.

Umiling iling ako habang nag uunahan ang mga luha mula saking mga mata.

"Yumi! Yumi! No!!"

Yakap yakap ko ang kanyang katawan.

    Nangibabaw ang aking mga hikbi sa katahimikan ng nitong lugar.

   

***

     Tiningnan ko ang kanyang leeg kung saan nakapa ko ang konting mantsa ng dugo. May dalawang maliit butas sa kanyang leeg kaya sya maputla ay dahil wala na syang dugo.

   Hindi kaya......

    Tumuon ang mata ko sa kamay ni Yumi may isang kwintas na sumabit sa daliri nya. Kinuha ko ito at kinilatis.

   Then, I remember him, sya lang ang may ganitong necklace hindi ako pwedeng magkamali.

"H-How did you do this to her? Why her? Why Nine?"