𝘉𝘰𝘰𝘮𝘦𝘳𝘢𝘯𝘨 // 𝙊𝙣𝙜𝙤𝙞𝙣𝙜 //

[13]

[Zawgyi]

မနက္၉နာရီမွ လပ္စ္ဗီးဂတ္စ္ကေန စတင္
ထြက္ခြာလာၿပီး ၁၀နာရီ ၂၅မိနစ္အၾကာ
ေလွယာဥ္ပ်ံသန္းမႈ အၿပီးမွာ ည ၇နာရီအခ်ိန္
ဆိုသည့္ ေနဝင္ၿပီး ညပိုင္းအခ်ိန္မွာ ဆိုးလ္
ၿမိဳ႕ရဲ့ အင္ခ်ြန္းေလဆိပ္ဝင္းမွာ
ဂ်ံဳအင္တို႔ ေလယာဥ္ဟာ စတင္ဆိုက္
​ေရာက္ခဲ့သည္ ။

ေမြးရပ္ေျမနဲ႔ ဘယ္ေလာက္မွ မခဲြခြာရေသး
ေပမဲ့ ေလယာဥ္ေပၚကအဆင္းမွာ ေအးျမတဲ့ ေလေျပက တစ္ခ်က္ျဖတ္တိုက္ခတ္သြားတာ
ေၾကာင့္ ေႏြးေထြးမႈနဲ႔ ကိုယ့္ႏိုင္ငံကို လြမ္း
ဆြတ္တဲ့စိတ္က အလိုအေလ်ွာက္ေပၚလာတာ
မို႔ ဒါဟာ ႏိုင္ငံျခားမွာေနတဲ့ သူေတြ အမိ
​ေျမကို ျပန္လာရင္ အရမ္းေပ်ာ္တယ္ဆိုတာ
ဘာေၾကာင့္လဲဆိုတာ ယခု ဒီေနရာ ဒီအေျခ
အေနေရာက္ေတာ့မွ ဂ်ံဳအင္ ထစ္ထစ္ခ်နား
လည္သြားေတာ့သည္ ။

ေလယာဥ္နားထိ ကားလာႀကိဳတာမို႔ ကားေပၚ
ကို မဝင္ခင္ ေလဆိပ္အေဆာက္အဦးထဲမွာ
လူေတြ အုတ္အုတ္က်က္က်က္ျဖစ္တာကို
တစ္ခါမ်ွ မေတြ႔ဖူးလို႔ ဂ်ံဳအင္တစ္ခ်က္သာ
လွမ္းၾကည့္လိုက္ၿပီး အၾကည့္လဲႊလိုက္သည္ ။

ေလယာဥ္ေပၚမွာလည္း တစ္လမ္းလံုး
အိပ္လာခဲ့သည္ေၾကာင့္ ဂ်ံဳအင္ ေခါင္းလည္း
ေနာက္ေနကာ လာႀကိဳတဲ့ကားေပၚကိုသာ
တန္းတန္းမတ္မတ္ဝင္ထိုင္လိုက္သည္ ။

ကိုကိုကေတာ့ အျပင္မွာခဏက်န္ခဲ့ကာ သူမ်ား ေလယာဥ္နဲ႔လိုက္ပါလာတဲ့ တစ္ေယာက္
ေသာဧည့္သည္ေတာ္ႀကီးနဲ႔ စကားေျပာေနပါ
သည္ ။

တံခါးေျခာက္ေပါက္ပါရိွတဲ့ဇိမ္ခံကားအ႐ွည္
မို႔ ကားထဲမွာ ဘားတန္းေရာ ဖုန္းသံုးရင္
အဆင္ေျပေစတဲ့ လက္တင္သည့္
သည့္ေနရာလည္းပါရိွတာမို႔ ေဘးက
လက္တန္းကို ကားကိုယ္ထဲက ဆဲြထုတ္လိုက္
ကာ တံေတာင္နဲ႔ေထာက္
ထားၿပီး ေမွာက္ထားသည့္ လက္ဖမိုးေပၚ
ေခါင္းကို အသာေစာင္းတင္လိုက္ကာ မ်က္စိ
မိွတ္ၿပီး ခဏထပ္ေမွးလိုက္သည္ ။

ေဘးအိတ္ကပ္ကို စမ္းၾကည့္ေတာ့ စက္ပိတ္
ထားမိတဲ့ ဖုန္းက အတိုင္းသား ။

" ခရီးပန္းေနလို႔လား Nini "

ကားထဲကို ဝင္လာသည့္ကိုကိုက သူ႔နဖူးကို
လက္ဖဝါးျဖင့္ စမ္းကာေမးသည္ ။
ဘယ္အခ်ိန္ပဲျဖစ္ျဖစ္ သူ႔ကိုဂ႐ုတစိုက္ၾကည့္
ေနတက္တဲ့ ကိုကို ။