𝘉𝘰𝘰𝘮𝘦𝘳𝘢𝘯𝘨 // 𝙊𝙣𝙜𝙤𝙞𝙣𝙜 //

[20]

[ Zawgyi ]

စိတ္ပိုင္းျဖတ္ျပီးတဲ့ေနာက္ပိုင္း
ေ႐ွ႕ဆက္သြားရတဲ့ ေန႔ရက္ေတြိက ေပါ့ပါးမႈေတြနဲ႔ ဂ်ံဳအင့္စိတ္ကို အတန္ငယ္ေအးခ်မ္း
​ေစခဲ့တယ္။
ပံုမွန္္သြားလာလႈပ္႐ွားေနတဲ့ ပတ္ဝန္းက်င္မွာ သူကလည္း အလိုက္အထိုက္နဲ႔ လုပ္စရာရိွ
တာေတြကို ေန႔ရက္တိုင္း ထပ္တူက်စြာ
လုပ္ေဆာင္ၿပီး ျဖတ္သန္းခဲ့တယ္။

မတူညီတာတစ္ခုကေတာ့ အရင္က ဂ်ံဳအင္
မဟုတ္ေတာ့ပဲ ။
အရင္လို စိတ္ညစ္စရာေတြကိုေတြးေနၿပီး
စိုးရိမ္ေနတက္တဲ့သူ ၊ အားငယ္ေနတက္တဲ့
သူ ဆိုတာေပ်ာက္ကြယ္သြားခဲ့ၿပီ ။

ေနေရာင္ျခည္က အခန္းထဲက သဲ့သဲ့ေလး
ဝင္ေရာက္လာတာနဲ႔ ဂ်ံဳအင့္တစ္ေန႔တာရဲ႕
မနက္ခင္းဟာ ငွက္ကေလးေတြရဲ႕ အသံေလးေတြ
နဲ႔အတူ ႏိုးထလာခဲ့ၿပီ ။
အရင္တုန္းက တစ္ေယာက္ထဲဆိုေပမဲ့
အခုကေတာ့ အိမ္မွာေသာင္တင္ေနတဲ့ သံုး
ေယာက္ေၾကာင့္ တစ္ေယာက္ထဲျဖစ္မေနပါ။

မ်က္လံုးကို ဖြင့္ၿပီး ကုတင္ထက္မွထထိုင္ကာ
လက္ႏွစ္ဖက္ကို ေလေပၚေျမႇာက္ကာ ဆန္႔တန္းၿပီး ငါးမိနစ္ေလာက္ အပ်င္းေျပ လႈပ္႐ွားလိုက္
ေသးသည္။

အေၾကာဆန္႔ၿပီးတဲ့အခ်ိန္ၾကမွ ကုတင္ေပၚ
ကဆင္းကာ ဝရန္တာနဲ႔အိပ္ခန္းကိုကာဆီးထားတဲ့ မွန္အျပည့္တပ္ဆင္ထားတဲ့ မွန္နံရံေ႐ွ႕က
အဝါေရာင္ပိတ္စလိုက္ကာကို ေဘးသို႔ဆဲြယူ
လိုက္ၿပီး အခန္းအတြင္းကို ေနေရာင္ျခည္
ျပည့္ဝစြာဝင္ေရာက္ေစလိုက္သည္ ။

ထို့ေနာက္ အဝတ္လဲခန္းထဲက ဗီ႐ိုတစ္ခုထဲကေန ဒီေန႔ဝတ္မည့္ဝတ္စံုနဲ႔ Branded Accessories သီးသန္႔ထည့္ထားတဲ့ အံ့ဆဲြထဲက အေရာင္မတူတဲ့ Rolex နာရီ​ေတြထဲက အက်ီနဲ့လိုက္မဲ့ တစ္လံုးကို ေရြးထုတ္လိုက္ကာ ကုတင္ေပၚမွာ တင္လိုက္သည္။
ၿပီးတာနဲ႔ ကုတင္ေဘးက စားပဲြေပၚမွာ တင္
ထားသည့္ ပါဝါပိတ္ထားတဲ့ ဖုန္းကိုယူကာ လက္
ျဖင့္ႏွစ္ခ်က္ထိလိုက္ရင္း ဖြင့္လိုက္ၿပီး
မင္ဂြၽန္းထံ ႏိုးၿပီဆိုသည့္အေၾကာင္းနဲ႔ တစ္
နာရီ အတြင္းထြက္လာ​ေတာ့မည္ ဆိုသည့္အေၾကာင္း sms ပို႔လိုက္ၿပီးမွ သဘတ္တစ္
ထည္ကို ခါးမွာပတ္ၿပီး ေရခ်ိဳးခန္းထဲဝင္လာလိုက္သည္။