Zawgyi
ရန္ကုန္မွပါလာေသာအထုပ္အပိုးမ်ားစြာကို အိမ္ဝမွာ ခ်ရင္း လူပါ ေျခပစ္လက္ပစ္ထိုင္ခ်လိုက္မိသည္။ျမတ္မ႐ွိဘဲ တစ္ရက္ေတာင္မေနရေသးပါဘဲ ဘာေၾကာင့္ဒီအရိပ္က ေအးစက္ေနရပါလိမ့္။ျမတ္က ဒီႏွစ္ဆို တကၠသိုလ္ဝင္တန္းေပမို႔ ယခင္စီစဥ္ထားၾကသည့္အတိုင္း ညစာက်က္ဝိုင္းကို သြားေနရတာျဖစ္သည္။
ျမတ္ မ႐ွိဘူးဆိုသည့္အသိေၾကာင့္ ရန္ကုန္ကျပန္လာဖို႔အေရးေတာင္ ခ်ီတံုခ်တံုျဖစ္ခဲ့ရေသး၏။တကယ္ေတာ့ ျမတ္သြားသည့္စာက်က္ဝိုင္းက ရြာနဲ႔သိပ္ေတာ့မလွမ္းေပ။မိသားစုဝင္မဟုတ္လို႔ သြားေတြ႔ခြင့္မရတာေရာ၊သူမ်ားအေျပာခံရမွာစိုးတာေရာနဲ႔ ျမတ္႐ွိရာဘက္ ေျခဦးလွည့္ဖို႔ပင္ မေတြးရဲ။
''ငျမတ္မ႐ွိေတာ့ နင္ေက်ာင္းသြားဖို႔ဘယ္လိုလုပ္မလဲ''
''အဆင္ေျပသလိုပဲ သြားရမွာေပါ့။''
''ငါ့ေမာင္ဝမ္းကြဲေလးကို ပို႔ခိုင္းမလား။သူကအဲ့ေက်ာင္းမွာတက္တာဆိုေတာ့ အသြားအျပန္နင္အဆင္ေျပတယ္။''
မိုးႏြယ္စီစဥ္ေပးမႈျဖင့္ ကိုယ္ ေက်ာင္းတက္ဖို႔ကိစၥအဆင္ေျပသြားခဲ့သည္။ေက်ာင္းသြားတိုင္း ျမတ္႐ွိသည့္ စာသင္ဝိုင္းနားကျဖတ္ရသည္မို႔ တစ္ခါတရံေတာ့ ၾကံဳႀကိဳက္ႏိုင္၏။
''သြားေတာ့လဲ လူကိုတစ္ခြန္းေတာင္လာမႏူတ္ဆက္ဘူး။မေကာင္းတဲ့ေကာင္စုတ္ေလး''
စိတ္ထဲက တိုးတိုးေရရြတ္လိုက္ရင္း ရန္ကုန္ကေန ျမတ္အတြက္ဝယ္လာေသာ စားစရာအခ်ိဳ႕ကို ေသခ်ာထုတ္ပိုးထားလိုက္သည္။ကိုယ္မသြားေပမဲ့ အန္တီသြားသည့္အခါေတာ့ အၾကံဳထည့္ေပးရမည္။
#
အရင္ဆို ျမတ္ေနာက္ကေန လိုက္စီးေနက်ေပမဲ့ မိုးႏြယ္ေမာင္ေလးနဲ႔က် ကိုယ္သာ တင္နင္းျဖစ္သည္။အစရက္မွာသိပ္ၿပီးအဆင္မေျပေသာ္လည္း ခုေတာ့အေတာ္ပင္နင္းသာက်လာေလၿပီ။
''ဆရာမ...ဆရာမ''
ေဘးကေန ယွဥ္လိုက္လာရင္း ကိုယ္႔ကို လွမ္းေခၚေနသူက ကိုယ္စာသင္ေနသည့္ရြာမွ ဆရာမတစ္ေယာက္၏ေမာင္ျဖစ္သည္။
''ဘာကိစၥလဲ႐ွင့္''
ျပန္ေမးလိုက္ေပမဲ့စက္ဘီးကိုေတာ့မရပ္။
KAMU SEDANG MEMBACA
ျမတ္ (မြတ် )
Romansaစစ္မွန္တဲ့ခ်စ္ျခင္းေမတၱာရဲ႕ေအးခ်မ္းတဲ့ပံုရိပ္အခ်ိဳ႕ကို လက္ေတြ႔ဘဝရဲ႕ အျဖစ္အပ်က္အခ်ိဳ႕အေပၚအေျခတည္ၿပီးေရးဖြဲ႔ထားပါတယ္။အျပင္မွာတကယ္႐ွိတဲ႔ဇာတ္ေကာင္ေလးေတြမို႔ သူတို႔ေပ်ာ္ခဲ့သလား ၊ဝမ္းနည္းခဲ့ၾကသလားဆိုတာကို အတူတူခံစားၾကည့္ၾကရေအာင္။အေၾကာင္းအရာတိုက္ဆိုင္တာ၊အမ...
