Ep. .25(Z & U)

454 26 17
                                    

Zawgyi

နိူးးစက္ျမည္ေနၿပီျဖစ္ေသာ္လည္း ကိုယ္အိပ္ရာထဖို႔ရာ ပ်င္းရိေနသည္။ဒီရက္ထဲ အေအးက သိသိသာသာပိုေနေလေတာ့ မနက္ဆို ေစာင္ပံုထဲမွ မထြက္ခ်င္။ေဘးမွာအိပ္ေပ်ာ္ေနသည့္ျမတ္ကေတာ့ ေစာင္ထူထူထဲ နဖူးေလးသာျမင္ရ၏။

"ကိုယ္ ထခ်က္ေပးမယ္ေလ..''

သူ႔ေဘးမွာ တလႈပ္လႈပ္ျဖစ္ေနလုိ႔ထင္ပါရဲ႕။ျမတ္ရဲ႕ မ်က္လံုးေလးေတြ လႈပ္႐ွားလာၿပီး ထလုဆဲဆဲ ကိုယ့္ကိုတားျမစ္ေနေလသည္၊

"ရပါတယ္။ညကလည္း ေတာ္ေတာ္နဲ႔အိပ္မေပ်ာ္ဘူး မဟုတ္လား။ငါ့ဘာငါထခ်က္လိုက္မယ္။ခဏအိပ္လိုက္ဦးေနာ္။သြားခါနီးမွ ႏိူးမယ္''

"အင္း...''

ျမတ္ပခံုးေပၚအထိ ေစာင္ကို ျပန္ဆြဲျခံဳေပးလိုက္ၿပီး ဆံႏြယ္ေတြဖံုးေနေသာ နဖူးကိုပါ ဖိကပ္နမ္းလိုက္သည္။ျမတ္ကေတာ့ မ်က္လံုးေတြမွိတ္ထားရင္းက ခပ္ျပံဳးျပံဳး။ျမတ္ကို ကိုယ္ဘယ္ေလာက္ထိခ်စ္သလဲေမးလာရင္ေလ ခုလိုအိပ္ရာထဲေတာင္ ျမတ္တစ္ေယာက္တည္း မထားခဲ့ခ်င္တဲ့အထိ ကိုယ္ခ်စ္သည္။

သြားတိုက္ေဆးထည့္ေနရင္း သတိထားမိသည္က ျမတ္သြားပြတ္တံေလး အေမႊးေတြအေတာ္ဖြာေနျပီ။ဟိုရက္ကတည္းက ျမင္လို႔ေျပာေနေပမယ့္ ကိုကပ္ေစးက ဘာႏွေျမာေနမွန္းမသိ။ျမတ္သံုးေနက် မ်က္ႏွာသစ္ေဆးလည္း ကုန္ေနၿပီပဲ။မေျပာဘဲ ေနေနတာ ၾကည့္ဦး။ျမတ္ကေလ အျမဲအဲ့လိုပင္။ကိုယ့္ပစၥည္းေတြကိုဆို မကုန္ခင္ကတည္းက အဆင္သင့္ ဝယ္ေပးထားၿပီးသားျဖစ္ေပမဲ့ သူ႔အတြက္သူေတာ့ ေမ့ေနတတ္၏။ဒီညေနေတာ့ စတိုးဆိုင္ဝင္မွကို ျဖစ္ေတာ့မည္။

"ဒီေန႔ ေက်ာင္းအျပန္ကို ေစ်းဆိုင္လိုက္ပို႔ဦး''

ကိုယ္ေရခ်ိဳးၿပီးအခန္းထဲျပန္ေရာက္ေတာ့ ျမတ္က ႏိုးေနေလၿပီ။မွန္တင္ခံုေ႐ွ႕ထိုင္ရင္း ကိုယ္လွမ္းေျပာေတာ့ ဝါးခနဲတစ္ခ်က္သမ္းလိုက္ၿပီး

"သြားပါဗ်ာ...ခင္ဗ်ားေလး လိုရာ လိုက္ပို႔ေပးပါ့မယ္''

"အမေလး.ငါ့အတြက္လိုတာမဟုတ္ပါဘူးေနာ္။နင့္အတြက္ ဝယ္ရမွာပါ''

ကိုယ့္ဆီက ရန္ေထာင္သံၾကားေတာ့ သေဘာတက်ျဖင့္ ရယ္ေနေသး၏။ၿပီးမွ အိပ္ရာေတြသိမ္းဆည္းၿပီး ကိုယ့္အနားကို ထလာသည္။

ျမတ္ (မြတ် )Where stories live. Discover now