Silent Lover (novel)

အပိုင်း (၅၈)

Unicode Version 

အပိုင်း (၉၀) ချစ်ခဲ့ရဲ့လား?

"ကြည့်ရတာ မင်း ငါ့ကို တစ်ခုခု မေးစရာရှိတယ် ထင်တယ်"

ရှန်ယုက ချန်ပိုင်ဝမ်ကို ကြည့်နေကာ ရှန်ယု၏ အသက်မဲ့နေသော မျက်လုံးများ၌ မျှော်လင့်ချက်များ တဖန် ပြန်ပေါ်လာသည်။ သူက လွန်ခဲ့သော တစ်လတုန်းက ရေးသားထားခဲ့သော စာတိုတစ်ခုကို ချန်ပိုင်ဝမ်အား ပေးလိုက်သည်။ ထိုစာတိုက ကျင်ပေါင်းတစ်ထောင် လေးလံသည်ဟု ခံစားနေရသည်။ စာကို ပေးပြီးနောက် သူ့ပုခုံးမှ လေးပင်မှုများ လျော့သွားလေသည်။

"အရှင် ကျနော့်ကို ချစ်ခဲ့ရဲ့လား?"

သူ့လက်ရေးက သာမန်မဟုတ်ချေ။ ချန်ပိုင်ဝမ်၏ လှပ သေသပ်သော ကိုယ်ပိုင်ဟန်လက်ရေးမှ ဆင်းသက်လာခြင်းဖြစ်သည်။

ရှန်ယုက ချန်ပိုင်ဝမ်အား လေးလေးနက်နက် စိုက်ကြည့်နေကာ သူ့မျက်နှာမှ အမူအရာတစ်ခုကိုပင် လွတ်သွားမည်ကို စိုးရိမ်နေပေမဲ့ သူ့နှင့် ဘာမှမဆိုင်ဟူသော လျစ်လျူရှုသောအမူအရာကို လုပ်ထားသည်။

"သေချာပေါက် ငါ မင်းကို ‌ကြိုက်ခဲ့တာပေါ့။ ငါ မကြိုက်ခဲ့ဘူးဆိုရင် ဘာကြောင့် ကိုယ်လုပ်တော်ရင်လို့ ဘွဲ့ပေးရမှာလဲ?"

ချန်ပိုင်ဝမ်က မထူးမခြားနားစွာ ဝန်ခံခဲ့သည်။ သူသဘောကျခဲ့သော မိန်းမများမှာ မရေတွက်နိုင်ပင်။

ထိုအဖြေမှာ ရှန်ယု လိုချင်ခဲ့သော အဖြေ မဟုတ်ချေ။

"ချစ်ခဲ့ရဲ့လား?"

ရှန်ယု အလျင်လိုစွာ လက်ဟန်ပြခဲ့သည်။ သူ ထိုကိစ္စနှင့် ပတ်သက်ပြီး အများကြီး မမေးသင့်မှန်း သူသိသည်။ ချန်ပိုင်ဝမ်က အချစ်ကို ရူးသွပ်သူတစ်ယောက် မဟုတ်ချေ။ ထိုအရာက သူကို စိတ်အနှောက်အယှက်ပေးကာ သူသိချင်သည်။

ထင်သည့်အတိုင်းပင် ချန်ပိုင်ဝမ်က စိတ်မရှည်သော အမူအရာကို လုပ်ကာ "မချစ်ခဲ့ဘူး"

(သေနာကြီး နောက်ကျ ‌သည်းသည်းလှုပ်ဖြစ်မှ ရီဒါလေးတွေနဲ့ ထိုင်လှောင်မှာ)

ရှန်ယု၏ တစ်ကမ္ဘာလုံး လုံးဝ တိတ်ဆိတ်သွားသလိုပင်။ မီးဖိုထဲမှ မီးတောက်များပင် လှုပ်ရှားတာ ရပ်သွားသလိုပင်။ သူ၏ အဖြေကို ချန်ပိုင်ဝမ် နှုတ်ခမ်း၏ လှုပ်ရှားမှုများမှသာ ရနိုင်သည်။