'telepathy' final

302 24 32
                                    


Light'ın ağzından;

Elimdeki çilekli pasta ile kapının önünde sabırsızca bekliyordum.
Misa'nın buradan gitmesi üzerinden yaklaşık bir hafta geçmişti. Ve biz bu bir haftada hiç birbirimizle görüşememiştik. Şimdi ise elimde çilekli pasta ile kapının önünde bekliyordum.

En sonunda kapı açıldı ve Ryuzaki bir bana bir pastaya sonra tekrar bana baktı.
"Selam" dedim ve açık kapıdan içeri girdim.

"Niye geldin?" dedi somurtgan ifadesiyle.

"Acaba niye geldim bir haftadır hiç görüşmüyoruz da ondan" dedim ve kafasına vurdum.

O ise gözlerini devirip hemen elimdeki pastayı aldı ve açmaya koyuldu. Açtıktan sonra çok mutlu olmuştu.

"Çilekli yediğimi sadece nereden öğrendin?" dedi ve pastayı yemeye başladı.

"Misa bir ara bir pastanede çalışıyordu ve siz oraya gidip duruyordunuz. Ben de pastaneye gittiğimde hep çilekli pasta yaparken görüyordum Misa'yı. Kim için diye sorunca da kitabevine gelen siyah saçlı somurtgan çocuk demişti, o an hemen anladım. Bir de ilk tanıştığımızda beni umursamayıp pastaya yumulmuştun" dedim ve hafifçe güldüm.

Ryuzaki ise ağzındaki lokmayı yuttu ve hayretler içinde baktı.

"Desene iyi gözlem yapıyormuşun" dedi ve tekrar eski yüz ifadesine geri döndü.

"Konu sen olunca tabii" dedim ve kahkaha attım.

"Siktir git" dedi ve bir çırpıda bitirdiği pastanın kutusunu çöpe attı
Kanepeden kalktım ve yavaş adımlarla yanına ilerledim.
O ise habersizce kafasını kaldırdı ve onu duvara yasladım.
Duvara yaslamam ile afallamış bir şekilde bir bana bir de olduğu duruma bakıyordu.
"Aptal mısın Light dizi çekmiyoruz, ne bu duvara yaslamalar? Başıma bir de gangster falan ol istersen" dedi ve beni itti.

"Hey hadi ama!" dedi ve onun ellerini alıp omzuma koyup kendime yapıştırdım.

Tam ona yaklaşacaktım ki birinin sesini duydum.

Hemen kafamı kapıya çevirdim.
Yere düşürdüğü pastayla kaşları kalkık bize bakan Matsuda ve çığlık atmaması için ağzını eliyle kapatmış bir adet Yumemi ve ayrıca gülmemek için zor duran Watari'ye döndü bakışlarım.

"Siktir" dedik ve aynı anda birbirimizden ayrıldık.
Bu sırada üçü de içeri girdi ama Matsuda'nın hala ağzı açıktı.

"Matsuda yeter artık ağzını kapat sonra salyan akacak" dedi ve gülümseyerek bize selam verdi Yumemi.

Tabi bu sırada utançla Ryuzaki ve ben birbirimize bakıyorduk. Bunu gören Watari yanıma geldi ve elini omzuma koydu.

"Maalesef ki bölmek istemezdik gençler ama biz geldik" dedi ve kahkaha attı Watari.

"N-Ne? Sen biliyor muydun Watari?" diye konuşan Ryuzaki'ye döndüm.

"Heralde yani kör müyüm ben? Yaşlıyım ama kör değilim" dedi ve ikinci bir kahkaha attı.

İkimizde Watari'nin dediğiyle derin mi derin bir nefes aldık ve birbirimize bakarak kıkırdadık.

"Neden geldiniz böyle topluca?" dedi Ryuzaki.

Yumemi saçlarını aynadan düzeltirken söyledi asıl amaçlarını.

"Ryuzaki şey seni çok seviyorum ama biraz salak olabilir misin? Doğum günün bugün. Watari bize söyledi hatta birazdan Kirari abla da gelecek" dedi ve hala ağzı açık olan Matsuda'nın ağzını eliyle kapattı.

Ne? Bu gün Ryuzaki'nin doğum günü müydü? Neden söylememişti? Gerçi o da unutmuş aptal mıyım neyim ben!

"Gerçekten unutmuşum" dedi ve ensesini kaşıdı.
Yanlış hatırlamıyorsam 19 yaşına girmişti.

"Ryuzaki özür dilerim doğum gününü bilmediğim için"

"Sorun değil bak ben bile doğru düzgün bilmiyormuşum demek ki" dedi ve gülümsedi.

Salondaki garip etkileşim devam ederken kapı çaldı ve Yumemi kapıya açmaya gitti.

O sırada her zamanki aurasıyla, elindeki çantayı sanki gucci mankeni gibi elinde tutan Kirari'ye herkes kitlenmişti.

Bu sırada kanepeden kalktım ve Kirari'nin elini tutup öptüm.

"Bugün çok hoş görünüyorsunuz beyef- ay hanfendi" dedim ve elini nazikçe bıraktım. Kirari de kendini beğenmiş bir gülüş attı herkese.

"Ne sandın velet" dedi ve o da oturdu.

"Watari siz nereden tanıyorsunuz Kirari'yi?" dedim ve meraklı bakışlar attım ikisine.

"Çalıştığım yerin kostüm sorumlusu Kirari hanım çok memnunuz biz ondan" dedi ve gülümsedi Watari.

"Aay teessüf ederim efendim" dedi ve sinir bozucu bir şekilde bana bakarak saçlarını arkaya attı.

"Kirari abla çok güzel görünüyorsun" dedi Yumemi ve saygıyla eğildi.

"Teşekkür ederim canım o senin güzelliğin" dedi ve öpücük attı.

"Yalnız abi olacak o" dedi Matsuda ama ayağına Kirari'nin topuklu darbesiyle hemen sustu.
Bu sırada ikimiz de Ryuzaki ile birbirimize bakıyor ve gülüyorduk.
Şaşırtıcı bir şekilde Ryuzaki çok gülüyordu.
Biz aramızdaki telepatiye devam ederken Yumemi tam Ryuzaki'ye bir şey söyleyecekti ki bakışan ikimizi gördü ve hafifçe gülümseyip geri çekildi.

"Matsuda, Kirari abla hadi biz bahçeye masa kuralım Watari sensei de bize yardım etsin" dedi ve Yumemi ikimiz dışında kendisi de dahil herkesi kaldırdı. Bizim için yaptığını biliyordum. Ne kadar eskiden Yumemi'yi sevmesem de eskiden şuan gözüme çok samimi görünüyordu.

"Şu aramızdaki garip bakışmayı ne zaman bitireceğiz" diye kuşkuyla sordu Ryuzaki.

"Garip değil.."

"Bence aramızda bir telepati var ve ben bunun farkındayım" dedim ve tam gözlerinin içine baktım.
Biz böyle de anlaşabiliyorduk.

"Telepati mi?" dedi ve güldü.

"Hıhm telepati" dedim ve elimi omzuna attım.
Bir her şekilde anlaşabilirdik.

Aramızdaki telepati devam ederken kalın bir sesle ikimiz de irkildik.

"Başlayacağım bakışmanıza ya odaya gidin ya da gelin pasta yiyin bisküvi çocukları" diye bize bağıran Kirari'ye baktım.

"Burada kalsak? Doğum gününü sadece ben kutlasam?" dedim ikna edici bakışlarla.

"Hayır olmaz" dedi ve kalktı Ryuzaki.

"Pastayı sana tercih ederim aptal çocuk "

~

Şaka gibi bitti :'(
Daha fazla uzatmak istemedim çünkü tadında bırakmak en iyisi.
Çok çabuk final oldu diyebilirsiniz. Evet biraz öyle oldu ama yapacak bir şey yoktu daha fazla uzatamazdım daha smut da yazabilirdim ama yazmadım canım istemedi. Kalan kısmı okurun hayal gücüne bırakmayı severim siz de istediğiniz gibi hayal edebilirsiniz.

Bu benim finalini yapabildiğim ilk kitabım. Bir sürü sayısız hikaye yazdım ama hiç bir zaman okunmadı bende taslakta bıraktım.

Şirin Yumemi'yi, Seksi ablamız ya da abimiz Kirari'yi, anlayışlı Misa'mızı, Porno bağımlısı Matsuda'yı, oğlunu çok seven Watari'yi ve benim iki bisküvi çocuğumu unutmayın.

Sizleri çok seviyorum.

Başka hikayelerde gömüşmek üzere ğdlsğ

Sayonara :'3

🌈

 ~telepathy~ [ lawlight ] Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin