HİLAL (ASKIDA)

Teşekkür Bölümü

Arkadaşlar, bugün kitabımızın okunma sayısı 1000 kişiye ulaştığı için bu bölümü yazmaya karar verdik. Herkese teşekkür ederiz. Siz olmasaydınız bu kadar iyi hissedemezdik :)

Miranda
Sabah erkenden kalktım. Tek istediğim çayımı alıp televizyon izlemekti. Orlando'ya aşıktım. Onun, bunu şu ana kadar anlamış olması lazımdı. Ama hiçbir anlama belirtisi göstermiyordu. Onun da beni sevdiğini biliyordum. Çünkü aklına girmiştim. Neden hala sevgili olamadığımızı da bilemiyordum.
Sonra çayımı yapmak için aşağı indim. Ve herkesin -Molly'nin bile- hazır olduğunu gördüm. Birden bugün gideceğimiz yer aklıma geldi. Sinirim bozulmuş bir şekilde gülerek cevap verdim. "Ah , pardon hemen hazırlanırım " Mary , ben de yardım edeceğim bakışı attı. Ben ise tamam anlamında başımı salladım.
Sinirli bir biçimde yukarı çıktım. Şu Zayn adlı serseri olmasaydı her şey daha iyi olurdu.(Mesela ben şu an televizyon yerine Orlando'nun yüzünü inceler olurdum. Sonra göz göze gelirdik ve gülüşürdük)
Odaya girdiğimizde Mary bana kıyafet seçti. Ben de saçlarımı yapmaya koyuldum. Şu savaş işini falan hiç anlayamıyorum. Savaşlar çok saçma bence. Barış var iken neden savaş? Hem savaşlarda sevdiklerimizi kaybediyoruz, başkalarının sevdiklerini öldürüyoruz. Gerçekten sevmiyorum savaşları. Zaten kim sever ki?
Yarım saat sonra hazırdım. Aşağı indiğimde ukala Vini sabırsız bir bakışla beni süzdü. Sonra arkamdaki Mary'yi görünce bakışları yumuşadı. Arkamı dönerek Mary'ye gözlerimi açarak baktım. Bu bizim "Birisi sana aşık, bunu şimdi fark ettim" demenin beden diline dönüştürülmüş haliydi. Mary de buna karşılık omuzlarını silkti. Ne kadar umursamaz olsa da ondan hoşlandığını biliyordum. Sonra " Bay ukala da mı geliyor?"diye sorsam da kimse beni takmadı. Bu durum sinirlerimi bozmaya başlamıştı artık. Herkesin yüzünden düşen bin parçaydı. Ben de daha fazla ısrar etmedim ve yola çıktık.
Saha gibi olan yere varmıştık en sonunda. Sonra bir tane adam geldi. Konuşmalardan anladığım kadarıyla adı Bill idi. Minyon bir tipti. Konuşmaya başladı."Eveet! Antreman başlamıştır. İlk olarak şu güzel bayandan başlayalım." Yanımda olan Elena öksürdüğünde beni kastettiğini anladım ve kafamı kaldırarak adamın gözlerinin içine baktım. Bill, bir çocuğa seslendi. "Will , gel buraya yeni öğrencinle tanış." Will adındaki çocuk geldiğinde şaşkınlıktan ağzım açık kaldı. Bu bizim Will idi. Demek okulu yakan adamlar bunlardı. Taşlar yavaş yavaş yerine oturuyordu. Asıl savaş şimdi başlamıştı!