M.a Series #1: Marcus Delgado

CHAPTER 21

Short update, ang lameeeeg ang sarap mag mami!

Pabalik-balik na lakad sa harap ng emergency room ang ginawa ko, I don't know what's really happen on Amara but I swear hindi ko mapapatawad ang sarili ko kapag may nangyari masama sa kanya. I feel scared seeing her legs with blood earlier. Mabilis ko itong dinala sa Ospital. I should tell her from the start everything para sana wala kaming problema ngayon. I thought I can use Amara against her father, yung plano kong pahihirapan ko siya ay hindi ko nagawa. Lalo pa at sa araw-araw naming magkasama ay mas nakilala ko siya, na mabuti siyang tao. Na hindi siya katulad ng daddy niya, na gusto ko na siya!

Agad akong lumapit ng bumukas ang pintuan ng emergency room, lumabas mula doon ang doktor kanina na sumalubong mula sa amin.
"Doc how is she? Kamusta na yung asawa ko?

"The patient is good now, but sad to say Sir the baby didn't make it. And I guess even the patient doesn't know that she is pregnant."
Malungkot na balita ng doktor kay Marcus.

Nanlulumong napatingin na lang ako sa doctor na nasa harap ko. "S-she was pregnant?" Ulit ko pa para makasigurado.

"Yes she was pregnant, 3 weeks to be exact. Let just be thankful na okay na ang pasyente, bata pa naman siya at maaari pang mabuntis sa susunod. I have to go now ipapaayos ko lang ang paglilipatan sa kanya na kuwarto." At muling pumasok ang doktor sa loob ng emergency room.

I feel so speechless, s-she was pregnant? Amara was pregnant! And we didn't knew about it tapos ganito pa ang nangyari! Nawala ang baby namin dahil sa akin, dahil sa kagagawan ko!

"S-sir Marcus.." agad nilapitan ni Elaine ang kanyang boss ng mapaupo ito sa sahig ng tapat ng emergency room. He's crying.

"Wala na Elaine, wala na. Wala na ang magiging baby sana namin." Parang batang sabi ni Marcus, he doesn't care if people passing by on him is looking at him intently.
Parang pinipigtas ang kanyang dibdib sa sakit na nararamdaman ngayon Paano pa si Amara? Siguradong hindi siya patatawarin nito!

Halos isang oras pa ang lumipas ng magkalakas ng loob si Marcus na puntahan ang kuwartong pinagdalhan kay Amara. Nag aalangan pa siyang pumasok dahil baka tulog pa ito pero pagbukas niya ng pintuan ay naabutan niyang gising na ito.

"A-amara.." tawag ko sa pangalan niya at naglakad palapit dito.

"I feel empty.." sabi ni Amara habang nakatingin sa kawalan. "I never thought I was pregnant, and now the baby is gone. My baby is gone." At nag-crack na ng tuluyan ang boses niya. Hindi pa din lubos na nag-sisink in sa kanya ang mga nangyari.

I'm about to hold her hand pero mabilis itong umiwas at tumingin sa akin. "I lost the baby! I-i lost our baby. I didn't knew I was pregnant kase kung alam ko mag-iingat ako for sure." Umiiyak ng sabi ni Amara, nakausap niya kanina ang doktor at pinaliwanag nito sa kanya ang nangyari, na nakunan siya. She was indeed 3 weeks pregnant.

"It's not your fault Amara kaya wag mong sisihin ang sarili mo." Sabi ko sa kanya, dahil ako ang may kasalanan at hindi siya.

"A-re you happy now Marcus? Are you happy now?" Garalgal pa din ang boses na tanong ni Amara. "Nakaganti ka na kay daddy pati sa akin, sana masaya ka sa pinag-gagawa mo. I never thought you will go this too far, kasalanan mo kung bakit wala na ang baby ko! K-kasalanan mo!"

Niyakap ko ng mahigpit si Amara kahit tinutulak ako nito, I can't stand seeing her like this, my sweet Amara.. My Amara. "I'm so sorry, I'm so sorry.."

"Get out!" Pilit tinulak ni Amara si Marcus. "Get out and don't touch me! Ayoko ng makita ka at pinagsisisihan ko na nakilala kita at pumayag ako sa mga kalokohan mo!"

Marcus take a deep breath before he stared on Amara, umiiyak ito at namumula ang mga mata. He understand her , kahit siya ay galit din sa sarili niya. "I'll leave for you now Amara.." at lumabas na siya ng kuwarto.

#maribelatentastories