İŞARETLİLER ( Tamamlandı )

1

Evett.
Yeni bir hikaye.
Yeni karakterler.
Yeni maceralar .
Yeni aşklar .

Bu sefer ilk bölümden olayların başlangıcını öğreneceğiz.

Ama küçük bir sorunum var. Hikayeye başlık bulamıyorum. Vallahi yok.
Hadi bana yardım edin. Açıklamayı okuduğunuz da az buçuk fikir edinebilirsiniz .

Heyecanlı mıyız ?

Sizleri seviyorum.

Keyifli okumalar .

&

50 yıl önce

Ufak tefek olan kadın bacakları el verdikçe hızlı hızlı ilerledi. Bir yandan koşarken iki yana havalanan beyaz laboratuvar önlüğünü önünde tutmaya çalışıyor bir yandan da her adım attığında yüzünden düşmek için sallanan gözlüğünü tutuyordu. Yanından geçtiği çalışanlar onun bu hızlı hallerine alışık olduğu için hiç umursamadılar . Çünkü Bedia, kısa bacaklarının verdiği dezavantaj yüzünden her yere koşar adımlarla giden bir genç kadındı. Ancak bu sefer ki acelesi gerçekten önemli bir konuydu . Koca tesisin ortasında koşturmaya devam ederken doktor arkadaşlarından biri onu durdurmaya kalktı .

" Bedia . Nereye böyle ?"

Bedia adamın yüzüne bile bakmadan sadece " Sonra Mehmet sonra " diyerek asansörün önüne geldi . Ama asansör altı kat yukarıdaydı ve kesinlikle Bedianın bekleyecek vakti yoktu . Bir an önce Şenol hocasını bulması gerekiyordu. Bir bilim adamı olan doktor Şenol hem Bedianın hocası hem de bu tesisin sorumlu müdürüydü. Hızlı hızlı merdivenlere yöneldi . Birer birer merdivenleri tırmandı ve üç kat yukarıya çıkmayı başardığında soluk soluğaydı . Bir an için durup soluklandı . Elleri dizlerinde aldığı nefesler yanan boğazını daha da acıttı . Kendine verdiği bir kaç saniyenin sonunda tekrar koşmaya başladı . Karşısından gelen çalışanlara çarpa çarpa ilerledi . Her seferinde " Pardon , özür dilerim " cümleleri döküldü ağZından . Sonunda hedefi olan odaya geldiğinde hızla kapıyı tıklattı . Daha içeriden " Gel " komutunu bile beklemeden kapıyı açtı.

Oda da bulunan iki kişi vardı. Biri odanın sahibi Doktor Şenol ve diğeri onun hem arkadaşı hem de akıl danıştığı meslektaşı Doktor Leonardo. Bedia onların ne  konuştuklarını bilmiyordu ama odaya daldığında ikisininde gözü şüphe ile ona dönmüştü.

" Ne oluyor Bedia ? Ne bu halin ?"

Bedia bir an ne halde olduğunu düşündü . Üç gündür evine gitmemişti. Bir an önce sonuç alabilmek için hiç uyumamıştı. Bu yüzden gözlerinin altı şişmiş olmalıydı . Yüzünü gıdıklayan saçlarını hissediyordu . Demek ki saçları da dağılmıştı. Üzerindeki önlük üç gündür üzerindeydi ve kırış kırıştı. Sıcaklığını hissettiği yanakları da kırmızı görünüyor olmalıydı. Ama bütün bunlara değerdi . Hemen eliyle gelişi güzel saçlarını yüzünden çekip üzerindeki önlüğü düzeltmeye çalıştı . Ama başarılı olamadığını kendi de biliyordu . Zaten bunun da önemi yoktu .

" Hocam . Testler sonuçlandı ."

Onun sözler ile Şenol hoca gözlerini açarak ayaklandı .

" Ve ?"

Bedia gülümseyerek başını aşağı yukarı salladı ve " Başarılı " dediğinde adamın da yüzünde gülümseme oluştu . Sevinçle masasının arkasından çıktı ve Bedianın yanına gelip ona sıkıca sarıldı . Bedianın aksine uzun olan bacakları yüzünden yarıya kadar eğilmek zorunda kalmıştı.