İŞARETLİLER ( Tamamlandı )

28

Evet Canlar ben geldim :)
Son günler de yaZmak iyice zorlaştı. Hadi hayırlısı :)

Keyifli okumalar.

&&

Ezgi odaya girip ilerlerken Aras da arkasından hızla odaya girip kapıyı kapattı. Normalde yapmadığı bir şey yapıp kapıyı kilitledi. Buse'nin tekrar odaya dalmasından korkuyordu. Başını Ezgi'ye çevirdiğinde kızın pencerenin önünde dışarıyı izlediğini gördü. Büyük adımlarla gelip kollarını kıza doladı ve karnında birleştirdi. Çenesini kızın omzuna dayayarak onunla birlikte karanlık bahçeyi izlemeye başladı.

" Özür dilerim ."

Ezgi sırtını yaslandığı bedene iyice sokulup " Neden ?" diye sorduğunda Aras derin bir nefes verdi.

" Bu akşam için . Buse için. Benim yüzümden Canın sıkıldığı için. "

Ezgi kendini tamamen dayadığı oğlanın önünde birleşmiş olan kollarını okşayarak gülümsedi .

" Senin suçun olmayan şeyler için özür dileme. "

Aras dudaklarını kızın omzuna bastırarak bir öpücük bıraktı.

" Fazla anlayışlısın ."

Ezgi sırıtarak sessiz kalırken Aras yavaşça geri çekildi ve kızı kendine çevirdi. Yüz yüze geldiği kıza içinden taşan aşkla baktı. Ne ara bu kadar tutulduğunu anlayamadı. İlk tanıştıklarında da güzel olduğunu düşünmüştü ama onunla iyi arkadaş olabileceklerini sanıyordu. Şimdi ise kollarında duran ve kendisine sevgi ile bakan bu sarışına aşıktı.

" Beraber uyuyalım mı ?"

Ezgi bu sefer biraz tereddüt ile baktı oğlana.

" İdil ablaya ayıp olur ."

Aras gözlerini devirip konuştu.

" Ablam çoktan uyumuştur güzelim. "

Ezgi aynı tereddüt ile bir kaç saniye durdu. Evdeki sesleri dinledi. Düzenli nefes seslerinden başka bir şey yoktu. Gerçekten de tüm ev halkı uyumuş gibiydi. Oğlana bakıp olumlu anlamda başını salladı. Arasın gözlerinde gördüğü parıltılar ile birlikte doğru karar verdiğini düşündü. Ona gülümsediği an da ise oğlanın kendisine eğilmesi ile gelen öpücüğü karşıladı. Geçirdikleri zaman boyunca oğlanın onu öpmesine iyice alışmıştı. Her beraber oldukları zaman Aras onu sık sık öpüyordu. Yanlarında biriler varsa mutlaka ya elini tutuyor Ya koluna dokunuyor ama bir şekilde temas içinde oluyordu. Bu durum tabi ki kızın hoşuna gidiyordu.

Aras yavaşça geri çekildiğinde Ezgi aynı gülümseme ile ona baktı. Oğlan bedenini de geri çekip kızın elinden tuttu ve tek kişilik yatağına uzandı. Ezgi'yi de yanına çekip ona sıkıca sarıldı. Burnunu dayadığı saçlardan derin bir nefes aldı ve en son da yüzünü kızın ensesine gömerek gözlerini kapattı. Birbirine değen iki bedenin de kalbi hızlı atıyordu ve ikisi de sessizce birbirlerinin sakinleşmesini bekledi. Yavaşça uykuya dalarken kendiliğinden kapanan ışık ile Ezgi kısa bir an Arasın parmağının oynadığını gördü. Gülümseyerek kendini uykuya bıraktı.

&&

Ertesi sabah kahvaltı masasında herkes kendi düşüncelerinde kaybolmuş gibiydi. İdil hemen yanında oturan Sinan ile bir an önce evden çıkmak istiyordu. Simayın üzerlerinde olan bakışları onu geriyordu. Buse ise suratı asılmış bir şekilde çayını içiyordu. Onu üzen şey ise sabah uyandığında neşe ile odadan çıkmış ve aynı koridorda bulunan Arasın odasının kapısı da aynı anda açılmıştı. Ama içeriden Aras ve Ezgi'nin beraber çıkması Buse'yi dumura uğratmıştı. Her ne kadar sevgili de olsalar taşralı bir kızın bir erkekle bir gece geçiremeyecek kadar saf biri olacağını düşünmüştü. Her ne kadar kızı küçümsese de onun güzel olduğunu görebiliyordu ve Arasın da o kızdan etkilendiği belliydi. Buse her zaman kendine ve güzelliğine güvenirdi ama karşısındaki rakibi de yabana atılmayacak gibiydi.