ASEN

2.Bölüm

      🌱Sia: Unstoppable

2 Hafta Sonra ✨

2 haftanın nasıl geçtiğini anlamadım. Her şey çok hızlı gelişti. Alışveriş yaptım kendime güzel kıyafetler aldım, sonra annemle Ankara da buldum kendimi .

İlk olarak okuluma gitmiş evraklarımı elden vermiştim .Sonrasında ise yurt arayışına girmiştim ama bulamadığım için 1+1 stüdyo daire kiralamıştım. Kutu gibi minnoş bi evdi . Annemle güzelce temizlemiştik evi . Birkaç eksiğimi de tamamladıktan sonra evimize Muğla'ya döndük.

Muğla fethiye de sahile yakın bi evde oturuyorduk yıllardır. Küçüklüğümün hatıralarıyla dolu fethiye. Babam annemi terk ettikten sonra annem ablamla beni de alıp buraya taşınmış. Çalışıp hem kendine hem de bize yetmeye çalışmıştı. Her zaman annemin izinden gitmeye çalıştım çünkü yalnız bile olsa kendi ayaklarının üzerinde ne olursa olsun durabilmeyi, vazgeçmemeyi öğreten tek idolümdü.Hala da öyledir .

Annemle babam lisedeyken sevgili olup üniversiteye kadar taşıyabilmişlerdi aşklarını . Babamın ailesi,annemi hiç istememişler. Babamı evlendirmek istedikleri başka bi kız varmış. Dedemin ortağının kızı. Ama babam dinlemeyince babamı her şeyden alıkoymakla uyarmış. Babam yine dinlemeyip annemden vazgeçmemiş. Ben doğduktan sonra aralarında maddiyattan dolayı sıkıntılar başlamış, bi süre sonra eve gelmemeye başlayınca her şey daha da kötüye sarmaya başlamış.

Ve bugün Ankara yolcusuyum... İçim biraz buruk ama üniversitemi, bölümümü ,fakültemi düşündükçe yeniden yeşeriyor umutlarım. Akşam 5 te biletim . "Kızım her şeyini hazırladın mı eksik bişey unutmasaydın" deyince annem yanıma alacaklarımı bi gözdengeçirdim hiçbir eksiğim kalmamıştı. " Hazırladım sultanım, unuttuğum bişey yok ". 2 saat sonra otogarda olmam gerekiyordu.

"Asenimm gel kuzum yanıma ."

"-Efendim sultanım ."

" Balım, yavrum seninle her zaman olduğu gibi yine seninle gurur duyuyorum güzel kızım. Küçükken mimar olucam hayalimizdeki evi yapıcam diye tuttururdun hayal kurardın bir sürü. Şimdi o hayallerini gerçekleştirmek için ilk adımını atıyorsun . Asenim bazen hesaplamadığın şeyler çıkar karşına. Aşk gibi ... Ama sakın duvar örme kızım çünkü senin güzel yüreğin çok güzel şeyleri hak ediyor .Hayallerinden sakın vazgeçme. Annen her zaman yanında bunu hiç unutma ."

-" Benim güzel annem .Sen benim hep idolüm oldun hayatımda. Elimden geleni yapacağıma emin olabilirsin anne. Bugüne kadar hiç umudumu kaybetmedim ,vazgeçmedim . Şimdi de aynı şekilde devam edicem yoluma .Ve lütfen hadi kalk artık yoksa peçeteler bizi bekliyor olacak .Ne demiştik? Gözyaşı yok ! Hadi kalk sultanım yoksa yetişemeyeceğiz otogara ."

Ve şimdi de otogardayız. Annem benle gelmeyecek artık umudun yolunda yoluma tek başıma devam edecektim .Annemle kocaman sarılıp ayrıldıktan sonra yolcu koltuğuma yerleştim. Otobüs uzaklaşmaya başlayana kadar el sallamıştık birbirimize.

Birkaç saat sonra mola verince kendime sade bi kahve aldım. İçimi ısıtmıştı ve uykumun da açılmasına yardımcı olmuştu. Yolculuk etmeyi çok seviyorum bi de kulaklıkla müzik olunca tadından yenmiyodu .

Kahveyle bikac saat dayanabilmiştim ama sonrasında uykuya yenik düşmüştüm . Sabaha karşı uyandım ve otobüste yardımcı beyefendiye ne kadar kaldığını sordum.Yarım saat kadar yolumun kaldığını öğrenince içimi bir heyecan kaplamıştı. Kendime özel kalabileceğim bi evim,güzel üniversite ve hayallerimin bölümüne kavuşuyordum. Benden mutlusu yoktu.

Otobüsten indikten sonra kalacağım eve gitmek için durağa geçtim. Otobüs gelince bindim . Birkaç durak geçtikten sonra ineceğim durakta indim ve yürümeye başladım. Okulumla ev arasında çok bir mesafe yoktu. Eve gelince annemi arayıp ulaştığıma haber verdim. Çantamı ve üzerimi indirip kendimi koltuğa attım. Bugünü güzelce dinlenmeye ayırmıştım .Yarın 10/10' luk moodlu bir enerjim olmalıydı.