Bölüm 6

169 11 2
                                    

Öğleden sonraki dersler iptal edilince kendi aralarında verdikleri karar doğrultusunda bir kafeye geçip oturmuştuk. İçeceklerimizi sipariş edip muhabbet etmeye başladık. Daha doğrusu onlar sohbet ediyordu ben sadece dinliyordum.

Felix ve Seungmin okula yeni geldiklerinden dolayı okulu nasıl bulduklarını sordu Changbin.

"Gelirken zaten Minhoyla arkadaş olduğumuz için çok bir sıkıntı yaşayacağımı sanmıyordum ama bu kadar ilginç olacağını da tahmin etmemiştim. Gerçek çok sağol Minho hayatıma heyecan katıyosun!" Seungminin sözleri üzerine güldük.

"Cidden Minho bu kadar şey yaşamana veya insanların seni engelli sanmasına annenin tepkisi neydi? Benimki derslerimin iyi olduğu sürece okulda ne yaparsan yap diyo ama eğer okuldakilerin beni konuşma engellisi sandıklarını falan duysa okulu basıp benim çocuğumun hiçbşr engelli yok diye ilan falan verdirirdi herhalde." diyince hepimiz de Jisunga güldük.

"Ebeveynlerimle yollarımızı ayıralı birkaç yıl oluyo. ayırmasak bile büyük ihtimalle umursamazlardı." dememle bir sessizlik oldu ve Jisung benden özür diledi.

"Ah hayır kesinlikle sıkıntı yok. Bu üzüldüğüm bir durum değil. Aksine baya mutluyum. Zaten çok iyi ebeveynler olduklarını söyleyemezdim. Şimdi de evimde 3 TANE OLAN KEDİLERİMLE (üçü söylerken sözlerimi vurgulamış ve dönüp Felix ve Seungmine bakarak söylemiştim) gayet mutlu bir şekilde hayatımı sürdürüyorum." dedim. Yaptığım vurgu üstüne tekrar bir kahkaha tufanı koptu ve Hyunjin dönüp Felix ve Seungmine

"Cidden bunu nasıl bilmezsiniz ben bile bir muhabbetimiz olmasa da bunu biliyordum!" dedi.

BUNU BİLİYOR MU!? BU BENİ AZ DA OLSA TANIYOR DEMEKTİR. AAAAAAAAAAAAA *bu bir çığlık*

Ben hafiften kızarmaya başladığımda yanımda oturan Jisung bana dönüp

"Peki geçimini nasıl sağlıyorsun? Zor olmuyo mu? Bir yerlerde çalışıyo musun? Hem kedilerin de var nasıl başarıyosun?" tarzında sorularıyla beni bombardımana tutunca ben de

"Tam olarak bir yerde çalışıyorum sayılmaz. Yazılım ve programlama biliyorum yani anlayacağın teknolojiden biraz anlarım bu yüzden internetten para karşılığı iş yapıyorum. Programlar, yazılımlar, bloglar gibi şeyler oluşturuyorum. Tabi bunlar müşterinin isteği üzerine değişiyor. Benden istiyolar, yapıyorum, paramı alıyorum. Tabi düzenli bir gelir olmuyo ama neredeyse her gün böyle şeyler yapıp iyi bir para kazanıyorum. Bşr keresinde de sanal bir arkadaşımla beraber bir oyun çıkarmıştık. Çok bilindik bir şey değil ama o da gelir sağlıyo. Hem çok bir harcamam da olmuyor. En büyük harcamam kedilerim, HANİ 3 TANE OLAN, yani para kazanabiliyorum ve geçimimi de böyle sağlıyorum." dedim.

"Vay canına! Gerçekten harikasın! Gerçekten tüm bunları nasıl yapmayı öğrendin. Ayrıca o kadar uzun süre ekran başında kalmak gözlerini ağrıtmıyor mu?"

"Babam pek iyi biri değildi ama evimizde bilgisayar ve internet vardı ben de onları kullanıp bunları öğrendim gizli bir hesap açtım sonra da oyun oynuyorum bahanesiyle iş yapıp gizlice para biriktirdim ve hem bir ev tutacak hem de ilk birkaç ay bana yetecek kadar para biriktirdim. O zamanlar herhangi bir şekilde para harcamama gerek olmadığından dolayı da para biriktirmek kolay oldu. Şu an da araba almak için para biriktiriyorum. Uzun süre ekran başında kalma olayına gelince, normalde çok durmuyorum ama iyi parası olan bir iş bulduğumda duruyordum. Geçen ki halimi hatırlamıyo musun. Ölü gibiydim. O zaman işte baya uzun bir süre ekran başında durmuştum. Uyku problemlerim de olduğundan gün içinde baya zamanım oluyo.

"Sende de mi insomnia var? Ah dostum ne çektiğini çok iyi anlıyorum!" dedi Chan

"Sende de mi var? Sen uyuyamadığında ne yapıyosun?" dedim.

Forget-me-not (hyunho)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin