Hyunjin ile sevgili olduğumuzdan beri birkaç gün geçmişti ve ben sürekli sevgilş olduğumuz geçrekğinde takılı kalıyordum. Sahte bir ilişki olsa bile yine de sevgiliydik ve bu bana sanki imkansız bir şeymiş gibi geliyordu bu yüzden sürekli bunu düşüyordum. Saçma bir şekilde kendime yüklendiğimin farkındaydım bu yüzden aklımı oyalamak adına kendimi işe vermiştim.
İnternette yapacak bir sürü iş bulmuştum. Yapması ne kadar zor olursa parası da o kadar iyi oluyordu bu yüzden birkaç küçük işin dışında baya zor işler de yapmıştım ve sandığım kadarıyla baya bir para kazanmıştım. Bu sefer amacımın para kazanmak değil de kafamı dağıtmak olması zamanın nasıl geçtiğini, kaç program oluşturduğumu, kaç kod yazdığımı veya bu yaptıklarımdan ne kadar kazandığımı bilmeden yapmama sebep olmuştu. Normalde para kazanmak için yaptığımda zaman bir türlü geçmezdi bitirmek saatlerimi bile alabilirdi ama şimdi tamamen buna odaklanmam çok kolay yapmama sebep oluyordu.
Belki de kendimi geliştirmişimdir.
Bugün cumaydı ve ben çarşamba gününden beri kendimi işe vermiştim. Son kabul ettiğim işi de bitirmiş ve sonuçları göndermiştim, tam başka bir tanesine başlayacaktım ki Dorinin kucağıma zıplaması ile odağım bilgisayardan ona kaydı. Biraz miyavladıktan sonra kucağımdan atladı mama kabına gidip mamasını yemeye başladı. Sonra fark ettim ki kapları boştu. Normalde eve geldiğimde veya evden çıkmadan önce mamalarını ve sularını kontrol etmek olurdu fakat 3 gündür kendimi bu derece yormak galiba bunu unutmama sebep olmuştu.
Hemen bilgisayarımı kapatıp gittim ve mamalarını koyup sularını tazeledim. O da bitmek üzereydi. Kedilerimin ihtiyaçlarını unutmuş olmak büyük bir vicdan azabı çekmeme sebep oldu ve üçünün de anında yemeklerine gömülüp iştahla yemelerini izlemek bu acıyı 5 katına çıkardı. Onları sevmeye başladım ve bir yandan da özir diliyordum.
Gerçekten bunu unuttuğuma inanamıyorum!
Özür dilemeye devam ederken gözlerimin ne kadar acıdığını da fark ettim ve bunu fark etmek sadece gözümün değil tüm vücudumun acıdığı anlamamı sağladı.
Son birkaç gündür kendime aşırı yüklenmiştim ve bununtek sebebi de Hyunjin ile olan sahte ilişkimdi. Bu kendime daha çok sinirlenmeme sebep oldu.
Tamam anlıyorum onu seviyosun ama bu halin de ne! Kendini bu hale getirecek kadar aptal olmamalısın!
Yere yatıp kedilerimi sevmeye devam ettim Doongie her zamanki gibi kendini çok sevdirmiyordu. Birkaç saat onları sevdikten sonra karnım guruldamaya başladı ve bu ses de Dorinin biraz korkup sıçramasına sebep olmuştu. Kafamı kaldırıp saate baktığımda çok geç olduğunu gördüm ve saatlerdir yemek yemediğim için karnım bir kez daha beni azarlarcasına guruldadı.
Kalkıp kendime hızlıca bir ramen yapmayı düşündüm ama sonra bunu yapmaya çok üşendiğim ve kendimi yorgun hissettiğim için dışardan söylemeye karar verdim ama sonra da gelmesinin uzun sürebileceğini hatırladım bu yüzden camı açmadan dışarıya baktım. Camı açmıyordum çünkü kedilerimim atlama ihtimalini göze alamazdım. Sadece yazın eğer hava çok kendi odamın camını açıyor sonra da kapısını kapatıp kedilerin o odaya girmediğinden emin oluyordum.
Aşağıda birkaç dükkan açıktı ve ben de oralardan birinde yemek almaya karar verdim. Üzerime bir ceket ve yanıma da biraz para aldıktan sonra evden çıktım ve kapıyı bir kez kilitleyip asansöre bindim. Yemek satan herhangi bşr yere girip rastgele bşr şey sipariş ettim. Yemek veya dükkan seçmekle uğraşmadım çünkü aç olduğum için zaten canım her şeyi çekiyordu.
Yemeğimi yedikten sonra acaba biraz dolanıp hava mı alsam diye düşündüm fakat sonra çok yorgun olduğum için gözlerim kapanmaya başladı bu yüzden hesabı ödeyip evime döndüm. Normalde uyumam uzun sürer fakat yorgunluğumun etkisiyle zorlamadan uyuyakaldım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Forget-me-not (hyunho)
FanfictionMinho uykularından her seferinde kabuslarla kalkan ve bundan bıkmış biridir. Hyunjin ise Minho'nun rüya görebilmesini sağlayabilen tek kişi. Hikaye genel olarak Minhonun bakış açısınından yazılacaktır.