The Heirs

Chapter 37

Chapter 37

"Ate Ziram! You've been dumbfounded since 10 minutes ago. You're not asking what you look like right now but I'mma say that you look like an idiot... not gonna lie ate Ziram, not gonna lie." May pailing-iling pa siya. Dahil sa pinagsasabi niya, napabalik ako sa wisyo.

"Binilang mo talaga?"

"Why would I? I'm not going to torture myself. I mean, there is a timer in my phone so I used it. I'm not dumb like you to think of that." Sumimsim siya sa kapeng in-order niya.

Pagkatapos naming kumain sa Jollibee, nag-uli uli muna kami saglit bago nag-akit siya sa Starbucks na hindi ko naman tinanggihan.

"Okay, hindi ako makikipagtalo riyan dahil may point ka sa part na 'yan."

"As you should ate Ziram."

Bigla akong napatawa ng may napansin. "So you're not cringing anymore when you say the word ate, ha?" Nginisian ko pa siya.

"Shut up!" Kita ko ang pag-ilang niya ng sinabi niya iyon.

I teased him. "Asus, crush mo ba ako? Hindi ka raw nila mapilit lumabas tapos ngayon inakit kitang lumabas tapos pumayag ka. Ikaw ha."

I saw how uncomfortable he is then suddenly turned into feel disgusted.

"You look up to yourself too much. It seems beyond the Burj Khalifa, the tallest building in the world."

"Ayaw pa aminin."

"I'm really not gonna admit anything because I don't have a crush on you. How about its my turn to ask you? Why did you look stunned when you saw the annoying humans, I'm talking about Rainber, Zack, and Nova. And why do they know you? You look like a ghost to them because they're too shock to see you, but they still managed to spoke."

Bakit ba nito laging ginagamit yung reverse card?

Sumimsim ako sa kapeng in-order ko. "Doon ako nagtra-trabaho sa Hederos hanggang kahapon dahil umalis na ako kaninang madaling araw. Kaya nga kasama kita rito 'di ba?" Tumingin ako sa kaniya bago mag-iwas ng tingin.

"And why do they look so stunned too, care to explain?"

Hindi ba ito nauubusan ng tanong? Kapag ito iniwan ko rito.

"Umalis ako ng hindi nagpapaalam pero naglagay naman ako ng sticky note sa mga pintuan nila kanina."

"Eh, why did you leave?"

"Hoy! masyadong confidential na 'yang tanong mo."

"Really?"

"Hindi po, hindi po talaga." Sarkatiskong sabi ko.

"And why is that?"

Napairap na lang ako at sumimsim na lang ulit sa kape ko. At umiwas ng tingin, walang balak sagutin. Bigla niyang kinatok yung lamesang nasa harapan namin kaya tumingin na ako sa kaniya.

"Ano?"

"You're mad? I'm just asking youㅡ"

"Hindi. Gusto mo bang malaman? Tanungin mo sila."

"Nevermind." Umirap siya.

Napangisi ako roon pero agaran din winala para hindi niya makita. Wala akong balak sabihin ngayon, sa susunod na lang.

"May gusto ka pa bang puntahan? Kung wala ay umuwi na lang tayo sa inyo."

"Okay, let's just finish this and then we'll go back to our mansion." Tukoy niya sa pagkaing nasa harapan namin.

Tumango lang ako. At gaya nga ng plano, nang matapos ay umalis na kami at bumalik na sa mansion ng Navales. Gabi na ng makauwi kami kaya dumeretso kaagad si Evander sa kwarto niya. Ako naman ay dumeretso kay ate Autumn. Nakita ko kaagad siya sa living room.