HER FAMILIAR SCENT

Capitulo otso

Chapter walo: Welcome to the another world.

KIBAKABAHANG iminulat ni shakira ang kaniyang mga mata upang makita kung sino ang ulupong na nagbabalak na gawan sila ng masama dahil sa mga galaw nito munit..

"Relax, Okay? Ako 'to." ang baritonong boses na iyon..

She don't know but when she saw him-- her heart stop beating hard immediately.

"Mister rozzen!" ang kaniyang anak ang nagpatunay na hindi nga sya basta nagiilusyon lang kun'di totoong nasa harapan niya ngayon si sir rozzen!

"What are you doing here?" agad nitong tanong kahit na alam nya naman na kung ano ang sagot.

lumapit naman sakaniya si julia at gulat pa siya nung makitang yumakap ito sa paa ng lalaki!

"Julia.." tawag nya dito munit hindi man lang siya nito nilingon-- bagkos ay tumingin ito kay sir rozzen na mayroong takot sa mga mata.

"Mister rozzen, tulungan nyo po kami! May kumidnap po sa'min at inilagay kami sa truck na puno ng kadiliman! Nakakatakot po mister rozzen, kaya please po tulungan nyo kami.." halatang halata ang takot sa boses ng kaniyang anak dahilan para maibaba nya ang kaniyang kamay na nagplaplanong pigilan ito sa pagpunta kay sir rozzen kanina.

Naiilang na iniangat nya ang kaniyang tingin sa lalaki munit nagulat siya nung nasa kaniya ang paningin nito!

"Are you okay?" hindi nya alam kung may mahika ba ang tanong 'yon dahil bigla nalang nanginig ang kaniyang katawan at bumalik ang kaninang nararamdamang kaba!

munit ngayon ay kakaiba-- pakiramdam niya ay may sasaklolo na sakanila ngayon.

pakiramdam nya ay ligtas na sila ngayon dahil narito ang lalaking ilang beses tumulong sakanilang dalawa.

Para siyang napipi at hindi makapagsalita kung kaya't iling lamang ang naisagot nya.

"Please po tulungan nyo kami.. Natatakot po ako." napatingin ulit siya sa anak nyang mahigpit ang yakap kay mister rozzen.

Nagulat siya nung unti-unting binuhat ni sir rozzen si julia na para bang isa lamang itong papel!

"Don't worry, you're safe with me." seryosong ani nito sakaniyang anak na tumango dito!

"Maraming salamat po mister rozzen,ang dami nyo na pong naitulong sa'min kahit po nung una ay sobrang sama ko pa po sainyo." biglang ngusong ani ni julia! "Pero sinuklian nyo po ng kabaitan, angel po ba kayo? O hulog po ba kayo mula sa heaven? sobrang bait nyo po kasi e.. " at nagsimulang magdaldal ang anak nya na para bang walang nangyari.

Isa sa mga gusto niyang ugali ng anak niya-- hindi natatakpan ng positive vibes nya ang kahit ano mang nakakatakot na pangyayari.

Katulad nung nangyari noon..

"Ate! Huhu, I'm sorry.. Nalate na naman ako, sorry! Please forgive me" umiiyak niyang ani habang yakap yakap ang puntod ni Sheila ang nag iisang ate niya.

"Mama.. Mama" sa gitna ng kaniyang pagdradrama ay bigla nalang lumapit sakaniya si julia na mayroong ngiti sa labi. "Huwag lungkot mama, smile lang mama.."

sa edad nitong isang taon, hindi siya makapaniwalang sa ganitong sitwasyon niya pa ito masasandalan-- sa sitwasyon kung saan siya rin naman ang may kasalanan.

Umiiyak siyang kinuha ang kamay nito at inilagay sa kanyang mga pisnge.

"H-Hindi umiiyak si mama, look oh.. nakangiti si mama" pinilit niyang ngumiti.