HER FAMILIAR SCENT

Capitulo labing isa.

Chapter 11: She's back.. Our queen is back!

" MIND to explain everything, rozz?" seryosong ani ni adrasteia.

napayuko si rozzen pati na rin si khironny nung tignan nito sila sa mga mata.

isang mahabang katahimikan ang namayani sa pagitan nila, at tila ba may kanya kanyang iniisip.

hanggang sa napagdesisyunang magsalit ni khironny.

"She's our visitor adrasteia, they'll stay here for a while since they don't have a place to go.." he said with a flat voice.

lumingon si adrasteia rito. "Stay? Here? Alam nyo kung gaano kadelikado ang magpapasok ng kung sino sino sa gubat na ito dahil ito lang ang meron tayo!" pagdidiin nito. "Ito lang ang pwede nating tirahan rozz, khi.. Ito lang ang tahanan natin, at ayaw kong dumating na naman sa puntong mawala natin ito katulad ng nangyari 300 years ago!"

parang may kuryenteng dumalyo sa tenga ni rozzen dahil sa narinig, hindi niya maiwasang makaramdam ng inis.

" Wala silang kinalaman sa nangyari 300 years ago kung saan sinalakay tayo ng mga tao, adrasteia." he said with a hoarse voice. " They are our friend like what khironny said adrasteia, and now if you don't have any question.. Please leave, and leave them alone too." ani nito.

" You disrespect me for the sake of that girl?!" hindi makapaniwalang ani ni adrasteia!! " Ako na nagpalaki sa'yo, Ako na laging nariyan sa tabi mo-- ako na laging tumutulong sa'yo ay babastusin mo alang alang lamang sa babaeng 'yon?!"

"Hindi sya basta babae lang adrasteia.." seryosong ani nya. " Kaibigan namin siya at wala na syang ibang mapupuntahan.. Hindi ka na dapat mangealam pa dahil hanggang diyan lang ang linya mo.."

" Did you hear your self rozz? Or do you want me to make you realize what you just said!" tumaas na ang boses nito kung kaya't agad siyang lumingon sa pintong pinagpasukan ng mag-ina.

at nung marealize niyang mayroon palang sound proof ang kwarto iyon ay agad siyang nakampante.

" Look at yourself rozz, bumabalik ka na naman sa dating ikaw.. Naalala mo pa ba nung mga araw na 'yon? Yung mga araw na halos maglumpasay at magmakaawa ka sa'kin upang gumawa ng paraan para mapabalik lang siya?"

agad siyang natigilan dahil sa narinig at unti unti niya na namang naalala ang nakaraan niya-- ang nakaraang gustong gusto nya ng kalimutan..

" Please adrasteia.. Please do something! I-I can't lose her please? I cant.. I can't live without her!" halos maglumpasay na sa pag iyak binatang si rozzen habang nakahawak sa kamay ni adrasteia.

"We can't do anything about it, rozz. That's her decision, That's what she wants and you know that hinding hindi natin sya mapipigilan!" galit na ani ni adrasteia habang pilit binabawi ang kamay sa humahagulgol na si rozzen.

"But.. She loves me, and if it's for me.. she's going to change her mind.. Please, Please.. Adrasteia, please stop her.. Please" nagmamakaawang ani ni rozz habang nakatingin kay adrasteia na bumuntong hininga at pilit syang itinayo.

"Hinding hindi natin mapipigilan ang isang taong gustong kumawala sa mahigpit nating yakap, rozz.. I'm sorry but we can't do anything about it.. I'm so sorry."

Tila nag eecho ang alaalang iyon sa kaniyang isipan kung kaya't napaupo na naman siya dahil sa sobrang pagkadismaya.

'oo nga, tama siya. nauulit ang lahat, nagiging pabaya na naman ako.'