HER FAMILIAR SCENT

Capitulo labing lima

Chapter 15: Dreams and dead eyes.

HABOL ANG HININGANG napabalikwas ng bangon si rozzen sa pagkakahiga!

"Dude.. Are you okay?"

hindi niya pinansin si khiro na halatang hindi pa gaano ka gising ang diwa一 nakatulala lamang siya sa pader habang inaalala ang panaginip niya..

'Annette..' usal ng utak niya.

"Ayon na naman ba?" doon niya nilingon ang kaibigan. "Paulit ulit na 'yong mga panaginip mo okay kalang ba talaga?" bumangon si khiro sa pagkakahiga sa sofa at lumapit na sakaniya. 

"I don't know.." pabulong nyang sagot at pinikit ng mariin ang mga mata. "I don't know.. D*mn" napasambunot siya sa ulo dahil sa frustration na nararamdaman.

"Dude.." hinawakan nito ang kaniyang balikat. "Should we go to adrasteia?" Tanong nito.

Pinilig nya ang ulo. "No, mag aalala lang iyon." seryoso niyang ani.

"Kaysa naman maging ganyan ka araw araw." kunot noo nang ani ni khiro. "Alam kong may mga araw na gumigising kang umiiyak dude and  Sa ilang araw kong nagstay dito, i noticed na patamlay ka ng patamlay.."

Tama si khiro, Ilang gabi siyang hindi makatulog at madalas ring nagigising na umiiyak dahil lamang sa iisang panaginip.. Wala rin siyang gana sa lahat ng dati niyang kinahiligan dahil sa hindi malamang dahilan.

"Dude, If you want to see her and check her if she's okay.. I will do everything just to find her." nilingon niya si khiro at kitang kita nya ang sinsero sa mga mata nito.

Pero ayaw niyang gawin nito iyon dahil sa oras na makita nya ang babae一 siguradong mapapahamak lamang ito.

"I'm fine khiro, You don't have to worry about me because i can.. I can handle this one." dahan dahan niyang ani. "You shouldn't stay here just to check if im okay because I really am." 

Malakas na bumuntong hininga si khiro bago umiling. "I wasn't there when you need someone to lay on, dude. That's why sinusubukan kong bumawi sa'yo.." Bakas ang lungkot sa boses nito.

Alam niya kung gaano kabuting kaibigan si khiro一 ano mang pagsubok ang kaniyang hinaharap ay narito ito upang samahan siya kahit pa magkapatayan man o dumanak ang dugo sa lugar kung nasaan sila.

Para sakaniya ay hindi lang basta kaibigan si khironny kun'di isa ring kapatid. Kapatid na maasahan sa lahat ng bahay at makapagtitiwalaan.

"Khiro, I'll be fine, c'mmon. You don't need to check me every freaking time." Salubong ang kilay na ani niya. "I know you're just concern but I'm old enough to handle this feeling because.. I've been here." makahulugan niyang sabi.

Napabuntong hininga nalang si khiro at napailing kahit siya ay ganon rin ang ginawa dahil sa sobrang bigat ng dibdib niya.

"'kay, dude. I know what you want is what you should get, so I'll leave you here. But I'll go check on you when i feel weird, okay?" tumayo na si khironny at lumabas ng kwarto na hindi hinihintay ang sagot niya.

Alam na alam nya rin kasi ang ugali ni khiro kung saan sila magkaparehas na dalawa, iyon ang what you want is what you get.

Muli siyang napabuntong hininga at pinilit ang sariling tumayo kahit alam niyang tinatamad pa siya.

Binuksan niya ang drawer ng side table niya at doon niya nakita ang sobrang luma nang libro.

"You're still here.." pilit na ngiti ang sumilay sa kaniyang mukha habang pinagmamasdan ang maalikabok nang libro.

Kinuha niya iyon atsaka pinagpagan na hindi umiiwas ng tingin.. at muling bumalik sa kaniyang isipan ang ala-ala ng nagmamay-ari nun..

[flashbacks]