Capitulo nwebe

50 40 1
                                    

Chapter 9: Their similarities, her dreams.

TAHIMIK ang dalawa habang naglilinis ng sala na halos uunti nlng ang ispasyo para sa mga bisita dahil sa sobrang dami nang papel na nakakalat.

" Tamad ka sigurong tao." basag nya sa katahimikhan kasi, wala lang trip nya lang.

"I am not, sadyang nabusy lang ako nitong mga nakaraang araw.."

ngumisi sya 'tsaka tatango tango nalang.

"Busy with what?" she asked unconsciously.

"Busy with work?"hindi nito sinabi iyon nang pasagot kun' di nang patanong, kung kaya't nilingon nya ito.

" You're not sure, huh? " pang aasar nya, nakita niyang umiwas ito ng tingin at lumunok lunok pa!

Nakita tuloy niya ang Adam's apple nito na maliit lang ang iniliit sa ilong nito. Dati ay ayaw niya sa mga lalaking malaki ang adam's apple. Pero ngayon, para bang isa iyong gintong prutas na nasa puno nila adam at eva dahil sa kagandahan nun.

"Where are you looking at?"

Muntik nya nang mahulog ang walis dahil sa sobrang gulat!

nahihiya siyang umiwas ng tingin. "Sa ano.. Sa leeg mo" kinakabahang sagot niya.

kunot noong hinawakan ni rozzen ang kaniyang leeg. "May problema ba sa leeg ko?" he asked.

"M-Meron kasing peklat na parang kinalmot.." aniya sabay turo sa bahagi ng leeg nito kung nasaan ang peklat na iyon.

hindi sya nagdadahilan lang-- well maybe she changed the reason. pero hindi siya nagsisinungaling, meron talaga itong peklat na kasing haba yata nang kamay nya at halatang malalim ang sugat nito dahil hindi pa rin nabura ang kalmot kahit pa ito'y peklat na lamang.

Naroon yon banda sa kaniyang batok, Kung kaya't hindi mo masyadong makikita unless lumapit ka at iisang hakbang lamang ang pagitan nyong dalawa.

"Ahh.." tatango tango nito tsaka tuningin sakaniya. Nagulat siya nung makita ang kislap ng mga mata nito at kakaiba ang ngiti nito kumpara sa ngiting nakita nya na. "I got this scars from someone i was in loved with. It was three hundred years ago---"

"Three hundred what?!" gulat at parang nabibingi niyang sagot!

Nagulat din ito sakaniyang reaksyon at parang narealize ang nasabi.

rozzen laugh awkwardly. "A-Ah i mean when i was three years old. It came from my childhood friend."

napatango tango nalang siya kahit may parte sakaniyang naghihinala.

"That's why the scars still there?" ewan nya ba kung patanong ba iyon o pasabi na tila yun na rin ang sagot. Nakakalito 'no? Nakakaloka.

"Well, she's pretty strong that' s why the scars still here." wait a minute..

she??

That means babae ang gumawa nun kay sir rozzen huh?

"Ah okay" yun nalang ang naisagot nya at ewan nya ba kung bakit biglang nagiba ang mood niya.

mood swing episode is now starting i guess?

Hindi na siya muling nagtanong dahilan para maging tahimik na naman ang lugar na sinawalang bahala nya nalang din since hindi rin naman siya sanay sa ingay.

HER FAMILIAR SCENT Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon