Harry ve Louis sessizlik içinde eve sürüyorlardı, ikisi de öpüştükten sonra ne diyeceklerini bilmiyorlardı.
Peki, gerginlikten dolayı sızlanan Louis dışında sessizdi ve her birkaç saniye başı elini saçına geçiriyordu, sanki hayatı boyunca yaptığı en kötü şeyi yapmış gibi.
''Louis, sorun değil,'' dedi Harry sessizce, otoyolda kırmızı ışıkta durdukları anda.
''Hayır, sorun!'' Tüm cevabı buydu, dudaklarından hava üfledi.
''Biliyorsun, bu rastgele patlamalarının sebebini açıklasaydın her şey daha iyi olabilirdi,'' diye fısıldadı Harry, buklelerini alnından taramadan önce kafasını salladı. Ve Louis'nin yapabildiği tek şey derin bir nefes almak ve kafasını direksiyonda dinlendirmekti.
''Tamam, sana söyleyeceğim.''
Harry bekledi, ama Doncaster'lı hiçbir şey söylemedi.
''Lou-''
''Düşünmeme izin ver!'' diye bağırdı, elini direksiyona vurdu ve yüksek bir korna sesi yayıldı, ve ikisi de irkildi.
''Tamam,'' diye soluklandı, gözlerini kapatıp dudağını ısırdı, her şeyi çok fazla kişisel algılamamaya çalıştı.
Zamanın yarısında onu incitse bile neden Harry onu seviyordu?
''Harry, ben-''
''Sadece dur!'' diye çığlık attı Harry, kulaklarını kapatıp gözlerini sıktı. Tekrardan beş yaşında gibi hissetti, garip olduğunu ve çok ağladığını söylediklerinde sınıf arkadaşlarının alay etmelerini engellemeye çalıştığı zamanlardaki gibi.
Genç çocuk, Louis elini onun koluna yerleştirip nazikçe kolunu sıkınca yerine yerine sindi, ve sonra tüm bedeni Louis'nin sıcak dokunuşundan dolayı rahatlamış görünüyordu.
''Harry, kulaklarını aç,'' dedi Louis yumuşak bir sesle, elini kolundan buklelerine taşıdı.
Kıvırcık çocuk ellerini tereddütle kulaklarından çekti ve gözlerini açtı, ve hissedebildiği tek şey parmaklarını saçlarının arasından dolaştırdığı hafif dokunuşuyla Louis'ydi.
''Harry, konuş benimle,'' diye fısıldadı Louis, yavaş hareketlere devam ederek.
Ve Harry konuşmak istedi, ama cesaret edemedi.
''Harry,'' melodik söyledi, ve sesi çatladığında Harry birazcık gülümsemekten kendini alamadı ama hemen somurtmaya dönmüştü.
''Harry Styles, Hazza, Kıvırcık, Harold!''
Ve Harry kendini aptal gibi sızlanırken buldu ve gülmemeye çalışıyordu çünkü Louis yanaklarını okşarken aptal bebeksi sesler çıkarıyordu.
''Kimmiş bu iyi çocuk? Kimmiş bu tatlı çocuk?'' dedi Louis nazik bir sesle, ve Harry ölmek üzereydi çünkü vay, Louis tatlıydı ve Louis şimdi kısa, narin parmaklarıyla Harry'nin dudaklarına dokunuyordu.
''Bpd'' diye iç çekti sonunda Louis, elini tekrar gelişigüzel bir şekilde direksiyona koydu ve dümdüz ileriye baktı.
Bpd?, diye düşündü Harry, hatırlamak için kafasında tekrar tekrar oynattı ki daha sonra araştırabilsin.
Ve çok geçmeden Louis üzgün bir gülümsemeyle Harry'yi evine bıraktı, ve Harry, odasına sürat koşusu yapmadan ve telefonunu cebinden çıkarmadan önce ona utangaçça el salladı.
Google uygulamasına girdi ve arama kısmına bpd yazdı.
Borderline Kişilik Bozukluğu (Borderline Personality Disorder)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
i sleep naked ➽ türkçe-larry stylinson
Fanfic''Çok küçüksün.'' Louis kollarındaki Harry'e sıkıca sarıldı ve Harry doğrularak biraz daha sokuldu Louis'nin göğsüne sanki dediğini kanıtlamak istercesine. ''Benim güzel kağıt bebeğim.'' Ve Louis onu tekrar sıkıca sardığında, Harry'nin soğuk alnına...