i sleep naked ➽ türkçe-larry stylinson

10

Asperger'i olan biri olarak Harry, bir şeylerin normalde olduğundan farklı olmasını sevmezdi.

Her sabah aynı mısır gevreğini yerdi -cheerios- ve cuma günleri Niall'ın evine gitmesi bu durumu değiştirmezdi.

Yatağı her gün belirli bir şekilde toplanması gerekiyordu ve odası her zaman temizdi. Sadece pazar günleri ev işlerini yapardı ve dişlerini günde iki kere, her gün belirli bir zamanda fırçalamak zorundaydı. Beyaz çoraplarıyla siyah Converse'ini birlikte giyinmeyi tercih ederdi, ve saçları neredeyse her zaman alnına dökülen bukleler şeklindeydi. Uyanık olduğu her zaman, iki yıl önce yılbaşı hediyesi olarak aldığı gümüş saatini takması gerekiyordu, ve alsında, Louis'nin fotoğrafını aldığından beri telefonunun duvar kağıdı aynıydı.

Annesi sonunda onun bir telefonu olabileceğine karar verdiğinde o lisenin birinci, Louis ise üçüncü sınıfındaydı. Zaten büyük olandan hoşlanıyordu, onu koridorda izliyor ve yanından geçerken elini ''yanlışlıkla'' onun eline sürtüyordu. Louis o zaman çok farklı görünüyordu. Her gün kırmızı eşofman ve büyük gri sweatshirtüyle kırmızı bir bere takıyordu. Her gün aynı giyinme tarzı vardı, farklı kıyafetler hariç.

Harry, Louis'nin o bol kıyafetler içindeki uysal görünüşünü sevmişti ve saçları, rengi solmuş beresinin altından çıkıyordu. Louis'in saçı eskiden böyle değildi ve beresini takmadan önce saçlarını alnına doğru tarıyormuş gibi görünüyordu.

Daha bebek suratlıydı, temiz tıraşlı, masum mavi gözlü ve Harry'e gün ışığını anımsatan parlak gülümsemeli. 

Ve Harry bu gün ışığının bir fotoğrafını istemişti.

Telefonu aldığı gün, doğum gününde, kesinlikle nefret ettiği sade duvar kağıdı vardı. Bu yüzden öğle yemeğinde kamerasını açtı ve Louis'ye doğrulttu. Telefonu Iphone 5'ti, o yüzden fotoğrafların kaliteleri aşırı iyiydi. Louis'nin oturduğu masa onlarınkinin tam yanındaydı, ve Harry, yüzünü mükemmel bir şekilde görüyordu. 

Takıntılı bir takipçi gibi görünüyordu ve kimsenin fark etmediğini umuyordu.

Liam ona komik bir şey söylediğinde Louis sonunda güzel gülümsemesini gösterdiğinde, Harry fotoğrafı çekti.

Ve inanılmaz çıktı.

Gözlerinin kenarları kırışmıştı ve saçları, soluk maviyi çevreleyen uzun, kömür siyahı kirpiklerine doğru dökülüyordu. Fotoğraf net ve mükemmel çekilmişti; Harry fotoğrafçı gibi hissetmişti.

Louis, her zamanki sweatshirtünü ve eşofman altını giyiyordu, ki sweatshirtünün kapüşonunu sevimli bir şekilde yüzünün etrafına kapattığı anlamına geliyordu ve dudakları, az önce su içtiği için koyu kırmızıydı.

Ve Harry, yüzündeki gülümsemeyle birlikte baş parmağını fotoğraftaki yüzün her bir hattında gezdirdi, ve sonra fotoğrafı ana ekrana ve kilit ekranına duvar kağıdı olarak ayarladı.

O zamandan beri duvar kağıdı böyleydi.

Ve Harry yerinde olsaydınız her şeyin tam olarak aynı ilerlemesini isterdiniz, genç çocuk Louis'nin her gün aynı kıyafetleri giyip gelmesini izlemeyi seviyordu. Mavi gözlü çocuk onun beynini okuyabiliyormuş gibi görünüyordu, küçük değişikliklerin bile onu rahatsız ettiğini biliyor gibiydi.

Harry'nin Louis hakkında sevdiği bir başka şey ise elleriydi.

Ellerine hayran kalmak için yeteri kadar yakınına asla gitmemişti, ama uzaktan da hayran olabilirdi. Louis biriyle konuşurken elini dolabına yasladığında veya elini saçlarına daldırdığında Harry sırıtarak onun ellerine bakıyordu, çünkü onlar kusursuzdu.