დახვეწილი ფარდებია. ერთადერთი რაზეც შემიძლია ფიქრი ჩემი მეზობელი ჯონ ჰოსოკის ახალი ფარდებია. საუკუნეა ახალი ფარდები არ მიყიდია, ჰოსოკს ახალი მაგიდის გადასაფარებელიც აქვს. ახლა ახალი ფარდები, თანაც ამ ხარისხის და ასეთი ლამაზი ძვირი სიამოვნებაა ორასი დოლარი მაინც დაუჯდებოდა ერთი მეტრი, ამას ვერ ვკითხავ უზრდელობაა. მაგიდის გადასაფარებელი არც ისეთი ლამაზია, მაგრამ ჩემს "კლიონკას" სჯობს. ნაჭრისაა, თეთრი, ატლასით გაწყობილი.
ჰოსოკი ნაზად ალაგებს თეფშებს მაგიდაზე, თავს ვაფრთხილებ ზედ რამე არ დამივარდეს, თორემ აქედან ისე მომიწევს წასვლა ვერაფერს მივიღებ.
ჰოსოკი ჩემი მეზობელია, მარტოხელა ალფაა, სამი შვილი ჰყავს, თუმცა არანაირი დრამატული მომენტი არ ჰქონია ახლო წარსულში, უბრალიდ ქმარს გაშორდა და მანაც შვილები თავისთან წაიყვანა. ზოგჯერ მოვიდავარ მარტოობამ რომ არ გამაგიჟოს ვჟიმაობთ.
ჰოსოკს ბუხარი აქვს, მაგარია ანთებული ბუხრის წინ რამდენიმე წამიან ნირვანაში. ჰოსოკი სიმპათიური ალფაა, მაგრამ დიდად სასიამოვნო არაა მასთან. კოცნა მოსწონს, არაფერზეა წინააღმდეგი, ჩანს მისი ქმარი მაგარ განცხრომაში იქნებოდა, სანამ დაშორდებოდნენ. ჯერაც ვერ ვხვდები რამ აიძულა იმ ომეგას გარანტირებულ მინეტსა და რიმინგზე უარის თქმა, ამ კაცს დაძალებაც არ სჭირდება.
ჩემი სახლი პირწმინად ცარიელია, ზოგჯერ ბრაზი მერევა საკუთარ თავზე ჯერ ისევ მიკიდია შემოსასვლელში ჩემი ქმრის სურათი, დიდიხანია მინდა ჩამოვხსნა და სამზარეულოდან ის დიდი, ვინტაჟური საათი გადმოვიტანო ქორწილში რომ გვაჩუქეს. სანამ რობზე ვქორწინდებიდი თავი ყველაზე იღბლიანი ომეგა მეგონა. ძვირიანი საქორწინო ტანსაცმელი მქონდა, მაგარი მანქანა დავიქირავეთ, ბევრი სტუმარი გვყავდა და მეორ დღეს საჩუქრებში ვერჭვეთ თავით, მაგრამ გაბედნიერებიდან მესამე დღეს, როდესაც ყველა პოზაში მიხმარეს და აღმოჩნდა რომ რობი ხვრინავდა სიყვარული სადღაც გაქრა.
