Het kampvuur knappert. Zeven mannen wachten op hun leider. Alle zeven zijn ze verschillend, maar toch hetzelfde, het zijn de zeven officieren des doods, ze leiden en verschrikkelijk leger. Ze hebben een eed gezworen, een eed voor het leven, een duurzame eed. Allen wachten ze op hun leider, en op het nieuwe teamlid. De belangrijkste van de zeven was Rock, hij wist al de nieuwe een meisje zou zijn. Ze zitten gespannen aan het vuur en reageren op elk geluid. De vlammen rijken hopeloos aan de hemel. Dan verschijnt hun leider. Zijn zwarte vleugels staan gespreid. Het gezelschap van de zeven mannen spreid ook hun vleugels en buigen voor hun meester, de engel van de duisternis.
"Welkom vrienden. En verwelkom ook ons nieuwste lid."
Een meisje komt achter hem tevoorschijn en gaat uitdagend staan met een gemene grijns.
"Mannen, wat heeft het spioneren opgeleverd? Rock geef antwoord."
"We weten waar alle edelstenen zijn en waar de draak is."
"Goed zo, nog iets anders?"
De man met een lange grijze baard en zwarte haren antwoord.
"Ja heer, we hebben de zwakke plek van Amber gevonden."
"Dus die van Charles was Jessica hierzo. Alys hare weten we niet en Amber?"
"Ze heeft een vriendje, ze gaat voor hem door het vuur. Zei ze tegen Alys."
"Oh prima!"
De mannen en Jessica lachen gemeen.
"Één probleempje, de edelstenen liggen in het kamp..."
"Rock, ben je vergeten dat er voor elk probleem een oplossing is? Wij hebben die oplossing. De beschermende muur is hoog in de lucht niet beschermend tegen engelen, wel tegen harpijen enzo. Dus als wij daar binnendringen kunnen wij het schild laten zakken en zo kunnen onze legers binnen."
Iedereen klapt voor zijn meester en ze hebben nog altijd die gemene grijns op hun gezicht.
"Mannen, maak jullie legers gereed! Bij morgen dauw vallen we aan!"
"Jeeeaaahhhh!!!"
De mannen pakken hun spullen en vertrekken. Jessica loopt achter hun aan.
"Jessica, wacht even. Ik heb nog een heel gemeen taakje voor jouw en daar heb je dit voor nodig."
De leider haalt een groen flesje uit zijn drankje. Een paar woorden zijn duidelijk... Zorgt dat iedereen je gehoorzaamt. Jessica begint te lachen met als gevolg dat de leider ook lacht. "Hahahahahaha!!!!!!!!!!!!!!"
~~~
"Kom Amber!"
"Waar gaan we naartoe?"
"Naar het kamp, we moeten dringend naar de draak opzoek gaan!"
"Maar?"
Ik volg de hele tijd met gesloten ogen het gesprek. Charles is vastbesloten om nu naar Hin te vertrekken en Amber wil nog één nachtje hier blijven. Ik voel ogen in mijn rug prikken. Ik heb al de hele tijd het gevoel dat iemand ons bespied. Al sinds het zwembad...
"Alys!!!!!"
Ik schrik wakker. "Eh ja?"
"We vroegen wat jij ervan vind."
"Wat ik ervan vindt? Wel... ik vind dat we dringend afscheid moeten gaan nemen van de rest en dan die edelstenen gaan halen want ik heb het gevoel.... dat we bespied worden." Dat laatste fluister ik. Ze kijken allebei opgeschrikt naar mij en knikken dan. Snel lopen we naar de rest en nemen we afscheid. Als we klaar zijn beginnen we te rennen, naar het kamp, naar Hin, naar de edelstenen. Puffend en hijgend komen we aan.
"Hin!!"
Snel lopen we naar hem.
"Hin!! Er komt een aanval !!!"
"Wat??"
"Een aanval!"
"Oh damm... maak iedereen gereed officier white. En jullie, ga wat eten zodat jullie gereed zijn, om te vertrekken !!!"
"Oke Hin!"
We wandelen naar de kantine en nemen een grote spaghetti. Als we hem ophebben komen ineens een paar half-blooden op ons af.
"Percy, Anna-beth, Roze, wat is er?"
"Het schild is gevallen!"
"We komen!"
Bam bam baaaaam
Ik weet het, kort stukje maar het volgende is het laatste dus dan komt boekje 2
Nu luf u
XXxX
JE LEEST
DragonBlood
Pertualangan"Waar ben ik? Hallo??" Ik begin te rennen overal rond mij is het zwart, zwart als de nacht. "Hallo? Is daar iemand?!?" Nog sneller begin ik te rennen, de tranen in mijn ogen negerend, dan struikel ik en val. Ik blijf maar vallen... de diepte in. Een...
