DragonBlood

{Training with up and down}

"Wauw!" Fluister ik. Amber staat me zachtjes uit te lachen naast mij. Maar ik let er niet op. Dit trainingsveld is gewoon mega cool! Het is eigenlijk meer een arena. Ik kijk mijn ogen uit. Maar ik vind het raar dat iedereen in oude harnassen rond loopt. Alsof ze zich voorbereiden op oorlog.
"Alys?" Vraagt iemand. Na een momentje besef ik dat Alys mijn naam is dus dat ik geroepen wordt.
"Ja?" Vraag ik. Ik bekijk de jongen voor mij, volgens mij is hij nogal een Nerdy als je hem bekijkt. Grote bril, blokjes, kort geknipte haren en een geruit hemd aan. (Ik heb niks tegen Nerds of als je één van die dingen hebt. Sorry, ik heb ze zelf ook gehad dus...)
"Hallo?" Vraag ik vriendelijk.
"Alys, Hin roept je, hij gaat je presenteren." Zegt hij.
"Dankje... hoe moet ik je noemen?"
"Zeg maar Jimmy." Antwoordt hij op mijn vraag.
"Oké, bedankt Jimmy." Nadat ik dat gezegt heb loopt hij weg.
"Fijn, presenteren!" Zeg ik sarcastisch. En even later hoor ik dus het zinnetje.
"Gisteren en vanmorgen zijn er nieuwelingen aangekomen. Verwelkom Roy, Zoon van Hera." Zegt Hin. Ik zie iedereen juichen.
"En ook Julie, dochter van Afrodite!" Weer begint iedereen te juichen.
"En als laatste Alys!" Roept hij. Langzaam loop ik het trainingsveld op. Ik kijk in het rond en zie vier verschillende kleuren. Rood, Blauw, Groen en Geel. Dan zie ik dat blauw opstaat. Iedereen begint te juichen en ik? Ik snap er geen snars van. Ze gaan weer zitten en kijken mij aan. Nerveus kijk ik naar mijn tenen.
"Alys komt bij Team Blauw!" Roept Hin. Ik wandel stilletjes naar hun toe.
"Hey, Alys. Ik ben Percy, leuk je te ontmoeten." Zegt een jongen.
"Eens gelijk." Zeg ik snel.
"Alys! We zitten samen!" Roept Amber enthousiast. Ik glimlach breed naar haar.
"Om de nieuwelingen welkom te heten geven we vanavond een groot bal. Maar eerst gaan jullie trainen per groep." Eindigt Hin zijn toespraak. Iedereen begint de juichen en langzaam verlaten alle groepen de arena. Wij, team blauw, vertrekken onmiddellijk naar het bos waar er een heel trainingsparcour is aangelegd hoog in de bomen.
Percy neemt het woord: "Ik veronderstel dat iedereen wel eens een luchtparcours gemixt met waterparcours heeft gedaan. Misschien appart eens. De bedoeling is dat je tien vlagjes zoekt terwijl je het parcours aflegt. Iedereen heeft een eigen kleur, de kleur staat op je wapen. Er is één probleem, je hangt nergens aan vast en iemand schiet vanaf beneden met gele verf. Iedereen die geraakt is moet naar beneden springen want die zijn verloren. Zijn er nog vragen?" Iedereen kijkt hem met grote ogen aan. Hij begint iedereen omstebeurt naar voren te roepen. Als ik aan de beurt ben kies ik een pijlenkoker met pijlen en een boog, de veren van de pijlen zijn paars. Als iedereen geweest is en Percy net de start wilt afblazen, steekt iemand zijn hand omhoog.
"Ja, Annebeth?" Vraagt hij.
"Waarom hebben we wapens?" Vraagt ze. Percy krijgt een grijns op zijn gezicht.
"Dat zal je nog wel zien!" Antwoordt hij mysterieus.
Dan fluit hij hard. Iedereen spurt naar de touwladders om omhoog te klimmen. Ik kijk hopeloos in het rond, er zijn 3 touwladders voor 30 mensen. Dan valt mijn oog op een lang touw. Snel spurt ik daar naartoe en begin ik te klimmen. Steeds hoger en hoger. Als ik boven ben loop ik zachtjes over de houten bank.
"Evenwicht... evenwicht... links, rechts, links, rechts..." fluister ik zachtjes. Dan zie ik een paarse pijl. Hij steekt uit een sleet van één of ander beeld. Zachtjes trek ik het eruit. Dan zie ik wat voor beeld het is, een draak. Er zijn al vier vlaggen weg met de mijne erbij. Vier keer is er iets van het beeld afgebrokkeld, dat betekend dat... Oh Yee, het zijn levende wezens die omhuld zijn in een laagje steen. Daarom dat we wapens hebben. Snel spurt ik verder, ik mag niet bij de laatste komen. Ik spring over de balken en vergeet dat ik hoog in de lucht zit. Dan zie ik een nieuw beeld, een centaur. Als ik mijn vlag neem brokkelt het beeld weer een beetje af. Ik zie wel dat er drie kleuren minder hangen. Ik slik, ik moet bij de eerste vijf eindigen anders... Snel ga ik weer verder. Nog twee beelden ben ik gepasseerd als ik de derde voorbij steek. Ik spring en land op een balk op het water. Snel vervolg ik het parcours in de lucht. Ik gris mijn vlag uit de steen. Ik had de laatste kleur. Ik zie het beeld bewegen. Oh ships! Snel spurt ik verder. Achter mij hoor ik een gil. Ik zie een gele klodder verf overvliegen. Dan passeer ik een bord met een teken erop. Ik ga zo een kloof passeren van zeven meter. Voor mij zie ik de eerste en de tweede stilstaan. Ikzelf daarentegen begin harder te lopen. Ik zet mij af en spring over de kloof. Onderweg kan ik nog net mijn vlag mee grissen. Weer hoor ik gebrul. Dan stap ik op een toeter. Een klodder gele verf schiet naar mij toe, snel ontwijk ik hem. Dan stip ik, voor mij ligt een waterval en honderd meter verder ligt de finish. Langs mij komen Annebeth en Amber tot stilstand. Ik kijk achter mij waar een stenen beeld verschijnt, een levend stenen beeld. Dan krijg ik een idee. Ik het touw uit Ambers zak en bint hem aan een pijl. Ik schiet de pijl in een boom in het midden van de waterval. Ik neem het uiteinde vast.
"Vertrouwen jullie mij?" Vraag ik.
"Wat?" Vraagt Amber.
"Vertrouwen jullie mij?" Vraag ik nog eens. Ze knikken aarzelend ja.
"Mooi, hou het touw vast en doe alles wat ik zeg." Zeg ik. Het stenen beeld komt dichterbij. Ze kijken mij aan en nemen dan het touw vast. Ik ren naar de rand van de waterval met hun achter mij aan een roep spring! Dan duikel ik de diepte in, aan het gegil te horen zijn zij ook gesproken. Dan komt de finish in zicht. "Lossen!" Roep ik luid.
"Nee!" Roept Annebeth angstig.
"Ik hang boven hun en zucht.
"Okee dan..." ik neem een pijl met een scherpe punt en begin het touw door te snijden. Zij hebben het niet door. Dan breekt het touw en vallen we alledrie op de grond aan de finishlijn. Amber en Annebeth wreven over hun pijnlijke kont.
"Als jullie sprongen hadden jullie niks gevoeld." Zeg ik.
"Je bent gek!" Zegt Amber al lachend.
"Gelukkig maar, anders zou dit niet werken." Grijns ik. Percy komt naar ons toe.
"Jullie hebben alle drie gewonnen." Zegt hij.
We geven elkaar vrolijk een high five.
"En nu... klaarmaken voor het bal!" Gilt Amber. "Oh nee..." zucht ik zachtjes.