DragonBlood

{Spying in Ethosha Park}

Klik op de foto, dan zie je het beter. ***********************************

Ik kijk verwondert naar de villa die Amber gehuurd heeft. "Amber, hoe kom je aan genoeg geld?" "Gekregen van Hin." Ik loop naar de tuin en ben meteen verknocht aan het zwembad. Alsof we echt op vakantie zijn. Ik wandel naar boven en pak mijn spullen uit in de kamer. Daarna neem ik de kaart, er verschijn tekst. Ga naar het Ethosha national park. Ik en Amber kijken elkaar verbaasd aan, waarom zou een draak zich in een openbaar kamp verstoppen? We huurden een jeep en reden het park binnen. We zien leeuwen, tijgers en olifanten, maar geen draak. We stappen uit de auto en wandelen verder. Ik kijk voor mij en duw Amber op de grond en ga daarna zelf ook liggen. Voor ons staat een groepje creepy mannen in het zwart iets te smoezen met elkaar. We sluipen dichterbij en luisteren ze af.
Hier zou ergens die robijn moeten liggen! Waarom hebben we die nodig, we zoeken de draak toch, niet? Dommerik! We hebben zeven edelstenen nodig om de poort naar de draak te openen. Ohhh... welke dan allemaal? De Robijn, Smaragd, Topaas, de gele Kwarts, Saffier, Amethist en de Diamand. En hier ligt de robijn? Ja, kom verder zoeken.

Toen ze weg waren gingen Amber en ik staan, Amber gaf mij de wist-jij-dat-blik. Ik gaf haar ene terug, de nee-maar-dat-was-wel-handig-blik. We besluiten om terug te gaan zoeken maar nu naar de Robijn, de rode edelsteen. Die avond lopen we vlug terug naar onze villa, we zouden morgen eens naar de dieren kijken, misschien leiden zij ons naar de Robijn. Omdat we geen eten op zak hebben gaan we naar een knus restaurantje en bestellen we daar ons eten. Als het eten er eindelijk is, en we net willen beginnen met eten klingt er een gil aan het einde van de straat. En ja, even later verschijnt er een monster op deze straat. We besluiten hem aan te vallen, alleen jammer dat ons eten dan koud wordt. Het monster is net een reuze mug zonder vleugels, maar dan ook reuze mug. Als we hem niet neer krijgen maak ik regenwolken, Amber laat er soms een bliksemschicht uitkomen, de bliksemschichten raken alleen het monster. Tenslotte zorg ik voor een bijzonder plaatselijke en gloeiend hete regenbui. Zo rap je een druppel aan raakt smelt je. Het monster houdt het nog even vol maar ontploft daarna in wel duizend stukjes. Één van die stukjes vloog wat verder, richting Ethosha park. Twee of drie stukjes volgden. Zodra we weer aan onze tafel zaten, en nadat ons eten op is, besluit ik om iets wat mij opgevallen is te melden aan Amber.

"Amber?"

"Ja?"

"Zijn jou die paar stukjes die richting Ethosha park vlogen ook opgevallen?"

"Ja, volgens mij leiden ze naar de Robijn."

"Iets zegt mij dat dit niet makkelijk gaat worden."

"Inderdaad."

We wandelen terug naar ons 'huisje' en ik neem een lekker warme douche. De douche straal voelt zalig aan op mijn huid. Als ik uit de douche stap en aangekleed ben, krijg ik ineens een bekeken gevoel, mijn nekharen gaan overeind staan. Ik krijg gewoon hetzelfde gevoel als die keer op het gemaskerd bal toen Julian euh, Dean (ik heb de naam remy in dean verandert) op mij af kwam stappen. Ik draai mij om en zie nog net een schaduw wegvluchten. Bizar. Ik denk dat ik het gewoon ingebeeld heb, ik stap in bed en ga slapen, morgen zal het niet gemakkelijk worden.
**********************************
Heeeyy, zo sorry voor het lange wachten, het volgende stuk komt sneller. Ik heb een vraagje, heeft iemand tips hoe ik dit boek beter kan maken? Voor meer reeds? Zet het in comments!
Comment/vote/follow
Luf u xxx