DragonBlood

{The librairy}

Het was nu 13 november en we hadden dat meisje nog steeds niet gevonden. Uit moed der wanhoop gingen we naar de burgemeester. Hij verwelkomde ons en gaf ons een kop warme chocomelk.

"Wat kan ik voor jullie doen?"

"Wij zoeken een meisje met bruine haren en blauwe ogen. Is hier zo een meisje?"

"Ehhh kom maar mee."

We liepen achter hem aan naar een grote computer. Hij begon in de lijst met mensen te kijken.

"Neen sorry, niemand. Maar vroeger wel, zo'n 15 jaar geleden denk ik. Toen is er een meisje geboren die er zo uitzag. Nu woont ze nog steeds in Munsterbilzen maar volgens mij heeft ze haar haren geverfd of heeft ze een pruik op."

"Dankjewel meneer."

"Dat is graag gedaan."

Daarna liepen we het huis uit, dom als we waren.

"We hadden haar naam moeten vragen." Zei ik ineens toen we terug thuis waren.

"Daar kom je mooi op tijd mee!"

"Ja, ik weet het."
Blieb, Blieb, Blieb. Ons seintje ging. Er was weer een monster in de stad. We veranderden snel en liepen naar het monster toe. We kwamen half-weg jammer genoeg Emile tegen.

"Is er weer een monster?"

"Ja."

"Waarom komen jullie steeds uit hetzelfde huis?"

"Omdat we daar afspreken."

"Oohh..."

"Daag."

We liepen verder zonder nog iets te zeggen. Het monster was minstens 5 meter groot en net een enorme slijmbal. Ik zag dat er mensen in zaten die eruit wilden. Ik nam mijn boog en pijlen, Amber haar messen. We begonnen met schieten en werpen maar het hielp niet, het ging er gewoon door. 'Denk na Alys. Je weet wat slijm verslaat!' Dacht ik bij mezelf. 'Water!' Schoot me iets later binnen. Ik stuurde gigantische waterstralen op het monster af en het monster werd aanzienlijke kleiner. Nu het monster nat was gooide Amber bliksemschichten en electrocuteerde het monster. Het monster verdween en alle mensen kwamen ons om de hals gevlogen. We maakten ons vrij en we liepen weg, naar het bos. We veranderden terug en gingen zitten.

"Wat nu?"

"Ik weet het niet!"

"Hier worden we rap gevonden."

"Ik weer waar we naar toefenen kunnen. Ik nam Amber mee naar de plek die ik eerder ontdekt had en we gingen de grot in.

"Dit is prachtig, was je hier toen je zolang weg was?"

"Ja en er is ook een bibliotheek."

"Oh misschien vinden we daar informatie over Poseidon's dochter."

"Goed denk werk Amber."

We liepen de bieb in en gingen naar de legenden boeken. In het midden van die zaal stond een oude maar een gouden pilaar. Er stond op geschreven spreek luid en duidelijk over wat je een boek wilt hebben en het boek zal oplichten. Samen zeiden we De dochter van Poseidon. En we keken rond. We liepen door de hele bib maar vonden niks. Toen we het opgaven zag ik nog een deur die ik niet eerder opgemerkt had. We gingen naar binnen en 2 boeken waren aan het lichtgeven. Perfect, 1 voor mij en 1 voor Amber. We begonnen met lezen.
De dochter van Poseidon is zeer machtig, en ook krachtig.
Ze kan waters creëren en nog wat om uit te proberen. Samen met de draak van hetzelfde bloed, zal ze haar laten zien. Met de draak als symbool zal ze zegevieren en en de wereld zal vieren.

Raar boek is mig dat. Het rijmt. En draken, de laatste draak slaapt een eeuwige slaap. Misschien moeten wij hem wakker maken dan kan hij helpen zoeken. Nog effe verder lezen.
Alleen zij kan de draak wekken maar je kan het proberen, met de veer des veren. Succes.

Zo eindigde het boek. Ik vertelde alles aan Amber, zij vond dat we het moesten proberen. Morgen zouden we dus gaan zoeken naar de laatste draak op aard

♡♥♡♥♡♥♡♥♡♥♡♥♡♥♡
Heeyyy een korter stukje voor nu maar binnenkort zal er een langer komen
Luf u all Xxx