Dan hoor ik een plons, het zal wel niks zijn denk ik. Ik staar de mannen na tot ze maar een klein zwart puntje zijn. Dan kijk ik naar voren, Amber is verdwenen. Verschrikt kijk ik naar het water en ja, daar ligt ze in te zinken. Ik leg mijn peddel in de boot. Ik hoor de man nog zeggen dat ik dood zal vriezen maar te laat, ik ben al achter Amber aangedoken. En nu zwem ik achter haar aan naar de diepte. Het water is donker en ik voel al snel mijn temperatuur dalen. Amber zinkt dieper en dieper. Als ik Amber heb begin ik aan mijn tocht naar boven. Ik voel mijn adem het ook al bijna begeven. Met een paar krachtige slagen bereik ik de lucht. Ik kijk rond mij en zie een bootje dobberen. Ik zwem ernaartoe en hijs Amber uit het water, daarna hijs ik mezelf aan boord. Ik begin te peddelen nadat ik Amber een dekentje gegeven heb. Zo gaan we een tijdje door tot Amber zich verplaatst en ik mijn roei spaan heb laten vallen. Er klinkt een hol geluid vanaf die plek. Verbaasd pruts ik een spijker los en haal de plank van de vloer af. Onder de vloer is nog een extra ruimte. Ik zie iets groens flikkeren en grijp het vast. Het is een edelsteen, de smaragd nog wel. Ik maak een inwendig vreugde dansje want als ik een echte had gedaan was ik vast en zeker van de boot gevallen. Ik peddel zeer snel verder en zie Alaska weer voor ons opdoemen. Nu wordt Amber wakker, ze bibbert als een gek. Ze kijkt mij verbaasd aan en neemt de edelsteen vast. De smaragd ligt even groen op. Amber kikt op en voelt zich meteen stukken beter. Samen peddelen we vrolijk door naar de oever.
Als we weer in het hotel zijn is er een feestje aan de gang, ter ere van de duizendste zonsondergang sinds de eskimotijd. Het feest is heel luidruchtig en de muziek draait op volle toeren, zelfs nu ik in bed lig hoor ik de muziek nog duidelijk. Ik wandel naar het terras en steek mijn handen in mijn zakken. Ik voel iets in mijn jaszak en haal er een verfrommeld papiertje uit. Ik plooi het open en lees het. Dit was ik helemaal vergeten, denk ik verbaasd. Het is het papiertje met deze tekst erop.
Rarara, wie heeft geen pa
Ananan, wie is anders dan?
Iedereen
Jij bent een half-blood
Maar vergeet nooit de ware jij!
Ik snap nu het hele briefje, maar ik weet nog altijd niet wie het geschreven heeft. Ik steek het papiertje weer weg, en loop weer naar binnen. Daar staat Amber met een mes in haar hand, ze hijgt verschrikkelijk. Ik loop naar haar toe en dan als ik bij haar ben valt ze flauw in mijn handen. Ik leg haar op haar bed en neem het mes, het mes is vol met bloed. Ik ga het wassen in de badkamer. Als ik terug kom zie ik een lijk liggen. Ik geef mezelf een facepalm, Amber gaat niet zomaar een bebloed mes vasthouden. Ik wandel langzaam naar het lijk en bekijk het gezicht. En daarna het lichaam. Ik ontdek een tatoeage, het zijn 2 zwarte Engelenvleugels. Ze hebben ons gevonden, morgen moeten we meteen weg. Ik ga nog even naar Amber, ze slaapt rustig. Als ik mij wil omdraaien zie ik het lijk in niks oplossen, Sh*t, Hij leefde nog! Verbouwereerd kijk ik de stoffen na en ga slapen.
***********************************
Heey,
Ik heb mega nieuws!
Ik heb soms wifi op skireis dus ik kan regelmatig updaten.
Feestje!!!!!
Luf u all xxx
JE LEEST
DragonBlood
Pertualangan"Waar ben ik? Hallo??" Ik begin te rennen overal rond mij is het zwart, zwart als de nacht. "Hallo? Is daar iemand?!?" Nog sneller begin ik te rennen, de tranen in mijn ogen negerend, dan struikel ik en val. Ik blijf maar vallen... de diepte in. Een...
