DragonBlood

{Gone with the wind}

"Het schild is gevallen!"
"We komen!"
We rennen over de paden van het bos tot we bij de open plek aankomen. Ik kijk verschrikt omhoog. Zeer veel zwarte engelen wervelen door de lucht. Ik kijk iets verder. Je ziet zeer duidelijk dat er verschillende blokjes zijn van duizenden harpijen.
"Alys?"
"Ja?"
"De edelstenen, wie houdt ze bij?"
Ik schrik op. Snel loop ik terug, Charlie en Amber spurten achter mij aan. Bij de tent aangekomen neem ik de edelstenen.
"Zullen we ze opdelen, dan krijgt ieder van ons een deel?" Vraagt Amber. Ik knik: "Dat lijkt me nog het beste..."
Ik geef ieder twee edelstenen. Ik zelf neem er drie. "De Robijn en de Smaragd zijn voor Charles. De gele Kwarts en de Diamand voor Amber. De saffier, de Amethist en de Topaas neem ik zelf." Stel ik voor. Ze knikken. Snel lopen we terug. Ik schrik als ik weer op de open plek aankom. Alle slechte mythische wezens vechten tegen de goede. Al velen zijn gesneuveld.
"Alys, wat nu?" Vraagt Amber bezorgd.
"Helpen, ze kunnen het niet alleen." Is mijn simpel maar krachtig antwoord.
We kijken elkaar even aan en nemen dan onze wapens. Mijn pijlpunten staan in brand en de boog is zeer schadelijk voor anderen. Amber haar dolken zijn van gloeiend heet metaal en Charles zijn zwaard heeft een diamanten punt. Als je het nog niet weet, diamant is zeer scherp als je het fatsoenlijk scherpt. Al lopend storten wij ons in de aanval. Mijn pijlen zijn zeer precies en vullen zichzelf continu aan. Er komt een Harpij op mij af. Ik steek mijn hand uit naar het wezen en draai even. De wind begint ineens zeer fel te waaien naar de harpij en hij wordt door de lucht geslingerd tegen een rots aan. Ik zie reusachtige bliksemflitsen naar de grond geschoten worden. Vele wezens verschrompelen gewoon tot as. Mijn ogen glijden langzaam over het strijd toneel. Overal zie ik dode lichamen en hoopjes as liggen. Mijn blik glijdt naar Amber die een konings harpij probeert te doden. Maar de harpij vliegt te hoog en te snel. Ik besluit om haar te helpen en schiet twee pijlen af naar elke vleugel. De vleugels worden open gescheurd en de harpij valt. Nu kan Amber haar wel raken gok ik en ik draai mij weer om, net op tijd om een bijl te ontwijken. Ik herken de bijl, het wapen is het wapen van een Half-Blood, van Joëlla. Ik kijk haar aan. Ze grijnst gemeen naar mij.
"Verrader!" Roep ik naar haar.
"Tja, wat zal ik zeggen. Ik word betaald."
Ik kijk haar vol ongeloof, walging en haat aan. Zij kijkt uitdagend terug. Ze heft haar hand op, ik weet wat er nu gaat komen. Ze gaat met vuur spelen, vuur zal dansen richting mij. Het zal me verbranden maar ik ben getraind, alleen weet zij dat niet. Met een simpele stamp op de grond komt de aarde rond haar omhoog en staat ze in een kooi. Zo dom als ze is, wilt ze de aarde laten branden. Ze vergeet alleen dat de aarde in dit kamp met vuur alleen maar sterker wordt. Ze vuurt haar vuur af en langzaam aan veranderd de muur van aarde naar een muur van keiharde rots. Ik laat de aarde nog boven haar samen komen en zorg dat er nog kleine ventilatie gaatjes zijn. Langzaam draai ik mij weer om, tot ik een bekend gelach hoor en ik meteen Charles zie stilvallen. Jessica...
Jessica grijnst naar ons.
"Wel, wel, long time no seen."
"Dat kan je wel zeggen." Antwoord ik.
Jessica laat een zweep met een brandende punt uit haar handen groeien en kijkt ons sluw aan. Ze wilt slaan maar mist omdat een smidsblok tegen haar gegooid word. Ik kijk Charlie dankbaar aan.
"Jess, je hoort niet bij hun."
"Dat doe ik wel, Amber."
Ik ga langs Amber staan en knijp even in haar hand. Jessica neemt een groen flesje in haar handen en knipt met haar vingers.
"Amber, kijk eens wie ik hier heb." Zegt ze gemeen. Boven haar komen twee harpijen af en ze hebben een jongen vast. Amber slaat van schrik een hand op haar mond.
"Geef je over en er over komt hem niks. Of wil je dat je geliefde Jayce dood gaat."
"Nee.."
"Charles, jij moet ook drinken of ik verniel je kleine broertje."
Weer komen er 2 harpijen afgevlogen met een kleine jongen vast. Charles knikt langzaam. Amber en Charles wandelen langzaam naar voren terwijl Jayce en Charles broertje bij mij worden gegooid. Ik bekijk het flesje met de groene vloeistof. Gehoorzaamheids drank. Zegt een stem in mijn hoofd.
"Nee, niet drinken!!!!" Roep ik nog.
"Tevergeefs, je bent te laat. Kom slaafjes, we gaan een draakje halen."
"Nee!!" Roep ik maar ik word meegenomen door Hin. De aanval is gestopt en de tranen rollen over mijn wangen.
"Alys, kijk mij aan. Je moet de draak gaan halen, meteen. Anders is hun opoffering voor niets geweest. Vertrek."
Ik knik langzaam en sta op. Tijd om te gaan.

~~~

Alle passagiers voor de vlucht naar Suriname inchecken. Klinkt door de speakers. Ik wil net gaan als mijn naam geroepen wordt.
"Alys."
"Mam?"
"Neem dit mee, deze ketting is van je vader. Hij wouw dat jij deze kreeg. Meisje, ga waar de wind je heen voert. De wind zal je leiden, gaan met de wind."
Ik krijg tranen in mijn ogen.
"Dankje mam."
"Ga nu maar."
Ik knik en geef haar nog een knuffel. Daarna stap ik vastbesloten in de controle, even later in het vliegtuig. Opweg naar Suriname...
THE END !!!!!

NO WORRYS BOOK 2 WILL COME SOON.