Sana değer veriyorum.

380 30 28
                                    

Daha çok gerildim, çünkü tam karşımda gözleri üzerimde gezinirken düşünüyor gibiydi.

"Sadece arkadaş olmak istiyorum."

Bugüne kadar benimle arkadaş olmak isteyen insanlar olmuştu. Hatta ben ortaokuldayken çok değer verdiğim bir arkadaşım vardı. Tek arkadaşımdı ama o bana yetiyordu, çok severdim onu.

Sonra ben bir gün çok kötü bir şekilde okula gelmiştim. Biliyordum, iyi hissetmiyordum çünkü. Arkadaşımın yanına gidip oturmuştum, yan yana otururduk biz. O gün beni o halimle görmüştü ama bir kere bile neyin var dememişti. Bekledim. Bir arkadaştan normal olarak bunu beklemez miydiniz? Yoksa ben mi hatalıydım?

Kırılmıştım. Gerçi daha ne kadar kırılabilirim bilmiyordum.

Okul çıkışında ona neden böyle olduğunu sordum. Mutlaka bir şey olmalıydı, yoksa böyle yapmazdı.

Haklıydım. Bir şey vardı.

"Yoongi, ben bıktım. Senin sürekli somurtmandan, üzgün olmandan bıktım. Benim de enerjimi düşürüyorsun ama asla farkında değilsin. Asla mutlu olmuyorsun. Yoruldum. Şu yaşımda bununla uğraşmak istemiyorum. Seninle uğraşmak istemiyorum."

Tüm bunlar... Uğraşmak? İnsanları uğraştırıyor muydum? İnsanları üzüyor muydum? Arkadaşım... Benden bıkmış mıydı? Hem de benim yüzümden.

Haklıydı. Benim kimseyi üzmeye hakkım yoktu. Kendi yaşadığım şeyler yüzünden kimsenin moralini düşürmeye hakkım yoktu. Bu sadece benim problemimdi.

Halbuki ben... Ben sadece arkadaşım olduğu için ona kendimi gösterebilirim sanmıştım ama bu hiç iyi bir şey değildi. Kimseyi olduğum yere, aşağıya çekmemem gerekiyordu.

O günden sonra bir daha kimseye de yaklaşmadım. Arkadaş olmadım. Çünkü bu onlara zarar vermem demekti. Buna asla hakkım yoktu.

Ve şimdi gelmiş benden bir yaş küçük çocuk, Jeon Jungkook, benimle arkadaş olmak istediğini söylüyordu.

Kendine ne yapmak istediğinin farkında mıydı acaba?

Ben nasıl arkadaş olunur unutmuştum, hatta artık bu kelimenim benim için bir tanımı bile yoktu. Sadece acı bir anıyı yanında getiriyordu.

"Sadece arkadaş olmak istiyorsun."

Kafasını salladı.

"Bu ne demek biliyor musun?"

"Ne ne demek?"

"Benimle arkadaş olmak ne demek biliyor musun?"

"Hayır ama öğrenmek istiyorum."

Hah. Güldüm. Gözlerimin yandığını hissettim. Kafamı sağa sola sallıyordum.

Aptalın tekiydi.

"Ciddi olamazsın."

"Ciddiyim, Yoongi."

Yoongi. Evet gayet ciddi.

"Ya ben seninle arkadaş olmak istemiyorsam?"

Düşündü. Gözlerimin içine bakıyordu.

"İstemiyor musun gerçekten?"

Bilmiyorum.

Korkuyorum.

Deli gibi korkuyorum.

Zarar vermekten deli gibi korkuyorum.

Ve o hâlâ gözlerimin içine bakmaya devam edip bir cevap bekliyor. Ben ne cevap vereceğimi asla bilmiyorum. Daha iki gün oldu. İki gün.

Neden bu kadar düşünüyorum?

With You | YoonkookHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin