With You | Yoonkook

En güzel hediyem sensin.

Bugün doğum günümdü. Aslında pek doğum günü kutlamayı sevmezdim ve doğum günlerimde nedensiz bir şekilde kendimi mutsuz hissederdim. Annem her zaman doğum günümlerimde benim için pasta yapardı, ben de onu kırmamak için ve emek verdiği için bir dilim yerdim. Normalde tatlı şeyleri sevmezdim.

Yine pasta yapacaktı biliyordum. Hediye de alırdı her zaman. Benim için somut şeylerin ya da öyle büyük şeylerin aşırı bir önemi yoktu. Ben sevdiğim kişiden tek bir söz bile duysam yeterdi, çok bir şeye gerek yoktu. Ama ben insanların doğum günlerini önemser, onları mutlu etmeye çalışırdım. Gerçi öncesinde çevremde pek insan olmadığı için bu, birkaç insan hatta sadece annem için verdiğim bir çaba olurdu.

Tabii şu an durumlar farklıydı.

Çevremde bir sürü insan olmaya başlamıştı. Jungkook, Jimin, Taehyung, Hoseok. Her ne kadar belli etmesem de Jimin, Taehyung ve Hoseok'u seviyordum, iyi çocuklardı.

Hatta sınıfta Hoseokla yan yana oturmaya bile başlamıştık. Gerçekten etrafına enerji ve güven veren birisiydi. Jimin ve Taehyung ise eğlenceli çocuklardı. Jungkook onların yanında daha sakin kalıyordu.

Şu an dersin bitmesini dört gözle beklerken saate bakıp duruyordum.

"Sevgilini özledin galiba."

Hoseok fısıldayarak söylediğinde onu başımla onayladım. Artık onun yanında daha rahattım.

"Evet, özledim."

Tam da bu sırada zil çaldığında hoca sınıftan çıktı, ben de sınıftan çıkmak için ayağa kalktım.

"Sen de gelecek misin?"

"Yok, sen git, benim biraz işim var."

"Ne işin var ki?"

"Acıktım, kantine gideceğim."

Hoseok böyle diyince ben de bir şey dememiştim daha fazla. Sonra da Kookie'min yanına gitmek için sınıftan çıktım.

Güzelimi kapıda Jimin ile konuşurken gördüm. Yanlarına gidip selam verdiğimde Jimin de selam verdi.

"Tamam haberleşiriz."

Jimin Jungkook'a yönelik konuşup yanımızdan ayrıldığında merak edip sordum.

"Ne konuda haberleşeceksiniz sevgilim?"

"Hiç hyung, Jimin'in önemli bir işi varmış da onu diyordu."

"Anladım güzelim. Nasılsın bakalım?"

"İyiyim sevgilim, sen nasılsın?"

"Kötüyüm çünkü seni özledim. Zaman hiç hızlı geçmiyor."

Üzgün bir ifadeyle söylemiştim bunu.

"Ben de özledim hyung. Çok özledim hem de. Bugün çıkışta ne yapacaksın?"

"Bilmem, eve giderim diye düşünmüştüm."

"Yaa hyung, bugün beraber bir yerlere gidelim mi? Hemen vakit geçirmiş oluruz."

"Olur güzelim."

Kocaman gülümseyerek "Anlaştık." Demişti.

Okulda gerçekten az görüşebiliyorduk bu yüzden okul çıkışında bir yerlere gidip oturmak özlemimizi gidermek için iyi bir fikirdi.

"Bol bol sarılalım olur mu bir de? Okulda pek yapamıyoruz bunu."

"Sarılalım güzelim."

"Sana sarılmayı seviyorum."

Ben de Jungkook, ben de.
Hem de çok seviyorum.

--

Okul çıkış zili çaldığında Jungkook'un yanına gitmek için hareketlendim. Jungkook beni çıkış kapısında bekleyecekti. Ben eşyalarımı yavaş yavaş toplarken Hoseok ise acele acele topluyordu.