Stupid life. Or not? *AAN HET HERSCHRIJVEN*

2.

*herschreven*

POV SOPHIE
Niall ik kan niet meer' snik ik zachtjes. Hij slaat zijn sterke armen om me heen en trekt me tegen hem aan.

'Jawel Soof, je kunt dit. Het gaat je lukken, alles komt weer goed' zegt hij waarna ik zijn zachte lippen op mijn voorhoofd voel. Ik hou mijn armen nog stevig om hem heen en zucht zachtjes.

'Kon dit maar voor altijd blijven doorgaan'...

Ik schrik wakker van de wekker die 7:00 aangeeft. Ik ga rechtop zitten en wrijf in mijn ogen. Had ik niet verder kunnen dromen? Dan besef ik het me. Vandaag is de dag. De dag die de tijd van mijn leven zal worden. Ik spring uit bed en trek mijn kleren aan. Zodra ik klaar ben loop ik mijn kamer uit. Ik loop stilletjes naar mijn vader's kamer en kijk of hij slaapt. Ik zie allemaal flessen bier om hem heen. Die blijft slapen. Ik loop de trap af en maak stilletjes een boterham voor mezelf. Ik heb echt zin in het concert! Ik heb genoeg geld gespaard om ze te ontmoeten na het concert! En zelf hadden de 1d-boys een project bedacht waar we een filmpje moesten opsturen over ons leven. Ik heb het ook gedaan. Zouden ze het gezien hebben? Nee Sophie, het zijn miljoenen meisjes, dat is zowat onmogelijk...

Ik loop het station van Amsterdam af en kijk verwonderd rond. Dit is prachtig! Even kijken waar ik moet zijn.... Ik schrik als ik tegen iemand aandbots. Mijn telefoon valt uit mijn handen op de grond.

'Oh my god I'm sorry!!' Zegt de stem (vanaf nu typ ik alles in het Nederlands, is wat makkelijker)

'It's oka...' Ik stop middenin de zin en verstijf. Ik. Sta. Voor. Harry. Styles. Holy crap.

'Jij..'

'Shht, niemand mag weten dat ik hier ben' zegt hij snel.

'Oh.. Ja, sorry' zeg ik.

'Is niet erg' lacht hij en hij laat zijn wereldberoemde kuiltjes zien. (Ok wtf dat moest er gewoon in😂)

Ineens schieten zijn ogen naar mijn armen. Ik doe ze snel achter mijn rug.

'Ik moet weer eens gaan, leuk om je te ontmoeten Harry!' Zeg ik snel voordat ik van hem wegloop.

POV HARRY
Er was iets opmerkelijks aan dat meisje. Die sneeën op haar arm....
'Hey Haz hoe was het buiten?' Vraagt Louis
'Ik heb een meisje ontmoet' mompel ik.
'Dat doen we allemaal elke dag' lacht hij
'Maar zij.. Ze zag er anders uit, verdrietiger.. Ze had allemaal wonden op haar armen.'
'Vast een ongeluk ofzo' zegt Louis.
'Denk je?'
'Anders zou ze niet met jou bezig zijn toch?'
'Ja.' Zucht ik en ga zitten

POV SOPHIE
Ik sta in de Arena. Helemaal vooraan omg!! Net is de opneingsact en One Direction komt het podium op. We zingen allemaal vrolijk met Clouds mee. Daarna stopt iedereen even.
'Hallo Amsterdam!!' Roept Niall vrolijk. We gillen allemaal terug en ik zie hem glimlachen.

'Zoals sommigen van jullie misschien weten is dat iedereen van jullie een filmpje kom opsturen, je kon zeggen wat je wilt! We hebben er uiteindelijk 3 uitgekozen!' Zegt Liam. De eerste twee zijn niet van mij. Jammer....

'De laatste sprak ons erg aan, dit meisje is zo sterk' begint Zayn

'Niet te geloven dat er mensen zijn die dit leven hebben' zucht Harry. We wachten tot het scherm aanstaan en mijn ogen worden groot. Dat ben ik.

'Uhm.. Hey Jongens! Ik ben Sophie, ik ben 18 en kom uit Nederland! Ik ben een hele grote directioner, jullie muziek is geweldig!! Ik heb het thuis... Lastig.. En jullie laten me dat allemaal vergeten, dus bedankt voor dat. Ik zal niet alles uitleggen, dan duurt dit filmpje te lang... Maar om alles samen te vatten, ik word gepest en ja.. Mijn moeder is weg dus ben ik alleen met mijn vader.. Nou eh, ik ga dan maar weer denk ik.. Bye!!' Ik voel de tranen in mijn ogen prikken, maar ik veeg ze weg. Het is stil. Doodstil. Niemand in de arena zegt iets.