Stupid life. Or not? *AAN HET HERSCHRIJVEN*

28

POV SOPHIE
Ik schrik wakker van mijn telefoon. Het is een onbekend nummer.
'Met Sophie?'
'Trut, blijf van Niall af. Anders zal het niet goedkomen met jou!' En toen hing ze op. Ik begin zachtjes te huilen.
'Hey, wat is er?' Vraagt Niall
'Ik werd gebeld d-door een o-onbekend n-nummer en i-ik nam op en iemand z-zei dat ik v-van je af m-m-moest blijven en d-dat er anders iets e-ergs z-Z-zou gebeuren'
'Rustig, het komt goed' hij slaat een arm om me heen en ik leg mijn hoofd op zijn schouder.
'Ik ben bang dat ze jou of de jongens iets aan zal doen...'
'Het komt goed, echt waar Sophie. Vergeet het maar gewoon'
'Oke' zeg ik.
'Zullen we even naar het park gaan? Om even rustig te worden'
'Is goed' zeg ik. Ik stap de douche in en was mijn haar. Als ik klaar ben doe ik mijn kleren aan en droog ik mijn haar. Daarna doe ik wat eyeliner en mascara op en loop ik naar beneden waar Niall al zit te eten. Ik pak voor mezelf wat thee en bak een ei. Na het eten gaan we naar buiten. Niall pakt mijn hand vast en ik word even warm van binnen. We zitten rustig op een bankje in het park totdat ik een meisje van ongeveer 13 huilend tegen een boom aan zie zitten. Ik sta op en loop erheen.
'Wat is er meisje?'
'M-mijn moeder, z-ze slaat en schopt me elke dag en ik word gepest op school en heb helemaal geen vrienden. Ik kan er n-niet meer t-tegen'
'Zal ik je iets zeggen? Ik heb precies hetzelfde als jou meegemaakt en het komt echt wel goed. Als ik jou was zou ik het aan een vertrouwd persoon vertellen, een oom of tante misschien. En dan komt het wel goed Oke?"
'Oke. Dankjewel' zegt ze en ze geeft me een knuffel. Ze staat op en loopt weer weg. Ik merk niet dat Niall zat toe te kijken.
'Je bent echt goed met kinderen.'
'Ik heb een rotverleden, en wil dat niet bij andere kinderen hebben' zeg ik. Na een tijdje gaan we weer naar huis. Ik steek over maar zie niet dat er een auto aankomt. Ik schrik me kapot als ik zie wie het is. Dan voel ik een steek in mijn hoofd en wordt alles zwart.....